အျမန္ျပန္ေစခ်င္သည့္မေအးကို အနားမွာျပန္ထိုင္ခိုင္းသလိုျဖစ္သြား၍ သူ႕ကိုယ္သူလည္း က်ိန္ဆဲလိုက္မိသည္။ ဘာမဆို မလုပ္ရဲ၊ မေျပာရဲတာ မရွိသည့္မေအးကို သူလန့္သြားမိသည္။
"ဘာလို႔ျပန္ထိုင္တာလဲ"
သူအေလာတႀကီးေမးလိုက္လွ်င္ မေအးက ႏူတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကိုတစ္ခ်က္ေကြးေအာင္ၿပဳံးလိုက္၏။ ၿပီးမွ အၿပဳံးေတြေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီး သူ႕မ်က္လုံးတစ္စုံကို စူးစိုက္ၾကည့္ကာ....
"မိုးတအားခ်ဳပ္ေနလို႔ မနက္မွျပန္ရင္ေကာင္းမလား"
မေအးစကားေၾကာင့္ သူ႕မွာငယ္ထိပ္တည့္တည့္ မိုးႀကိဳးပစ္ခ်ခံရသလို နားထင္ေၾကာမ်ားပင္ေထာင္တက္သြားေလသည္။ ဘာမဆိုလုပ္ရဲသည့္မေအးသည္ က်ိန္းေသေပါက္ သူ႕ကိုပတ္ဝန္းက်င္ရဲ႕ တံေတြးခြက္မွာ ေရာစုန္ေျမာေအာင္လုပ္ေတာ့မည္ျဖစ္သည္။ သူလန့္ထိတ္ကာ ကျပာကယာပင္ အသည္းအသန္ျပန္ခိုင္းရသည္။
"မျဖစ္ဘူး....မျဖစ္ဘူး၊ ခင္ဗ်ားျပန္ပါ။ အခုမွဆယ္နာရီေလာက္ပဲ ရွိဦးမွာ"
"မျပန္ရဲဘူး"
ေလွာင္ေျပာင္ခ်င္းမပါဘဲ ပကတိၿငိမ္သတ္ေနသည့္ မေအး၏စကားေတြက က်ီစယ္တာမဟုတ္မွန္း သိရသည္ႏွင့္အမွ် သူ႕တစ္ကိုယ္လုံးထူပူသြားေလသည္။ သူ႕ကိုမ်က္လုံးခ်င္းဆုံကာ က်ဳံ႕က်ဳံ႕ေလးထိုင္ၾကည့္ေနသည့္ မေအးကို ျပန္ခိုင္းဖို႔သာ တာဆူေနမိသည္။
"မျပန္ရဲစရာအေၾကာင္းမရွိဘူး။ ခင္ဗ်ားအရင္ကလည္း ဆိုင္ေတြသြားရင္ မိုးခ်ဳမွျပန္တာမဟုတ္ဘူးလား။ ဘာလို႔အခုမွမျပန္ရဲတာလည္း။ ခင္ဗ်ားက်ဳပ္ကို အဲ့လိုလာမေနာက္နဲ႕ ျပန္ပါ"
"မေနာက္ဘူး...ကြၽန္မအတည္ေျပာေနတာ၊ တကယ္မျပန္ရဲဘူး။ အရင္က ဆိုင္ကေနျပန္တယ္ဆိုတာ ခ်မ္းသာကအႀကိဳအပို႔လုပ္ေပးတယ္ေလ။ ေနာက္ၿပီး ပုတုတို႔ပုံ႕ပုံ႕တို႔က ေစာင့္ေနေပးတယ္"
"အခုလည္း ခ်မ္းသာကိုလာႀကိဳခိုင္းလိုက္ပါလား"
"ကြၽန္မမွာဖုန္းမပါဘူး"
"ဟာ..."
အိပ္ရာထဲမွာ လဲေနသည့္ဆာဟိဘန္မွာ ေသခ်င္စိတ္ေပါက္သလို သက္ျပင္းခ်ရင္း ညည္းၫူလိုက္မိသည္။ အၿမဲလိုလိုမာဆက္ဆက္ႏွင့္ အေၾကာတင္းသည့္မေအးသည္ ယေန႕ညမွ သာမန္ႏွင့္မတူ ေပ်ာ့ေျပာင္းလြန္း႐ုံသာမက ေၾကာက္႐ြံ႕သလိုလို မဝံ့မရဲသလိုလို လုပ္ျပေနသည္မွာ ဘာမွန္းမသိ။ သူ႕မွာသာ ေခါင္းမီးေတာက္ေနရေလသည္။ မနက္မွသူ႕အိမ္ထဲကေန မေအးျပန္ထြက္သြားသည္ကို တစ္စုံတစ္ေယာက္ေယာက္ျမင္သြားလွ်င္ သူ႕ဘဝသြားမည္။
YOU ARE READING
စားစော်
Romanceယောကျ်ားတွေသာ အများဆုံးလုပ်ရဲသည့် လုပ်ငန်းတွေကိုလုပ်ကိုင်နေသည့် မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ဘဝ။ 2D 3Dဒိုင်ချုပ်၊ အနှိပ်ခန်း၊ KTV တို့ဖွင့်ရုံသာမက ယောကျ်ားငယ်ငယ်ချောချောလေးများကို ကတော်မမများထံ အခကြေးငွေယူ၍ ပန်းဆက်သည့်အလုပ်ကိုပါ လုပ်ကိုင်သည့်မိန်းမတစ်ယောက်။ တစ်...
part 23(zgyi)
Start from the beginning
