Hoofdstuk 32

251 15 11
                                    

Justin POV
"Toen ik wakker werd lag ik nog steeds op de grond. Papa was gelukkig nergens te vinden. Ik ben naar mn kamer gegaan en heb de volgende ochtend Sanne gebeld of ze zin had om te logeren. Want morgen middag zou mama thuis komen. Ik heb het geprobeerd te vertellen maar ik kon het gewoon niet" vertelde bo. Ze was klaar met praten en toen ik haar een knuffel gaf brak ze. Ze begon te huilen en kon niet meer stoppen ik bleef der maar troosten en na een tijdje werd het minder. Ik wist zelf ook niet wat ik moest zeggen zo erg vond ik het. Toen ze wat rustiger was vroeg ik of ze het aan andere wou vertellen maar dat durfde ze niet. Ook vroeg ik of ze nog vaker geslagen was maar dat was gelukkig niet het geval. Bo lag helemaal tegen me aan en zo bleven we een tijd liggen. Toen ik wou vragen of ze nog iets wou drinken merkte ik dat ze sliep. Daarom droeg ik der naar boven. Nadat ze was ingestopt gaf ik der nog een kus op haar voorhoofd en liep de kamer uit. Bij de deur hoorde ik opeens "Justin wacht. Wil je bij me blijven ik wil niet alleen zijn." Bo was wakker geeorden en keek me smeekend aan. Tuurlijk blijf ik bij je. Gelukkig had ik al een joggingbroek aan dus hoefde alleen mn trui uit.

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: May 08, 2015 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

my best friendWhere stories live. Discover now