KUSURA BAKMAYIN GERÇEKTEN ÇOK YOGUNUM...
Sabah uyandığımda boynumda bir ağırlık vardı.Etrafa göz gezdirdiģimde lanet ettim yine o salak adamın yanındaydım.Uyandırmamaya ćalışarak kolunu çektim,kalkmaya çalıştığım da boynumda ki acıyla yüzüm kırıştı.Yataktan kalkıp tuvalete gittim.Aynaya baktığımda boka dönmüştüm, saçlarımı topladıktan sonra boynumu ovuşturdum dolabı açıp ağrı kesici krem baķındım bulduktan sonra boynuma sürüp tuvaletten çıktım.Hayvan hala uyuyordu ona nefretle bakıp etrafa göz gezdirdim oda da bir kapı daha vardı açsam mı açmasam mı diye ikilemde kalıp merakıma küfredip kapıya yöneldim kapı kulpunu cevirdigimde kilitli olduğunu farkettim.
-Bak surtük bidaha o kapıya yaklaşırsa öĺürsün şimdi git kahvaltı hazırla.
Manyak hemen uyanmıştı bişey demeden odadan çıktıp aşşağıya indim.dolaptan birşeyler çıkarıp masaya koydum o da indiğinde yemeye başladım.Ben bu değildim resmen o ta dönmüştüm hayatım bitiyordu ve ben öylece izliyordum.İçim acıyordu be hemde çok.Biri ďürttuğunde başımı kaldirdım.
Pis pis gülümseyip:
-Ne düşünüyorsun sürtük ,dedi.
Artık bıkmıştım bu laf iyice sinirlerimi bozmaya başlamıştı ama sakince durup arakama yaslandım gülümseyerek :
-Dün barda gördüğüm çocuğu düşünüyordum,dedim.
Bana sinirle bakıp ayağa kalktı koĺumdan tutup dışarıya çıkardı ar basına atıp sürmeye başladı bu malı sinirlendirmek hoşuma gitmışti.10 dakika sonra evimin önündeydik. Kapımı açıp dışarı çıķťım bişey demediğinne şaşırmıştım kapının önüne geldiğimde arkamı döndüm.
Poyraz gülümseyip bağırarak 'Görüşürüz karıcım 'deyip arabayı son hız sürdü.Şaşkınlıktan gözlerim açılırken birşey diyemeyip eve girdim evde ses seda yoktu beni sattıkları için kutlanmaya gitmişlerdir insan müsvetteleri.Yukarı çıkıp yataga uzandım kulaklığı alıp şarkı açtım. Sonra gözlerini kapadım.
Uyandığımda saat öğlen 2 ye geliyordu evde canım sıkılmış tı dışaŕı çıkmaya karar verip üzerini giyinmek için dolaba baķındım çiçekli bir elbise seçip giydim saçlarımı bukle bukle yapıp önce eyeliner çekip şeftali tonlarında ruj sürdüm aşağıya inip beyaz converse giyip dışarı çıķťım.Nerdeyse 1 saattir amansızca yürüyordum olanları düşünüp şansıma küfür edip duruyordum.İleride ki banka oturdum burdan tüm boğaz görünüyordu derin bir nefes alıp güzelliği izlemeye başladım.Çok cesur olmasa da cesur biriydim daha doğrusu poyrazdan önce öyleydi ben birşey istemiyordum ki sadece okuyup çaĺışmak istiyordum hayatım sakin ve sessiz olsun yani görünmez olmak istiyordum.
Gözlerim dolduğunda derin bir nefes alıp ayağa kalkdım eve doğru yürümeye başladım.
Gözlerim karardıgında sadece araba fren sesi duymuştum...
(Biliyorum arkadaşlar kısa oldu ama telden yazdım diğeri daha uzun olacak.)
