From Heaven with LOVE <3

Chapter 2

Sshhh… pero wag kang sasagot Sophie, hayaan mo na lang siya mag-salita. Malapit na niyang sabihin ang pinakahihintay mo.

“Ms. Gonzales, there are two doors better choose your way out!”

Yes, sinabi rin niya! Kelangan kong bumawi…

“Front door po ma’am. Sige po mauna na ako di naman po ako interesado sa lessons natin ngayon saka medyo inaantok pa ako ee” ^_^v

From the back of the class, I walk in the center aisle towards the front, chin up and flashing a big smile, makapangasar lang! Ha speechless ang professor ko, going wild ang mga classmate ko. Hohohoho. Unleash the bitch-side of me. Pinalayas man ako…

STILL, THE VICTORY IS MINE!! Huwahahaha.

9:30 pa lang, lahat ng estudyante sa building na to, nasa loob pa ng respective classes nila. Grabe ang tahimik, pano ba naman soundproof yung mga pintuan kaya kahit may klase wala kang maririnig kung nasa labas ka. Sosyal noh? Well dapat lang ang mahal ng tuition eh!

At ngayon ko lang napansin, ang eerie pala ng floor na to pag-gantong sitwasyon. Nakakatakot pala. Ano ba yan jusko! And tanda mo na Sophie para matakot pa sa mga multo na yan! Si SHOMBA nga natagalan mo tapos naglalakad ka lang mag-isa sa lobby kinatatakutan mo!

***iloveicecreams’ note: “SHOMBA- sya yung multong nangdudukot ng mata sa Thai movie na Coming Soon”. Panuorin nyo, nakakatuwa***

Sa kakalakad at kakaisip kay Shomba, I still found myself entering an empty room in the farthest wing of the floor. How ironic.

“Pwede na to, dito na lang ko matutulog”

Tinapon ko na yung bag ko , at sinalampak ang sarili sa isang upuan.

“Hay! nakakarelax naman ang gantong katahimikan. Pano kaya ako matutulog sa upuan?”

Hanap-hanap din ako ng magandang pwesto.

“Presto! Ganto na lang.” Sabay tanggal ng sapatos, taas ng paa sa kabilang upuan, sandig sa sandalan at bend ng ulo habang nakatingin sa ceiling.

Hmmm… malapit na, makakatulog na ako.

.

.

.

.

.

(-_-) zzZzZz

(entering DREAM LAND)

.

.

.

.

PLUK!

(o.o)

“Teka nga bat lumalamig? Patay naman yung aircon ah” Tumayo pa ako para icheck.

“Turn-off nga, eh bat lumalamig dito?”

EHMERGARD.

Out of the blue, kinabahan ako bigla. Yung feeling na parang may nakatingin sa likuran mo.

Dug-dug, dug-dug, dug-dug, dug-dug

Bumibilis ang tibok ng puso ko. Nagpa-palpitate na ata ako, sumobra ata ako sa kape. 4 cups a day, addicted much? Tumatayo na rin ang balahibo ko. Sigurong sigurado akong mag-isa lang ako pag-pasok ko pero bakit feeling ko may kasama ako?? >.