Kendime gelip kahvenin dibini salladım içinde sadece birazcık kahve kalmıştı. Ayağa kalkıp hesabı ödedim başımın ağrısı ile beraber eve doğru yürürken bazı evlerin boyalarının değiştiğini ve tanımadığım kişilerin buraya geldiğini fark ettim ve şaşırdım uzun zamandır dikkat etmemiş olmam garipti..
Evin önüne geldim annemin aylardır değiştirmek istediği taşları ben evde yokken değiştirdiğini gördüm bu kadar kısa sürede olması çok iyiydi..
Cebimden çıkardığım anahtarı kapıya taktım çevirdiğimde açılmadı tekrar denedim ve tekrar açılmadı ben tam kapıya vurcakken annem kapıyı açtı..
"Ben geldim anne"
"O...ğlum sen bunca zamandır nerdeydin"
Yüzü bembeyazdı sanki beni değil ölü birini görmüş gibiydi.
"Anne sadece kahve içmeye dışarı çıkmıştım bu kadar endişelenmeye gerek yok" ensemi kaşıyıp gülümseme den edemedim içeri doğru adım attım ve kapıyı kapattım.
O sırada kardeşimin sesini duydum
"Anneee sanırım benim kargom olmalıı.. NE?!" Merdivenlerden inerken aniden durup bana baktı aynı annem gibi oda bembeyaz olmuştu
"Sizde bi haller var ne o ha şaka mı yapmaya çalışıyorsunuz"
"Asıl sen mi şaka yapıyorsun 5 yıldır neredeydin"
"5 yıl mı abartma İzuna iyi ki bi dışarı çıktım sizde" üzerimdeki paltoyu askılığa asıp odama doğru yürüdüm
"Hey hey nereye neler olduğunu bu zamana kadar ne yaptığını anlatmadan kaçamazsın "
"İZUNA BU KADAR SAÇMALIK YETER ben sana hesap vermem hem neyin hesabını vericem bak.." elime telefonumu aldım ve saati göstermek için ekranı açtığımda tarihi gördüm 24 Ocak 2022
"24 Ocak 2022 mi.. ne 2017 olması gerekmiyor mu"
"Ne saçmalıyorsun sen abi"
"İzuna hangi yıldayız"
"Abi şimdi de bana hafızanın silindiğini falan söyleme çünkü ina-"
"İZUNA sana hangi yıldayız diye sordum''
"2022"
Anlık gözüm karardı duvardan destek alıp yere oturdum
"Abi iyi misin endişelenmeye başlıyorum"
"İzuna lütfen şuan ne olduğunu bende bilmiyorum bana biraz zaman tanı seninle konuşmaya geleceğim lütfen"
Ayağa kalkıp izunanın elindeki çantamı aldım odama girip etrafa baktım en son bıraktığım dan daha topluydu.
Çantamı açıp içini boşaltacakken içindeki anı defterimi buldum.. içini kurcalarken en son hatırladığım sayfayı açtım..
15 kasım 2017
Aldığım lattenin tadı kaçışa benziyordu aynı benim yaptığım gibi.. bu şehirden ve bu insanlardan kurtulmanın zaferi gibi tadı muazzam ve üzücü üzücü ama ferahlatıcı
kendime yeni bir hayat sunarken belkide asla içemeyeceğimi bildiğim kahveciden en sevdiğim kahveyi söyledim..
20 Kasım 2017
Londra sokaklarında gezerken derin nefesler alıyorum tamamen özgürlük kokuyor etraf
1 Aralık 2017
Burada katıldığım bi partide ilk defa uyuşturucu kullandım anlatıldığı kadar etkiliymiş
"Bekle ne?! Ben uyuşturucu kullanmıyorum ki nasıl yani ya" yazış stiline bakma gereksinimi duydum belkide bu defter başkasının olabilir düşüncesini içimden geçirip.Harfleri incelerken a,e,y harfleri benim yaptığım şekilde ve yazısı benim yazdığım gibi sola eğikti
YOU ARE READING
Erased |HashiMada|
Fanfiction"Seni çok seviyorum madara.." Yağmur yağmaya başladı gökyüzüne baktım "Sende beni seviyorsun biliyorum.."
