"3 seconds!"

"1 second." And by that, my gazes landed on the woman sternly standing with her number 7 wearing her White Ruffle Bardot Jumpsuit that really looks good on her. So simple yet so elegant.

 So simple yet so elegant

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


And by snap, the music started. Isa-isa silang lumabas and second to the last nga siya. Grabe uy, ang gaganda nila. Hindi ko kinaya!

I can see here from backstage how they move their asses! Gosh, that's hot!

I didn't know she can dance this so so so good!

Natapos na sila sa sayaw nila na parang hinigitan ako ng hininga. Tangina naman kasi. She's so freakin' hot for goddamn sake! Kanina when they turn they're back para magpalit ng pwesto, she even winked at me and looked seductively. Ewan ko kung bakit ganito yung respond ng katawan ko. I feel so hydrated na parang galing ako sa isang disyerto. Namamawis ng napaka-lagkit. Natuod sa kinatatayuan at paghakbang man lang ang hindi ko magawa.

"Zielle!" Sigaw ni Reiz sa tenga ko that made me back to my senses. Tangina ang sakit ah!

"Ano?! Tangina naman, Reiz!" Singhal ko sa kaniya pero binatukan lang ako nito. Tarantado!

"Tangina ka rin! Kanina pa kita kinakausap!"

"O, bakit na naman?"

"Pinatatanong ni ate Jen if iyan na lang daw susuotin mo mamaya?"

"Yeah. I'm good with this."

"Okay. I'm going back. Close your mouth my dear friend coz you're dooling." Natatawang sambit nito at tumakbo na papalayo sa 'kin.

Tarantado talaga iyon. 'Di man lang ako naka-batok balik. Hindi naman tumulo laway ko ah! Gago yun ah.

Nang maibalik ko na ang atensyon ko sa stage ay saktong siya na ang magpapakilala. Ganda niya talaga ngayon, super. I mean she always do. But she looks so attractive right now, I mean mas naging.

"A pleasant evening, folks!" Bati niya at siya ring sigawan ng mga tao. Lalo na ang departamento namin. Mapa-babae at lalaki ay nagchi-cheer sa kaniya. Ghad! I don't know pero parang halos kalahati at sobra pa siguro ay naririto is cheering for her. Well, she deserves it tho. "Natalia Anastasia Medina, twenty-five, from College of Architecture!"

Lumipat ako kanina ng pwesto lara makita ang itsura niya. And she just did her signature maka-laglag panga in her so so so sweet smile. She even winked at the crowd that made them scream sa sobrang kilig at ang iba pa ay napa-sipol. I felt my knees getting jelly of what she just did. Gosh! What is she doing to me?!

Papunta na siya sa backstage kaya tumakbo ako para sundan siya. When I called her, hindi man lang huminto o kaya harapin ako bagkus dire-diretso lamang ang lakad nito na parang walang naririnig. Ngunit hindi pa rin ako tumigil hanggang sa maabot ko ang braso nito at dahan-dahang ipinaharap sa akin.

For the nth time, she flashed her poker-face signature again. After she smiled and winked at the crowd kanina? Sa akin magsu-sungit siya?!

"Miss," panimula ko pero bored na mga tingin lamang ang nakuha ko. "You did so great back there. Wow, just wow!" Nakangiting sambit ko pero wala man lang nagbago sa itsura niya kaya sumimangot ako. Tss.

"That's all you have to say?" She boredly utter.

"Yeah?" Hindi sure na sagot ko.

Laking gulat ko ng tinabig nito ang kamay kong nakahawak sa braso niya at walang pasabing tinalikuran ako.

Ang hilig niya na ata ang talikuran ako ng bigla-bigla. What the hell?

"It's payback time." I heard someone said and laughed. Lumingalinga ako at natagpuan si Reiz sa isang sulok. "Hays, kawawa naman ang best friend ko." Finally, nabatukan ko na rin siya. Ako naman ang tumakbo papalayo. Bigat na bigat sa hindi mawaring nararamdaman ko ngayon. I don't know. Until I just felt a warm liquid coming out from my eyes.

---

A/N: please do vote. thank you so much & God bless! ♡

𝑭𝒐𝒓𝒃𝒊𝒅𝒅𝒆𝒏 𝑳𝒐𝒗𝒆 (𝙷𝚒𝚕𝚕𝚝𝚘𝚗 𝚄𝚗𝚒𝚟𝚎𝚛𝚜𝚒𝚝𝚢 #𝟷) Where stories live. Discover now