Carrying the VAMPIRE'S BABY (Ongoing)

Chapter 21

Hevean POV

Agad akong napabangon at habol ang hininga habang patuloy sa pag tulo ang mga luha ko. Humikbi ako at napa takip ng muka, paano niya nagawa sa akin iyon?

"Hushhhh now baby.... I'm here." Napa pitlag ako sa boses na nasa gilid ko at ramdam kong niyakap ako nito ngunit agad ko siyang tinulak at lumayo.

"Lumayo ka sakin! Wag na wag mukong hahawakan!" sigaw ko sa kaniya, patuloy parin sa pag agos ang mga luha ko. Hindi ko masyadong makita ang muka niya dahil sa luha na bumubuo sa mga mata ko. Pero alam kong si Xyrus ang nasa tabi ko.

Pinunasan ko ang mga luha sa mga mata at doon ko lang nakita ang muka niya na may bakas ng pag ka gulat. Mas lalong lumalim ang galit na nararamdaman ko ng makita ko ang muka niya.

"M-may problema ba? May masakit ba sayo? Tell me..." Malungkot na tanong nito. Napakagat ako sa ibang labi upang pigilan ang pag iyak. Panaghinip lang ba lahat ng iyon? Napatingin ako sa paligid at ang kwartong ito, hindi na maliwanag bagkos ay madilim.

Sinubukan nitong lumapit ngunit mas lumayo ako at tumayo sa kabilang gilid ng kama.

"P-please.... lumayo k-ka sakin." nahihirapan kong pakiusap.

Napatingin ito sa sahig at tumango. Ramdam ko ang taka at lungkot sa muka nito.

"Wena will take care of you, mag pagaling ka mahal ko." Huling sabi nito bago lumabas ng pinto. Napa upo ako sa kama at patuloy parin sa pag iyak.

Hinawakan ko ang puson ko at wala akong nakitang dugo mula roon. Panaghinip lang ba talaga ang lahat? Pero bakit parang totoo? Ramdam ko yung sakit ng mahulog ako sa hagdan.

Hindi ko na alam ang iisipin ko, totoo ba lahat ng iyon o panaghinip ko lang ba talaga.

Agad na pumasok si Wena at lumapit sa kinaroroonan ko.

"Ms Hevean?" Hinawakan nito ang mga kamay ko. Tumingin ako sa mga mata nito at kitang kita ko ang pag aalala nito.

"W-wena..." Agad ko siyang niyakap at doon ulit bumuhos ang mga luha ko.

"Shhhhhh tell me... anong nangyari?" Patuloy nitong hinihimas ang likod ko upang tumahan ako.

"S-sobrang sakit... paano niya nagawa sakin yun Wena?"

Hinawakan nito ang mag kabilang balikat ko at matiim akong tiningnan sa mga mata.

"Ms Hevean.. kung ano man ang nangyari, believe me hindi magagawa sayo yun ni Sir Xyrus, okay? Mahal na mahal ka niya at alam kong hindi niya magagawang saktan ka."

Hindi ko alam kung maniniwala bako, pero alam kong mahal ako ni Xyrus at mahal na mahal ko din siya.

"Sobrang sama ng panaghinip ko Wena, parang totoo talagang nangyari, ramdam ko ang sakit."

Bumuntong hininga ito.
"Dahil iyon sa lason ng itim na rosas."

Nagtaka ako sa sinabi nito. Anong Rosas?

"Ilang araw ka nang walang malay Ms Hevean at kitang kita ko na sobrang nag aalala sayo si Sir Xyrus, halos hindi siya umaalis sa tabi mo. Kung ano man ang napanaghinipan mo alam kong hindi iyon mangyayari. Hindi ka kayang saktan ng taong mahal mo Ms Hevean." Ngumiti ito.

Tumango ako bilang sagot.
"Magpahinga ka muna ulit Ms. Hevean, tatawagin ko lang si Sir Xyrus para maka pag usap kayo."

Hindi ako umimik, agad akong nag kumot at hinintay na pumasok si Xyrus.

Ngunit ilang minuto na ang naka lipas ay hindi parin siya dumarating. Hindi kaya nagalit siya sa inasal ko kanina? Hindi ko naman masisisi ang sarili ko dahil natakot ako sa kaniya.

Pumikit akong muli at tuluyan ng naka tulog.

Pagising ko ay agad kong nakita si Xyrus na naka upo sa dulo ng kama, malayo ang tingin nito at alam kong malalim ang iniisip niya. Niyakap ko ito mula sa likuran.

"I'm sorry...." pikit matang sambit ko. Hindi ko siya kayang tingnan.

"Are you okay now, hmn?" Tanging tango lang ang sagot ko sa kaniya.

"Tell me, what's bothering you?" he asked again.

"Nothing.... masama lang talaga ang panaghinip ko." Kinalas nito ang kamay ko at humarap sa akin. Agad naman akong napa iwas ng tingin. Hinawakan nito ang baba ko at pinipilit akong tingnan siya.

"Kaya ba ganun nalang ang pag taboy mo sakin? Ganun bako kasama sa panaghinip mo?" Bakas sa boses nito ang lungkot.

"S-sorry"

Hindi ko namalayan na tumulo na pala ang luha ko, agad niya naman itong pinunasan at hinalikan ako sa noo. Napapikit at ninamnam ang mga labi nito sa noo ko. Parang napawi lahat ng sakit at takot ko sa kaniya.

"I'm sorry.... hindi kita na protektahan mahal ko. Forgive me, ayokong mawala ka sakin. Hindi ko kakayanin." Bawat salita nito ay parang pumapasok lahat sa dibdib ko.

"Mahal na mahal kita Hevean, always remember that."

Bago paman ako tuluyang makapag salita ay agad niya akong hinalikan sa mga labi, kusang gumalaw ang mga bisig ko at niyakap sa leeg nito. Mas lalong lumalim ang halik na pinag sasaluhan namin. Ang halik na langit na ipinapadama niya palagi sa akin. Hinding - hindi nakakasawa ang mga labi ni Xyrus.

"Hmmm.." Daing namin pareho. Parang uhaw na uhaw ako sa kaniya. Gusto ko siyang maramdaman sa loob ko.

"I love so much Hevean..." sabi nito sa pagitan ng mga halik naming dalawa.

Agad nitong winasak ang bistida kong suot at dahil wala akong suot na bra ay malayang tumambad ang dibdib ko. Agad niya itong sinunggaban at pinisil pisil.

"Uhhmmm..." Ungos ko. Nakakakiliti at napaka sarap.

"Say it....." he's teasing me.

"I- ahmm .. want you X-xyrus..."

Ramdam ko ang ngiti nito sa balat ko. Tuluyan na nitong naihubad ang panty ko at agad siyang pumaibabaw sa akin. Sa isang kisap mata ay nasa loob ko na ito.

"Uhh..."

"Hmm..."

Mahina itong bumabayo at ramdam ko ang sarap nito sa loob ko.

"Ughh.. Xyrus.." tanging ungol ko.

"I love you.... Ahhh... You're mine Hevean."

Hindi ko alam kong saan ako hahawak para namnamin lahat ng ipinaparamdam ni Xyrus. Halos sumigaw ako dahil sa sarap.

"Sige pa... ma... malapit nako..."

Ramdam kong lalabasan nako, napakapit ako sa katawan nito at mas binilisan nito ang pag galaw... tanging ungol naming dalawa ang naririnig sa buong kwarto.

"I.. love.. ahmmm ." hindi nito natapos ang sasabihin nhang pareho kaming labasan at hingal na hingal kaming napatingin sa isa't isa.

"I love you too Xyrus." Hinalikan ko ito sa labi. Bago paman ako maka pag pahinga ng maayos ay gumalaw nanaman ito sa loob ko. Ilang beses na may nang yari sa amin sa loob lang ng tatlong oras. Halos hindi ko maigalaw ang mga hita ko dahil nanginginig parin ito. Sobrang na miss ko si Xyrus at hindi pako kuntento sa mga oras na ito kasama at katabi siya. Gusto ko pa siyang kasama at wala akong ititirang oras na hindi siya kasama, mas gugustohin ko pang makulong sa iisang kwarto kasama siya kaysa nasa labas ngunit hindi naman siya kasama.