Bölüm 17 " Güvenli alan "

1.2K 129 243
                                    

Eğer bu bölüme çok yorum gelmezse ağlarım, sizler için iki sürpriz var bölümde bir iyi birde kötü bölüm sonunda, yorumlarınızdan tepkilerinizi anlamış olacağım 😅😅 umarım bu bölümü çok beğenirsiniz

Uzun bir bölüm olacak, İyi okumalar 💜💜

****

Sabahın ilk ışıklarına doğru, yavaş yavaş uyanırken havanın ilk defa   güzel ve serin olmasına mutlu olmuştum, derin derin nefes aldıp bir kaç esnemeden sonra kendime gelip toparlanırken gözüme nereden bulduğunu bilmediğim sigarayı tütüren bir taehyung beklemiyordum, gözleri uykusuzluktan olduğunca belli olan morlukları gözüme gözüme çarpıyordu, bu da demek oluyordu ki dün akşamdan beri uyanıktı, bu durum beni içten içe pişman ederken birden göz göze gelmiştik güzel gülümsemesini gösterip yanıma doğru gelirken bende olduğunca gülümsemeye çalışıyordum ona.

"Günaydın iyi uyuyabildin mi " hâlâ beni düşündüğüne inanmıyordum çocuk uykusuzluktan ölecek ama hâlen daha beni düşünüyordu çıldırtıyordu beni suan, tamam bu durum midemde kelebekler uçuşturabilirdi ama birde onun yönünden bakmak lazım olaya bir gün boyunca uykusuz kaldı, sırf birimizin uykusu kaçmasın diye uyandırmamışt bile, o şuan kalbime iyi gelmiyordu.

"Evet iyi uyudum ama sen uyumuş gibi görünmüyorsun" bu sefer ben soru yöneltiğimde, bana Sırıtıp yanıma daha çok yaklaşmıştı.

"Uykum yoktu bende uyumadım" bariz yalan söylediği belliydi, bu durum hiç hoşuma gitmemişti, en azından ekip üyeleri uyanana kadar uyusaydı bile iyiydi.

"Uyumaya ne dersin ekip üyeleri uyanana kadar hem ben uykumu aldım etrafı göz kolaçan ederim" benim dediklerime itiraz ederken bende tekrardan ısrar etmeye başlamıştım, yoksa bir daha kesinlikle uyuyamazdım o da beni anlamış olacaktı ki, birden arabaya atlayıp kucağıma uzandığında şok şekilde ona bakmıştım o ise bana gülümseyip duruyordu.

"Eğer kucağında uyumama izin verirsen neden olmasın" kalbim teklediğinde sakin kalmaya çalışmıştım, bu adam beni öldürmeyi planlıyordu, hâlâ bana baktığında dayanamayıp tamam demiştim o da onayı aldıktan sonra direk gözlerini kapatmıştı bu haline mutlu olmuştum.

Taehyung uykuya dalıp giderken, bende birden yumuşak saçlarına elimi daldırıp oynamaya başlamıştım çok güzel saçları vardı yumuşacıktı, ve de çilek kokuyordu saçları, kaç gündür duş almamamıza rağmen misler givi kokuyordu, burnumu istemsizce yaklaştırıp kokusunu içine çekerken duyduğum ses ile hızla ve tedirgince uzaklaşmıştım.

"Jungkook hayırdır taehyung'un saçına tiryaki mi oldun " hoseok konuşmasında sonra kahkaha atmaya başladığında, sinirle ona bakmıştım o ise surat ifademi anladığı an susup sessiz sessiz uzaklaşmayı seçmişti, ben ise tekrardan taehyunga doğru dönmüştüm, ama tabi arada etrafa da göz gezdirmeyi unutmuyordum.

****
Aradan geçen zamandan sonra, her şeyi halledip arabalara tekrardan binmiştik, yol boyunca birbirimizle hem kavga edip hemde eğlenmiştik buradakiler resmen ailem gibi olmuştu ihanete uğradığım annemden bile daha iyilerdi, iyiki onlarla tanışmıştım tabi böyle tanışmayı istemezdim ama elimden gelende bir şey yoktu.

"Hey çocuklar galiba güvenli alana varmak üzereyiz kesin bu dağın arkasındadır" namjoon parmağı ile gösterdiği yere dikkatlice bakıyorduk, orada gerçektende bir şeyler var gibiydi içimden bir his güvenli alanın orda olduğunu söylüyordu, herkes heyecanlı şekilde birbirleriyle sohbet etmeye başlamışlardı o arada saçlarıma değen parmaklar ile istemsizce bir tepki verip o yöne bakmıştım, taehyung bana gülümseyerek bakıyordu, ne oluyordu bize hiç anlamıyordum, başta birbirimizden nefret ederdik taehyung'un bana ihanet ettiği günü bile hatırlıyordum ama ne ara onunla bu kadar yakınlaştığımı anlamıyordum, yoksa bu adam bana büyü falan mı yapmıştı hayır düşünmüyor da değildim.

51. Bölge // TaekookWhere stories live. Discover now