A Chef's Kiss (ɢxɢ) ✔️

CHAPTER 19

"So?" her brows furrowed.

"Anong so? Bata pa yun noh." asik ko.

"Ilang taon na ba?"

"19."

"Midget, she's at the right age already. Hayaan mo na."

"Anong hayaan? Baby pa yun sa paningin ko kaya kailangan ko pang gabayan."

"Naks, ang sweet naman ng ate." amused niyang ginulo ang buhok ko.

"Ladies and gentlemen, welcome aboard." rinig naming wika ni Billie sa speakers. "This is your captain lieutenant, Billie Beaumanoir, speaking. Our flight time will be 2 hours and 15 minutes, we will be flying at an altitude of 5,300 feet at a flight speed of 300 miles per hour. At this moment, please make sure that your seatbelts are correctly fastened while your portable electronic devices must be set to airplane mode. Flirting during the flight is prohibited, so may I request Vaughn Tuazon to behave until announcement is made upon arrival. Thank you."

"Fuck you and your rules!" inis na sagot niya.

"Hey, I heard that."

"Whatever." ibinalik niya ang atensyon sakin. "Samahan mo ko mamaya sa likod ha, may ibibigay ako sayo."

"Ano naman yun?"

Vaughn just answered me with a wink. Nagtataka man ay di nako nagtanong pa kasi mas excited ako sa lugar na pupuntahin namin ngayon. Umupo ako ng maayos nang magsimula ng gumalaw sa runway ang eroplano. Medyo nakadama ako ng kaba kasi nga first ko pa lang makasakay nito. I don't know what to expect aside from an expected motion sickness later.

The plane stops at the edge of the runway, nakiramdam ako at saglit nanahimik. Ilang sandali pa'y bigla na lamang bumilis ang takbo dahilan para mapakapit ako sa braso ni Vaughn.

I was holding my breath as the aircraft took off smoothly to the sky. Pakiramdam ko hinalukay ang tiyan ko lalo na nung sumilip ako sa bintana at makita kung gaano kami kataas mula sa malawak na karagatan. Nalulula ako, ngayon ko lang na discover takot pala ako sa heights. Para akong dinuduyan at mas lumala pa yun nang magkaroon bigla ng Air Turbulence. It's making my head spinning at di ko nayun na-tiis pa. Tumayo ako saka tinungo ang comfort room para doon sumuka. Putangina!

"Baby, are you alright?" nakasunod sakin si Vaughn, bakas ang concern sa buong mukha niya.

"Kita mo ng sumusuka ako dito tapos tatanongin mo'ko kung okay lang ba ako? malamang hindi!" asik ko saka ulit sumuka.

"But we just took off thirty minutes ago."

"O tapos? Kasalanan ko ba kung nagka motion sickness agad ako?"

Tumahimik siya. Hinagod niya ang likod ko saka kumuha ng tissue at ibinigay yun sakin. Tinanggap ko yun at ipinahid sa gilid ng bibig ko.
Nang feeling kong okay na ako ay tumuwid nako ng tayo. I rinsed my mouth with water first before wiping the excessive sweat on my forehead.

"Feeling better now?" she asked.

"Kind of." nakangiwing sagot ko. "Ano nga pala yung ibibigay mo sakin?"

"Nah, never mind. You're not in the mood with that right now."

"Nasa mood ako. Sige na, ano ba yun?"

"Sure ka?" duda niyang akong tinignan.

"Sabihin mo muna kung ano yan."

Sumilip saglit si Vaughn sa labas at pagkatapos isinara ang pinto. She grabs my waist and shove my back to the wall. Nagulat ako, pero syempre dahil malandi ako, gora lang. Yes agad kay dzaddeh!

"Beh, ano ba huwag dito." kunwari ayaw ko pero yung totoo more than willing akong magpa-ubaya. She can wreck me anytime, everywhere duh. Ngayon pa ba ako mag-inarte e may nangyari na nga sa'min?