Someday Everything Changes

Yeni Kız

Yumi:

Herşey eskisi gibiydi. Ama birbirimizi sevdiğimiz halde hala sevgili değildik. Ama birbirimize kardeş gibi davranmakda gerçekten çok güzel! Çok mutluyum.

Ben yeni uyandım. O bildiğimiz tembel Naoki-Kun hâlâ uyuyor. Ne zaman erken kalkmaya alışacak?

-Naoki-Kun. Hadi kalk.! Koca tembel.
-Hayır.
-O zaman bırak ta ben kalkayım.
-Banane ya. Bırakmıyorum işte. Uykum ve benim.
-Üff. Zorlama beni kalk hadi.
-Öpersen kalkarım.
-Öpmeyeceğimi biliyorsun.
-O zaman kalkmayacağımı da biliyorsun :D
-Sen kalkacak mısın? Yoksa yumruğu suratına geçirmemi mi istersin?
-Tamam ya kalıyorum.
-Ha şöyle :D

Kalktık. Kahvaltıyı hazırladı. Karnımızı doyurduktan sonra gezmeye çıktık. Nereye gittiğimizi bilmediğimiz halde yürümeye devam ediyorduk. Derken ellerinde 5,6 ansiklopedi taşıyan bir kız çıktı karşımıza. Önünü göremiyordu herhalde. Bize çarptı. Tüm kitaplar yere saçıldı. Hemen toplamaya başladı. Yardım ettik. Yorulduğunu gören Naoki:

-Siz iyi misiniz? Yorgun görünüyorsunuz.
-Ş-şey ben iyiyim. Bir an önce eve gitmem lazım.
-Lütfen yakında bir kafe var orada biraz dinlenin.
-P-peki.

Kıskanmadım değil ama bizim koca tembel yardımsever olduğu için sesimi çıkardım. Kafeye oturduk.

-Sizin adınız nedir?
-Koneko. Sizin ki nedir?
-Naoki. Bu yanımdaki de Yumi.
-Tanıştığıma memnun oldum.
-Bende. Bu kadar kitabı ne yapacaksınız?
-Biz buraya yeni taşındık. Bu kitapları da taşımam lazımdı.
-Anladım. Yardım ister misiniz?
-Iıı şey gerek yok zaten evim yakında. Teşekkür ederim.
-Bu kadar kitabı tek başınıza taşımanız uygun olmaz bırakın da yardım edelim.
-P-peki çok teşekkür ederim.
-Rica ederim.

Tabi ben bu arada krizdeyim. Kitapları  taşımaya başladık. Kız yakındı demişti ancak baya yol yürüdük. Tam eve geri dönerken Yoshi karşımıza çıktı. Koca Japonya'da birbirimizi burda mı gördük yani? Durduk. Uzun süre bakıştık. Sonra Naoki bana seslendi. Yürümeye başladım ancak arkasını dönüp beni izledi. Sonra geri yoluna devam etti. Eve gelmiştik.

-Size çok teşekkür ederim.

Eve girdi bir süre sonra elinde bir kap ile geri döndü.
-Lütfen bunları kabul edin. Teşekkür hediyesi olarak^^
-Rica ederiz. Görüşmek üzere.

Geri dönüyorduk. Naoki-Kun'un koluna yumruğu geçirdim.

-Hey ne oluyor Yumi?
-Kızın içine düşecektin Naoki-Kun!
-Saçmalama Yumi. Ben senden başka kimseye bakmam.
-Umarım öyledir.
-Tabiki öyle.

Elimi tuttu ve yürümeye devam ettik..

(Kirigiri-Kyoko umarım sevmişsindir^^ :D) (yorum ve votelerinizi bekliyor olacağım^^)