Hiding The Architect's Son

chapter 11

Dahil sa kalasingan ko kagabi hindi ko na matandaan kong ano ang mga pinanggagawa ko. Ang huli ko lang matandaan ay niyaya ako ni Kurt na umuwi na, Hindi naman ganon ka rami Ang alak na nainom ko ngunit tinamaan ako. Ganon kababa Ang tolerance ko sa alak.

Nagising ako dahil sa sikat ng araw na tumama sa mukha ko. Tatalikod sana ako sa window nang may maramdaman akong mabigat na nakapatong sa ibabaw ng tiyan ko, gusto ko sanang tingnan Kong ano ito kaya tinangka Kong bumangon ngunit nakaramdam ako ng sakit ng katawan pati Ang ulo ko kaya bumagsak ako sa kama.

"Hey, what happened?" Tanong ng katabi ko na ikinagulat ko.

Hindi naman ako nakapagsalita at makaglaw ulit dahil sa gulat. Pakiramdam ko ay nanigas ako sa hinihigaan ko dahil sa gulat at hindi inaasahan.

"What happened last night?" I ask him instead of answering her question.

"You didn't remember?" Balik tanong naman niya.

Sinubukan ko namang alalahanin at ng lumipas ang ilang minuto ay naalala ko na lahat ng pinanggagawa ko kagabi. Pakiramdam ko ay pulang pula na ngayon ang pisngi ko dahil sa hiya.

What did I do? Oh my god!

"Hang over? Hmm?" Tanong naman ng katabi ko habang nakayakap sakin at nakasiksik ang mukha sa leeg ko.

"Y-yes."

"Ano, iinom kapa?" Tanong naman ng katabi ko habang nakangisi pa.

"Tsk. Ang unti lang naman nun kagabi." Sagot ko naman sa kanya.

"Unti nga pero nalasing ka naman, tsk." Hindi ko naman siya sinagot at tinangka ulit bumangon kaso ang sakit ng ulo ko pati ang kaibigan ko.

What the hell?!

"I need to go home now, baka hinahanap na ako ni mommy" Sabi ko naman sa katabi ko.

"Kaya mo ba?" Tanong naman niya.

"Hindi, masakit ang ulo at yong ano ko." Nahihiyang sabi ko naman.

Tumawa naman ang loko na ikinainis ko Kaya tinampal ko ang kamay niyang nasa tiyan ko at inalis iyon.

"Tawagan ni nalang ang mommy mo at mamaya kana umuwi, kumain ka muna at uminom ng gamot para mawala Ang sakit ng ulo mo." Sagot naman niya sakin saka umupo na.

"Okay! I need to take a bath" nakangusong sabi ko naman sa kanya. "Feeling ko nanlalagkit ako." Sabi ko ulit sa kanya.

"Wait me here, I'll get ready the bathtub for you" Sabi naman niya saka tumayo na naka boxer lang.

Umalis na nga ang loko at pumunta na sa banyo para e ready Ang bathtub na gagamitin ko daw.

Habang hinihintay ko na bumalik si Kurt ay tinext ko naman si mommy na mamaya pa ako maka uwi at nag explain din ako kung bakit hindi ako nakauwi agad kagabi pero hindi ko sinabi kong saan ako ngayon at kung saan ako natulog kagabi.

"Ready na Ang bathtub mo. You can take a bath now." Sabi naman ni Kurt ng makabalik na sa kama kung saan ako ngayon. "Inayos ko na yun, that's will help to lessen the pain of your friend" Sabi naman niya saka ngumisi sa huling sinabi niya.

Tiningnan ko naman siya ng masama sa huling sinabi niya at ang pag ngisi niya. At dahil nahihiya rin ako sa sinabi niya.

"I can't walk" nahihiyang sabi ko sa kanya.

Lumapit naman ang loko sakin at walang pasabi na kinarga niya ako papunta sa loob ng Cr niya at linagay sa loob ng bathtub.

"Anyway, good morning" nakangiting sabi niya saka ako hinalikan sa ulo na ikinapikit ng mata ko.