House of nails

Κεφάλαιο τρίτο.

Η ώρα ήταν 23:45 εσβησα την μηχανή του αυτοκινήτου και βγήκα έξω μπήκα στο ξενοδοχείο και κατευθύνθηκα προς το μεγάλο χολ, στάθηκα πάτησα το κουμπι του ασανσερ να κατέβει, μπηκα στο χλιδατο ασανσερ και πάτησα το κουμπι για τον 10ο όροφο, μέχρι να φτάσει άφησα τον χαρτοφυλακα μου στο πάτωμα του ασανσερ και κοιταχτηκα λίγο στον καθρέφτη διόρθωσα την γραβάτα και τα μαλλιά μου, η πόρτα άνοιξε και είδα τους υπόλοιπους να στέκονται έξω απο το γραφείο του αφεντικού.
-Μας περιμένει το αφεντικό και άργησες πάλι, αποκρίθηκε ο Sasori και έκανε ενα στράβωσε τα χείλη του.
-Δεν χρειάζονταν να περιμένετε το αφεντικό ήξερε ότι θα αργήσω, απάντησα κατευθείαν και περπάτησα μέχρι την μεγάλη πόρτα του γραφειου, εκανα ενα νεύμα χαιρετισμού στους μπράβους που στέκονταν έξω απο την πόρτα και χτύπησα την πόρτα.
-Μπείτε ακούστηκε πίσω απο την μεγάλη πόρτα του γραφειου του.
Άνοιξα την πόρτα και μπηκα πρώτος ακολούθησε ο
Sasori , έπειτα ο Zetsu και ο Tobi.
-Αργησατε, είπε με ενα χαλαρό βλέμμα το αφεντικό και άναψε ενα πούρο, το ξέρω το βλέμμα αυτό την έχετε γαμήσει σκέφτηκα.
-Περιμέναμε τον-. Πήγε να πει ο Sasori.
-ΒΟΥΛΩΣΤΟ ΣΟΥ ΕΙΠΑ ΝΑ ΜΙΛΉΣΕΙΣ? Ούρλιαξε το αφεντικό και πέταξε το αναμμένο πούρο προς τον Sasori. Δεν απάντησε κανείς τους είχαν παραταχθεί ο ενας δίπλα στον άλλον και πλέον δεν έβγαζαν άχνα.
-Αφεντικό όλα τακτοποιηθηκαν το φορτίο παραδόθηκε και το ρευστό ήταν ολόκληρο ειπα και ακούμπησα τον βαρύ μαύρο χαρτοφυλακα στο γραφείο και εκανα μερικά βήματα πίσω στην θέση μου.
-Ωραια δεν υπήρξαν αναταραχές έτσι? Είπε και άρχισε να αδειάζει τον χαρτοφυλακα ενω ταυτόχρονα μετρούσε το ρευστό.
-Υπήρξε κάτι αλλα τακτοποιθηκε εγκαίρως. Αποκρίθηκα εγω.
-Ωραια δε με αφορά εφόσον έχει τακτοποιηθεί σε εμπιστεύομαι. Ειπε και έκλεισε τον χαρτοφύλακα και μου τον επέστρεψε.
-Μας θέλετε τίποτα αλλο? Ειπα και περίμενα την επόμενη διαταγή του.
-Όχι τίποτα άλλο μπορείτε να φύγετε, και ξέρεις ε δεν χρειάζεται να το πω. Ειπε με αινιγματικό τρόπο.
-Μάλιστα καληνύχτα σας αφεντικό. Ειπα και κατευθύνθηκα πρώτος στην έξοδο και ακολούθησαν οι υπόλοιποι.
Μπήκαμε όλοι στο ασανσερ και δεν μίλησε κανείς, μόλις βγήκαμε απο το ξενοδοχείο τους φώναξα όλους γύρω μου και έδωσα σε όλους το μερίδιο τους, εκτός βέβαια του Sasori.
-Το αφεντικό εννοούσε ότι δεν θα πάρεις τίποτα απο αυτή την αποστολή, είπα στον Sasori και έβαλα τα υπόλοιπα χρήματα πίσω στον χαρτοφύλακα.
- Τον πούστη.. Σχεδόν έφτυσε και προσποιηθηκε ότι δεν τον πολύ νοιάζει.
-Κερνάω ποτά με το μερίδιο του Sasori στις 2 στο γνωστό μπαρ παιδιά, ειπα και άρχισα να γελάω, γέλασαν και οι υπόλοιποι
-έγινε τα λέμε φύγαμε εμεις. Ειπε ο Zetsu και κατευθύνθηκε προς το δικο του αυτοκινήτο μαζί με τον Tobi.
-Φύγαμε και μεις. Ειπα στον Sasori οπου μπήκε με νεύρο μεσα στο αμάξι και χτύπησε πίσω την πόρτα του.
-Μη ξανα χτυπήσεις την πόρτα του Mercedes μου. Είπα με ενόχληση ενώ δεν απάντησε στο σχόλιο μου.
Τον άφησα σπίτι του και πήγα προς το δικό μου.
Μπηκα στο σπίτι και έβγαλα απευθείας το πουκάμισο και την θήκη των όπλων μου, πήγα προς την κουζίνα και άνοιξα το ψυγείο πήγα απο μέσα μια μπύρα και την ήπια γρήγορα, η σκόνη στο διαμέρισμα ήταν πυκνή και μύριζε κλεισούρα
-Πρέπει να φωνάξω καθαρίστρια κάποια στιγμή. Ειπα και κοίταξα το χάος που επικρατούσε.
Μπηκα έκανα ενα γρήγορο ντουζ και βγηκα δένοντας μια πετσέτα στο κορμί μου. Κοιταχτηκα στον καθρέφτη και είδα την ουλη μου, ηταν ακομη νωπή και ανοιχτή αλλαξα γρήγορα μια γάζα πολύ προσεκτικά γιατί ακόμη πονούσε αρκετά και τιναξα τα μαλλιά μου πίσω.
Στάθηκα στην ντουλάπα και φόρεσα ενα μαύρο πουκάμισο ένα τζιν παντελόνι και ενα παλτό, φόρεσα τις αρβύλες μου και έβαλα ενα μικρό περίστροφο στην θήκη στο αριστερό μπατζάκι του παντελονιού. Έβαλα την αγαπημένη μου κολόνια και βγήκα απτό σπίτι.
Έβαλα μπρος το αυτοκίνητο και άναψα το κλιματιστικό και περίμενα να ξεθολώσει το παρμπρίζ, έτριψα χέρια μου για να ζεσταθω και πάτησα του κουμπί του ραδιοφώνου. Ξεκίνησα να οδηγω προς το σπίτι του Sasori, σε κάποια φάση μπήκε ένα τραγούδι και έπιασα τον εαυτό μου να τραγουδάει. [ I kept everything inside and even though I tried
It all fell apart
What it meant to me will eventually
Be a memory of a time when I tried so hard]
Φρεναρα απότομα και σταμάτησα να τραγουδάω και έκλεισα το ράδιο.
-Ολα καλα Shinya?έχεις περίεργη έκφραση. Ειπε ο Sasori και αυτή τη φορά έκλεισε απαλά την πόρτα του αυτοκινήτου.
-Ολα καλα ειπα και ξεκίνησα το αυτοκίνητο και μείναμε σιωπηλοι για ολη την υπόλοιπη διαδρομή.

Πάρκαρα στο πάρκινγκ του μαγαζιού και βγήκαμε και οι δύο, εντόπισα το αυτοκίνητο του Zetsu και σκέφτηκα πως είχαν φτάσει ήδη.
Μπηκαμε μεσα και τους είδαμε να κάθονται στη άκρη του μπαρ
-Παραγγειλατε? Ειπα στα παιδιά ενω εβγαλα το παλτό και πήγα να κάτσω στο σκαμπό δίπλα τους.
-Προφανώς είπε ο Tobi και κατέβαζε το δεύτερο ποτό καθώς τον πρόδωσε το άδειο ποτήρι που ήδη ήταν δίπλα του ενω αυτός αδειαζε το άλλο.

Δεν άντεξα και γύρισα σπίτι άνοιξα ενα ουίσκι και άρχισα να πίνω μόνη, το είχα αδειάσει σχεδόν και δεν είχα κάτι αλλο σε ποτό σπίτι. Ντύθηκα με ότι βγήκα μπροστά μου και βγήκα έξω, άρχισα να περπατάω, δεν ξέρω πόση ωρα ίσως να περπατούσα για μισή ίσως και παραπάνω. Είδα ενα μπαρ και μπήκα μέσα, η ζέστη που είχε το μαγαζί σε συνδυασμό με το το κρύο που ήμουν τόση ωρα αλλα και με το ποτό που ειχα ήδη καταναλώσει με εναναν να ζαλιστω με το που μπηκα. Ευτυχώς δεν έπεσα, περπάτησα μέχρι το μπαρ και έκατσα στην αλλη άκρη του, πηρα ενα διπλό ουίσκι και άρχισα να ξανα πίνω. Δεν άκουγα τι μου έλεγε ο μπάρμαν ούτε τη μουσικη ούτε κανέναν ήμουν χαμένη στις σκέψεις μου, προσπαθουσα να σβήσω τη μνήμη μου μες το ποτό.Το ματι μου έπιασε μια μορφή να με κοιτάει επίμονα από την αλλη άκρη του μπαρ.Αδιαφορησα και παρήγγειλα ενα ακόμη ουίσκι, το είπα μονορούφι και πλήρωσα να φύγω.
Άρχισα να περπατάω κατα μήκος του δρόμου ώσπου εντόπισα μια παρουσία απο πίσω μου, μείωσα την ταχύτητα μου ώστε να μπορέσω να διακρίνω το άτομο, δεν φοβήθηκα ούτε λεπτό ειχα βέβαια μαζί μου και το όπλο μου στην θήκη του.Εβαλα το χερι μου στη μεσα μεριά του παλτό μου σε ετοιμότητα μέχρι που το άτομο με έφτασε και με σταμάτησε.
Ήταν ο τύπος απο το μπαρ που με κοιτούσε, τι στο καλό θέλει τώρα ειπα και έβγαλα το χέρι μου διστακτικά απο το παλτό.
-Συγνώμη ξεχασες το κασκόλ σου. Είπε και μου έδειξε το μαύρο κασκόλ μου.
-Αα, ευχαριστώ πολύ είπα και το πήρα και άρχισα να ξανα περπατάω.
-Θέλεις να σε πάω κάπου? Είπε ο άνδρας πίσω μου.
-Ευχαριστώ πολύ μένω εδώ κοντά ειπα ολο ενόχληση.
-Εε τότε θες να σε συνοδευσω με τα πόδια? Ειπε και χαμογέλασε.
-Μη σε βαζω σε κόπο.
-Δεν είναι κόπος θέλω να κερδίσω λίγο χρόνο μαζί σου. Ειπε και άρχισε να περπατάει δίπλα μου.