🔞ភរិយាសម្អប់✨🔥(ចប់)

🔞ភរិយាសម្អប់✨🔥 ( 24 )

# ក្រុមហ៊ុនមីន

<< សិស្សច្បង->> ជីមីនរកតែនិយាយមិនទាន់ចប់ផងនាយក៏និយាយកាត់មុនបាត់ទៅហើយ
<< ឈប់ហៅបងបែបនេះត្រូវរៀនហៅថាបងយល់!!>> យូនហ្គីក៏និយាយបញ្ចាក់ប្រាប់ទៅជីមីន
<< បាត បាតបង!!>> ជីមីនក៏ងក់ក្បាល
<< មុននេះចង់និយាយអីមេនទេឆាប់និយាយមកបងចាំស្ដាប់!!>> យូនហ្គី
<< គ្មា គ្មានទេខ្ញុំភ្លេចបាត់ហើយ!!>> ជីមីន
<< អឹមចឹងមិនអីទេតែមួយទៀតរៀនហៅខ្លួនឯងថាអូនផងទៅព្រោះដើម្បីអោយទម្លាប់មាត់!!>> យូនហ្គី
<< បាតបងយូនអូនដឹងហើយ!!>> ជីមីនក៏ឆ្លើយទៅនាយវិញទាំងពេបមាត់តិចៗតែធ្វើអោយយូនហ្គីនាយអស់សំណើចជាខ្លាំងនឹងរឹកពាររបស់ក្មេងនេះ
តុកតុកៗៗ
<< អ្នកណា??>> យូនហ្គីនាយក៏សួរទៅកាន់អ្នកដែលកំពុងគោះទ្វាអូហ្វីសរបស់នាយនោះ
<< គឺខ្ញុំលោកអគ្គនាយក!!>> នីនយ៉ានាងក៏ឆ្លើយប្រាប់ទៅនាយវិញទាំងសម្លេងផ្អែមរលួបបែបចង់មកអៗនែក៎..
<< ចូលមក!!>> ក្រោយដឹងថាជាអ្នកណាហើយយូនហ្គីនាយក៏អនុញ្ញាតិអោយនាងចូលមកក្រែងថានឹងមានកិច្ចការសំខាន់
<< លោកអគ្គនាយចា៎ ឯង->> នីនយ៉ាងខំតាំងចិត្តថានឹងទាក់ចិត្តយូនហ្គីអោយមកចាប់អារម្មណ៍នឹងនាងតែថាក៏ឃើញជីមីនកំពុងអង្គុយនៅលើសាឡុងមើលមកនាងទាំងចង់ចិញ្ចើម
<< មានការអ្វីមេនទេអ្នកនាងលេខា!!>> យូនហ្គី
<< គឺ គឺថាខ្ញុំគ្រាន់តែចង់សួរទៅអគ្គនាយថាពិសាកាហ្វេរឬអត់នឹងអាលខ្ញុំទៅឆុងអោយ!!>> នីនយ៉ា
<< មិនអីទេអរគុណ ខ្ញុំមិនត្រូវការទេចៃដន្យសង្សារខ្ញុំគេបានដាក់ទឹកក្រូចដែលខ្ញុំចូលចិត្តយកមកហើយ!!>> យូនហ្គី
<< អរចា ចា៎បើលោកអគ្គនាយត្រូវកាអ្វីបន្ថែមអាចប្រាប់ខ្ញុំបានណា!!>> នីនយ៉ា
<< អស់ការហើយនាងអាចចេញទៅបាន!!>> យូនហ្គី
<< ចា៎ខ្ញុំទៅវិញសិនហើយលោកអគ្គនាយ!!>> នីនយ៉ានាងនិយាយហើយក៏បើកទ្វាចេញទៅវិញទាំងខឹងឡើងញ័រខ្លួនទៅហើយ
<< ហឹសឯងចាំមើលណាក្មេងតូចយើងនឹងមិនអោយក្នេងដូចឯងបានលោកអគ្គនាយកងាយៗនោះទេព្រោះថាលោកអគ្គនាយកជារបស់យើងតែម្នាក់គត់!!>> នីនយ៉ានិយាយហើយក៏ទៅតុកធ្វើការរបស់បាងបាត់ទៅ ចាំមើលថានាងនឹងធ្វើអ្វីបន្តរទៅព្រោះថាអ្វីដែលនាងចង់បានគឺនាងតែងតែយកវាអោយបានមិបថាលះបង់អ្វីនោះទេគឺនាងហ៊ានលះបង់ទាំងអស់អោយតែបានរបស់អ្វីដែលនាងប៉ងនោះ
<< បងយូននាងតេងតែមករកបងបែបនេះឬ!!>> ជីមីនក៏សួរទៅនាយ
<< មេនហើយបែបហើយបានបងចង់អោយអូនមកជួយបងនោះ!!>> យូនហ្គី
<< បង ស្អែកនេះខ្ញុំប្រហែលមិនបានមកទឹណាព្រោះរវល់មើលហាងណាមួយក៏ទុកហាងចោលច្រើនថ្ងៃហើយ!!>> ជីមីន
<< មិនអីទេចឈទំនេរមករកបងក៏បាន!!>> យូនហ្គី
<< បាត!!>> ជីមីន
<< និយាយចឹងបងទៅយកអូនតាំងពីព្រឹកមកម្លេះមានបានញុាំអីហើយឬនៅនឹង!!>> យូនហ្គី
<< គឺអូនញុាំរួចហើយបងកុំបារម្ភអីខ្លាចតែបងទេដែលមិនទាន់ញុាំអីនោះ!!>> ជីមីន
<< រឿងបងកុំបារម្ភអីព្រោះបងញុាំរាល់តែព្រឹកនឹងហើយញុាំទផងពេលណាស់ព្រោះខ្លាចឈឺក្រពះ!!>> យូនហ្គី
( ព្រោះបងខ្លាចពេលបងឈឺនាងមិនមើលទៅវិញទេ!!) ជីមីននិយាយក្នុងចិត្តទាំងក្នុងប្រអប់ទ្រូងខាងឆ្វេងឈឺឆៀបៗ
<< អូនមានលឺបងនិយាយទេមុននេះ!>> យូនហ្គី
<< អរ៎គឺ គឺលឺតើបងញុាំទៀងពេលល្អហើយ!!>> ជីមីនក៏និយាយទាំងសើចមិនសមដាក់នាយព្រោះមុននេះរវល់តែគិតរឿងខ្លះរហូតដល់ភ្លឹកទៅហើយ
<< អូនអង្គុយលេងសិនទៅបងធ្វើការបង្ហើយសិន!!>> យូនហ្គី
<< បាត!!>> ជីមីន
<< មីននី!!>>
<< បា បាត!!>>
<< បងដូចឆ្ងល់ដល់ហើយអូនធ្លាប់ស្គាល់ម៉ាក់បងពីមុនដែរទេ!!>>
<< គឺ គឺអត់ទេហើយក៏មិនដែលជួបពីមុនមកដែរ!!>>
<< តែ តែហេតុអីក៏ម៉ាកបងហាក់បីដូចជាស្និតស្នាលនឹងអូនខ្លាំងម្លេះ!!>>
<< ប្រហែលជាគាត់ចង់អោយបងឆាប់បានប្រពន្ធនឹងណាបានគាត់ព្យាយាមយល់ចិត្តអូននឹងឆាប់បានរៀបការនោះអី!!>>
<< ប្រហែលហើយ!!>>