​ေမာင္​့ သဲ ငယ္​ .. [ Complete ]

I Have already .. [U]

* ချစ်တယ် .. မောင် *

" သဲငယ် မောင့် ကို တစ်ခုခု ပြောလိုက်သေးလား "

ဘာဘယ်တီးတစ်ဘူးနှင့် ချော့ကလက် ကိတ်
သေးသေးလေးတစ်တုံးကို က်တော့်စားဖို့ရန်
ကိုယ်တိုင်သြားယူပေးသူ ဂျုံ အင် အား အမြဲတမ်း
အတွေးထဲသာထားနေကြစကားတစ်ခွန်းအား
နှုတ်ခမ်းလှုပ်ရုံဖွင့်ထုတ်မိချိန် သတိထားမိသြား၍လားမသိ
မျက်ခုံးစွန်းကိုချိုးကာတရားခံစစ်သလိုစစ်လာသည်ကြောင့် မကြားဟန်ပြုလိုက်သည် ။

" ဟွန်း ငယ် ..
မောင်ကြားအောင်ပြောလေကွာ .. မင်းက တိုးတိုး
တိုးတိုးနဲ့ သိချင်စိတ်ပေါက်အောင် တမင်ဆြပေးနေတဲ့
အတိုင်းဘဲ ..

လွန်ခဲ့တဲ့တစ်ပတ်ကအတိုင်း နားတပူပူနှင့် က်တော့်ထံမွ
တစ်ခုခုထွက်မလာမချင်းကို ထိုမေးခွန်းကလြဲ
အျခားပြောင်းမသြား ။

" သဲငယ် .. ဟွန်း ငယ် .. မောင် မေးနေတာကြားလား "

" နားညည်းတယ် ပိတ်ထားစမ်း "

" သဲငယ် မင်းကြာ .. အရမ်းဆိုးလိုက်တာ "

က်တော့်၏ စကားအကန်မ်ားအား စိတ်မဆိုးသည့်အပြင်
ချစ်မဝသယောင် အပြုံးရေးရေးက ပိုလို့ပင်
ကန်လန့်တိုက်ချင်စိတ်ပေါက်သည် ။

ဘယ်လိုသည်းခံစိတ်နှင့် က်တော် ဆိုးသမွ်အား
ဒေါသမထွက် စိတ်မခုဘဲ ပြုံးဖြီးနိုင်သည်မသိ ။

" အဲ့တော့ ဘာဖြစ်ချင်လဲ .. "

" ချစ်ချင်တယ် .. "

" ဂင် ဂျုံ အင် .. မင်း ဘာစကားပြောတာလဲ "

လက်ထဲက ဘာဘယ်တီးဘူးနှင့် ကောက်ပေါက်ရန်
ဟန်ပြင်တော့ လက်တကာကာ နှင့် တဟဲဟဲ
အရယ်မပျက် ။

မုန်းဖို့ကောင်းလိုက်တဲ့ မောင် ..

" မင်းလည်း မုန်းဖို့ကောင်းတယ် သဲငယ် "

က်တော့်စိတ်ကိုသိနေသည့်နှယ် က်တော်တွေးသမျှအား
နားလည်နေသည့်နှယ် တစ်ထပ်တည်း
ပြန်ချေပသော စကားကြောင့် အလိုလိုက်ခံရလို့
အားနာမိသည့်စိတ်တောင်ကြက်ပျောက်ငှက်ပျောက် ။

က်တော်သာ ရွဲ့မည် ။ က်တော်သာ မုန်းမည် ။

မောင်ကတော့ က်တော့်အပေါ် ရွဲ့ခွင့် ၊ မုန်းခွင့် မရှိ ။