[Zawgyi]
Forevermore(ထာဝရထက္ပို၍)
အပိုင္း-၂၈
မေန႔ကအထိ ခမ္းနားဝင့္ႂကြားစြာတည္ရွိေနေသာ ဘတ္အြန္း နတ္သား၏ ႐ုပ္ထုသည္ အေအးဓာတ္ႏွင့္ ေရခဲဆူးခြၽန္ေတြေၾကာင့္ ျပန္ဆက္မရေအာင္ကြဲေၾကသြားခဲ့သည္။
ဝမ္ေယာလ္ အျဖဴေရာင္ေက်ာက္အပိုင္းအစေတြကိုၾကည့္ၿပီး လက္သီးဆုပ္ထားကာ ေဒါသေတြကိုၿမိဳခ်ေနရသည္။
'မင္းသား.....ကြၽန္ေတာ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္'
ဝမ္ေယာလ္ ဘတ္ဟြၽန္း ကို စိတ္ပ်က္စြာၾကည့္လိုက္သည္။
'မင္းသား'
'နတ္ျပည္နဲ႔ လူ႔ျပည္ၾကားမွာ ေလဟာနယ္ဘုံတစ္ခုရွိတယ္။ မင္း အဲ့ကိုအရင္သြားႏွင့္လိုက္'
'မင္းသားကေကာ။ ၿပီးေတာ့ အဲ့ေနရာကို ကြၽန္ေတာ္မသိဘူး'
'အာ့ရွန္း ကို ေခၚသြားလိုက္။ မင္းရဲ႕ စြမ္းအားေတြက အဲ့ေနရာမွာပဲေလ့က်င့္မွရေတာ့မွာ'
'မင္းသားကေကာ......မင္းသားေကာ မလိုက္လာဘူးလား'
'သြားႏွင့္'
'မင္းသား'
'ငါစိတ္တိုေနတာ ဘတ္ဟြၽန္း။ ငါ့ရဲ႕ေဒါသေတြကို မင္းအေပၚမပုံခ်ေသးခင္ ထြက္သြားလိုက္။ ငါမင္းကို ေဒါသမထြက္ခ်င္ဘူး'
ဝမ္ေယာလ္ တန္ဖိုးထားခဲ့ရသည့္ ႐ုပ္ထုကို ဖ်က္ဆီးမိသြားသည့္အတြက္ ဘတ္ဟြၽန္း ဘယ္လိုျပန္လုပ္ေပးရမလဲ မသိေပ။ အခုအခ်ိန္တြင္ ဝမ္ေယာလ္ စိတ္တိုေနသည္မွာ အမွန္ျဖစ္ၿပီး သူ႔ကို ေဒါသမထြက္မိေစရန္လည္း ေရွာင္ခိုင္းေနမွန္း ရိပ္မိေပမဲ့ ဝမ္ေယာလ္ ကို တစ္ေယာက္တည္းထားခဲ့ဖို႔က် စိတ္မခ်ျပန္ဘူး။
'ကြၽန္ေတာ္ စိတ္မခ်ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ ဒီနားတစ္ဝိုက္မွာပဲ ေနေနမွာ။ အခုေတာင္ သူတို႔က မင္းသားေရာက္ေနတာသိၿပီး ေရာက္လာၾကတာ။ ထပ္ၿပီး ေရာက္မလာဘူးလို႔ မေျပာႏိုင္ဘူး'
ဝမ္ေယာလ္ ဘတ္ဟြၽန္း စကားၾကားၿပီး ခနဲ႔သလိုရယ္လိုက္ကာ
'မင္းက ငါ့ကို ကေလးေလးလို႔ထင္ေနတာလား'
ဝမ္ေယာလ္ ေျခေထာက္အတားရွိ ေက်ာက္အကြဲအပိုင္းတစ္ခုကိုယူလိုက္ၿပီး လက္သီးဆုပ္ခ်ေတာ့ ေသြးေတြစီးက်လာခဲ့သည္။
