1.BÖLÜM

33.2K 454 586
                                    

Arkadaşlar elimden geldiğince bölümleri sık yayınlıycam hiç merak etmeyin kütüphanenize ekliycek kadar iyi bir kitap olucak kurgumuz hazır ve 5 bölüm hazırda var tek tek yayınlıycam sizi seviyorum destek olun lütfen..

Babamın lanet sesiyle bir güne daha uyandım.

-Uyan eylül ne sorumsuz kızsın ,bıktım senden!

Sinirle yataktan kalkıp:

-Ne var baba niye benle uğraşıyorsun ,dedim.

Keskin bir sesle:

-Aşağı kahvaltıya in seninle konuşacaklarımız var,dedi.

Yine ne yaptım ben diye düşündüm.Halsiz bir şekilde:

-Tamam geliyorum,dedim.

Yüzümü yıkayıp saçımın düzgünün olduğuna emin olduğumda üstümü değiştirip aşağıya indim.Konsey toplanmış beni bekliyordu.Masanın başında kendini kral sana babam,yanında oturan sadece kendini düşünen,alışveriş delisi annem oturuyordu.Hiç bir zaman benle ilgilenmeyip bana kızma haklarını nereden buluyorlardı anlamıyorum.Sandalyeyi çekip rahatça oturdum.Umursamaz bir tavırla yemeğimi yemeye başlarken:

-Ee konsey beni niye buraya çağırdınız.

Annem boğazını temizleyip:

-Bak kızım her insanın hayatında başarısız olduğu anlar olabilir.Hayatta inişler ve çıkışlar vardır.Ve biz de şu an en dipteyiz.

Boş gözlerle anneme bakarken ne dediğini anlamaya çalışıyordum.

-Kızım bizi iflas ettik ama bu bir son değil,dedi.Kırık çıkan bir ses tonuyla.

Şaşkınlığımı gizleyemeyerek:

-Nasıl olur bu, ne zaman bu kadar kötü oldu her şey? şimdi ne yapıcaz?lanet olsun!,diyerek çıkıştım.

Annem uyarıcı bir sesle:

-Terbiyesizleşme eylül,dedi.

Sinirden ağalayarak masadan kalkıp odama koştum.Yatağımın içine girip düşünmeye başladım daha fazla dayanamayıp gözlerimi kapadım.

Sabah uyandığımda ölmediğime lanet ettim.Okul için hazırlanmaya başladım.Formamı giyip.Saçımı düzleştirdim ,rimel sürdüm ve bir parlatıcı sürdükten sonra hazırdım.(Multi medyada var).Ben böyleydim işte en fazla makyajım buydu hep tercihimi sadelikten yana kullanırdım arkadaşlarım beni güzel bulur ama ben kendimi o kadar güzel bulmuyorum klasiğine girmeyeceğim.Kendimi güzel buluyordum fakat kendime bakmaya gerek duymam erkekler ilgimi çekmez etrafımda aşk acısıyla kıvranan kızları gördükçe erkelere nefretim artıyor.O yüzden erkeklerin çıkma tekliflerini hep geri çevirirdim,zaten pekte erkek arkadaşım yoktu.Ezik denebilecek kadar sessizdim okulda derslerime hep çalışırdım zenginiz diye hiçbir zaman o rahatlığa girmemiştim çünkü o lanet evden kurtulup başka bir şehirde üniversite okumak istiyordum.

Annem ve babamın suratını görmemek için hızlıca evden çıktım.Dünkü olanları düşünürken okula yaklaştım.Fazla uzak değildi evimiz.İstemsizce gözlerim doldu.Okula girdiğimde aniden kendimi yerde buldum.Kafamı kaldırdığımda bana alayla bakan simsiyah gözlerin içine hapsoldum.Herşeye rağmen toparlanıp ayağa kalktım.Sinirle çocuğa baktım.Çocuğun yüzü gerilirken:

-Dikkat etsene sürtük,dedi.

Heyy bana sürtük demişti ben daha kimseyle öpüşmemiştim bile sinirden ağlayarak kelimeler ağzımdan döküldü:

-Ne sürtüğü,ben bakireyim!diye bağırdım.

Ne söylediğimin farkına vardığımda bedenime kan hücum etti çocuğun yüzüne bakmadan yanından geçtim içimdeki dürtüye engel olamayıp arkama baktığımda çocuk bana bakıp ağızını kıpırdatarak:

-.........................dedi.

TATLI BAKİREWhere stories live. Discover now