House of nails

Κεφάλαιο δεύτερο.

Η ιστορία μου περιέχει σκηνές βίας και κακοποίησης παρακαλώ αν είστε ευαίσθητοι μην συνεχίσετε την ανάγνωση.

*Πριν ξεκινήσω ήθελα να διευκρινίσω ότι το πάρκο που αναφέρω στην ιστορία μου δεν είναι ένα μεγάλο πάρκο που περιέχει μεσα διαφορά γήπεδα, αλλά είναι πολλά πάρκα το καθένα σε άλλο σημείο τής πόλης και όλα ονομάζονται με το ίδιο όνομα, είναι σε διαφορετικές τοποθεσίες.*

*Το soundtrack είναι από το anime Parasyte από εκεί εμπνεύστηκα και την Kana*

Σήκωσα την κούπα του καφέ μου για να πιω για κα αποστραγγισω και την τελευταία σταγόνα, τεντωθηκα στην καρεκλα του γραφειου μου και αυτή έκανε ενα τρίξιμο
-για πέταμα εισαι και εσυ, ειπα μεσα απο τα δόντια μου καταριοντας την καρέκλα.
-παλι μόνη σου μιλάς? Είπε ο Ryuuji ενώ άνοιξε την πόρτα και μπήκε και αυτός μεσα στο γραφείο.
-ναι αποκρίθηκα με ενα βλέμμα όλο ειρωνεία, τι φάκελος ειναι αυτός?της υπόθεσης?
-ναι μου εδωσε ενα αντίγραφο ο Επικεφαλής για να του ρίξω μια ματιά χωρίς όμως να επέμβω δεν ειναι δικη μας υπόθεση Kaori.
-Το ξερω το εχεις πει ήδη αρκετές φορές, δωσε μου να κοιτάξω και εγώ. Ειπα γεμάτη περιέργεια και ταυτόχρονα πολλά συναισθήματα αρχισαν να με καταυλιζουν.
-Θα διαβασω την αναφορά, εκανε ο Ryuuji και ξεκίνησε με την πρώτη σελίδα του εγγράφου.
24/12
4:49
Mitsuzawa Park Yokohama Japan.

Θήλυ ηλικίας περίπου 18 με 20 ετών
Σταση σώματος καθισμενο και ακουμπισμένο στο φιλέ του γηπέδου τένις και 30 μέτρα μακριά απο την έξοδο του πάρκου, το θυμα φαίνεται να έχει πολλαπλές μαχαιριές στο σώμα, και μια τρύπα απο κάλυκα στην αριστερή πλευρά του κρανίου της το αίμα φαίνεται να εχει ολο αποστραγγιστει απο σωμα της καθώς είναι μέσα σε μια λίμνη αίματος, τα ρούχα του θύματος φαίνονται καινούργια, κανένα εμφανη ίχνος σεξουαλικης κακοποίησης, το θύμα φέρει σημάδια απο δεσμά στους καρπούς των χεριών της και στους αστραγάλους, τα νύχια του θύματος λείπουν απο ολα τα άκρα, φαίνεται να έχουν αφαιρεθεί προσεκτικά, το πρόσωπο του θύματος ειναι ελαφρά πρησμένο και υπάρχει ενα μικρό σχισιμο στο κατω χείλος του.
Απο τόπο του εγκλήματος συλλέχθηκαν τα εξής στοιχεία:
Μια γόπα ενός τσιγάρου μάρκας Jumoji 100 μέτρα μακριά απο το σωμα στην δασική έκταση του πάρκου.
Σταγόνες αίματος του θύματος σε αντίθετη διαδρομή από την έξοδο του γηπέδου.
Μισο κυκλικό ματωμενο αποτύπωμα απο κυκλικό σκεύος δίπλα στο σώμα του θύματος.
Ένα κομμάτι μαύρου υφάσματος σε ενα κλαδί στην δασική έκταση του πάρκου 100 μέτρα απο το σώμα.
Μόλις τελείωσε την ανάγνωση o Ryuuji αρπαξα τον φάκελο και ξεφυλλίσα τον φάκελο με μάτια γουρλωμένα και ενα σφίξιμο στο στήθος, ξεροβηξα και άνοιξα βιαστικά την πόρτα να φύγω με τον φάκελο.
-που πας? Δεν πιστεύω Kaori-, μη μπλεχτείς ειπε ο Ryuuji και μου έπιασε τον καρπο σφιχτά.
-Ασε με πρεπει να φύγω. Ειπα και τράβηξα το χέρι μου απότομα.
-Νοιάζομαι για σένα, μην μπλεχτείς σε αυτό. Ειπε και νε κοίταξε ενω τα μάτια του τώρα είχαν φωτίσει και γυάλιζαν.
Βγηκα και κατευθύνθηκα προς το γραφείο του επικεφαλή, χτύπησα 2 φορές περιμένοντας με ανυπομονησία να μπω.
-Ναι περαστε.Ακουστηκε πίσω απο την πόρτα.
-Καλημέρα σας επικεφαλή Jukon Kei, ειπα και στάθηκα μπροστά του με τον φάκελο στα χέρια μου.
- Καλημέρα ντετέκτιβ Kimishina, καθίστε. Ειπε και εδειξε την καρέκλα στα αριστερά του.Βολευτηκα και πήρα μια ανάσα πριν ξεκινήσω να μιλάω.
- Θα ήθελα να συμμετάσχω στην έρευνα δολοφονίας στην ομάδα της Ντεντεκτιβ Kururugi.
-Μάλιστα, ειπε και ξεφυσηξε, δεν γίνεται έχετε ήδη την δική σας ομάδα δεν γίνεται να εισέλθετε σε υπόθεση που εχει αναλάβει αλλη ομάδα, μονο εάν η Ντεντεκτιβ Kururugi ζητήσει να επέμβουν άλλες ομάδες μόνο τότε, παρακαλώ τώρα αν μπορείτε να φύγετε καθώς έχω κάτι πολυ σημαντικό να κάνω ειπε και φόρεσε τα γυαλια του και άρχισε να ξανα κοιτάει τα έγγραφα που ηταν αραδιασμενα στο μεγάλο γραφείο του. Εγνεψα και απομακρυνθα απο το γραφείο του.

Είχε πάει περασμένες 8 ειχα ξεμείνει στο γραφείο μονη μου, δεν εκανα κάτι συγκεκριμένο απλά καθόμουν και σκεφτόμουν, δεν ηθελα να γυρίσω σπίτι. Τις σκεψεις μου διέκοψε ένας αστυνόμος όπου μπήκε απότομα μέσα στο γραφείο μου φαίνονταν πάρα πολύ αναστατωμενος.

- Ντεντεκτιβ Kimishina συνέβη πάλι, Mitsuzawa Park γήπεδο ποδοσφαίρου, εχω ειδοποιήσει τους Ντεντεκτιβ Zhug και Kioto, ετοιμάζουμε 5 περιπολικά παρακαλώ πηγαίνετε.
Δεν μπόρεσα να αρθρωσω λεξη σηκώθηκα και άρπαξα το παλτό μου, ετρεξα προς το αμάξι και το έβαλα μπρος, ο καιρος ηταν ακομη μουντος ειχε σταματήσει να βρεχει εξω ειχε σκοτεινιασει αρκετά και πάλι δεν μπορούσα να οδηγήσω πιο γρήγορα, έφτασα και βγήκαν απο το αυτοκίνητο φορώντας το παλτο μου και πλησιασα τους συναδέλφους, έδειξα το σήμα μου και μπηκα στον χώρο που είχαν ασφαλίσει με την ταινία της αστυνομίας, φόρεσα τα γάντια που ειχα απο λατέξ και κατευθύνθηκα προς το σώμα, ο ιατροδικαστης και το εγκληματολογικο δεν ειχαν φτάσει ακόμη και αφου κοιταξα διεξοδικά για εμφανή στοιχεία πλησίασα το σώμα.
Το πρόσωπο του θύματος δεν ηταν εμφανή καθώς ηταν τοποθετημένη μπρούμυτα σε εμβρυακή στάση μέσα στα δίχτυα του τέρματος του γηπέδου μπλεγμένη, ακριβώς σαν μια μπάλα ποδοσφαίρου.
Το αίμα είχε ποτίσει ολο το γρασίδι γύρω της, τα ρούχα της ηταν βουτηγμενα στο αιμα αλλα φαίνονταν καινούργια,
Πλησιασα και σήκωσα ελαφρά το κεφάλι του θύματος, είδα το πρόσωπο της.
Εκανα 5 βήματα πίσω και κοίταξα με γουρλωμένα μάτια, εβγαλα τα γάντια και έμεινα εκει, στήλη άλατος, την ίδια ωρα κατέφθασε και η Zhug και ο Kioto, με κοίταξαν και προχώρησαν προς το σώμα, έφυγα βιαστικά απο εκείνο το σημείο και ετρεξα μεσα στο αυτοκινητο, έκατσα εκεί έβλεπα απλά δεν είχα τη δύναμη να κάνω τίποτα παραπάνω πέρα από το να κοιτάω το κενό και να περιμένω, να περιμένω να με ξυπνήσει κάποιος απο αυτον τον εφιάλτη.