Hiding The Architect's Son

chapter 23

I spend my whole Sunday with my son. We watch a lot of movies and bond together. Hindi rin naman nag tagal si Hazel dahil may tumawag sa kanya at umalis agad siya ang sabi ay may pupuntahan lang daw. Nag kibit balikat lang din naman ako sa kanya.

Lunes nanaman at balik trabaho nanaman ako. Ayaw ko pa sana pumasok ngayon pero kinakailangan para sa anak ko.

Habang kasama ko naman ang anak ko buong araw ng linggo, nakalimutan ko rin kahit papaano ang nangyari noong party. Sa ilang oras at minuto na magkasama kami sa party ni Kurt ni hindi man lang niya natanong ang tungkol sa anak niya, and  I'm thankful about that Kasi kapag tinanong niya ako wala akong alam kong ano ang isasagot ko sa kanya.

He give me so much pain, I don't think he deserve to see our son.

They give me a lot of pain but the same time they give me leason. I learned a lot about my past, five years ago. I became matured.

Kasalukuyan naring nag aaral ngayon si kirt kaya hinahatid ko muna sila ng nanny niya bago pumasok at iniiwan nalang dun at pinapasundo nalang sa family driver namin kapag uwian na.

Kahit na wala na ako sa bahay namin pero anjan naman sina mommy na handang gumabay at tumulong samin ng anak ko. Sa una ayaw pa sana akong paalisin sa bahay pero ako na ang nagkusa dahil nahihiya narin ako sa kanina.

After I graduated to college and gave birth to kirt, we go to America to stay for a while and after three years we came back her again and after four months I applied to my dad's friend which is Mr. Sabando and thankfully natanggap naman ako sa trabaho bilang isang engineer. Kahit nasa ibang bansa kami nun ay nagtatrabaho na ako bilang engineer din kaya hindi na naging mahirap sakin ang trabaho ko sa kompanya ni sir Sabando.

"Baby, are you ready for school?"

"Yes, mommy."

"Good. Let's go?"

"Let's go, mom."

"Naku, kanina pa yan excited ma'am, kirt." Natatawang sumbong naman ng nanny niya sakin.

"Totoo ba yon anak?"

"Yes, mommy. I'm excited to see my classmates again."

"Behave kaba sa school? Hmm?".

"Of course, mommy. You told me to behave so I behave so that I can have my reward from you."

Tumawa naman ako sa tinuran ng anak ko saka pinisil ang pisngi niya.

"Ikaw talaga, what reward do you want? Hmm?"

"U-hmm" animo'y nag-iisip na sabi niya at humahawak pa sa baba niya.

"What is it? Hmm?"

"M-mom..."

"What is it baby?"

"C-can I see daddy?"

Bigla naman akong natigilan sa gustong mangyari ng anak ko at biglang natutulala.

"W-what?" Tila nagugulat na tanong ko parin sa kanya.

"It's okay, mom, kong hindi pa nakakauwi si daddy, I can wait naman po ako ulit."

Para naman akong natigilan sa sinabi ng anak ko at gustong tumulo ng luha ko pero pinigilan ko naman na pumatak ito sa harap ng anak ko.

"Hmm.. is my baby want that as reward?"

"Yes mommy." Nakangusong sagot naman niya sakin.

"I'll see, baby."

"Thanks mommy. I love you so much."

"Anything for my baby. I love you too." Yinakap naman ako ng anak ko ng mahigpit at tinugon ko naman ito. "Let's go na baka ma late pa tayo pareho." Natatawang sabi ko naman sa anak ko.