VIII - Broken Vow

76 10 4
                                    

Day 8

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Day 8

EVAN

It’s almost Nine in the morning pero di parin na gising si John. Nag alala akong  naka upo sa gilid ng kama ko kaharap sa kama nya, I’m waiting for him to wake up so I could apologize for what I did at the amusement park. I shouldn’t have left, ginulo ko ang buhok dahil sa inis.

Kagabi nung dumating kami dito sa hotel room agad ko syang nilinisan at pinalitan ng damit bago ko sya inayos sa higaan nya. Sobrang lasing sya at walang malay buti nalang at di sya nag susuka kagabi. Dahil nakaramdam ako ng inis at galit namuo yung kamao ko.

I was about to get up nang mapansin kong gumalaw sya kaya napatingin ako sa kanya. Dahan dahan syang dumilat pero halatang nahihilo pa sya. Habang tinitingnan ko sya ng maigi speechless lang ako, I don’t know what to say.

Suddenly napatingin sya sa direksyon at nagulat dahilan upang mapabangon sya mula sa pagkaka higa nya.

“Kanina kapa dyan?” Bigla nyang tanong sakin kaya napatango lang ako. Kahit anong gawin ko, walang lumalabas na kahit ni isang salita sa bibig ko. Guilty kasi ako dahil sa nangyari.

“Ikaw ba nag dala sakin pabalik dito? Sorry I don’t remember anything” medyo pag alalang sabi nya. It took me a moment bago ako makapag salita ulit.

“I brought you back here, Because I was worried about you buti nalang nakita ko Instagram post mo kaya na track kita”sabi ko kaya medyo nagulat  sya.

“My Instagram post? Nag post ako sa insta?” Tanong nya ng sunod sunod.

“Yes, at pati sa twitter” sabi ko kaya napatakip sya ng bibig agad nyang hinanap phone nya at nang mahanap na nya agad nyang chineck yung insta. I can tell na gulat na gulat sya sa mga pinang gagawa nya nang makita nya yung mga post.

I saw him na napahilamos ng kamay sabay tingin sakin..

“Please tell me I didn’t do this” Sabi nya.

Napatawa ako, he looks cute while acting this way.  I shrugged my shoulders sabay sabi.

“I really wish I could say that, but sorry I don’t lie, especially sayo”  Napa buntong hininga si John sabay yuko nung marinig nya ang sinabi ko.

Suddenly, napansin ko nalang na parang kakaiba yung galaw ng shoulders nya kaya nilapitan ko sya at nag semi bow para masilip ko mukha nya. Nung una na cute-tan ako sa kanya kasi parang bata na nag tatampo.

Pero nawala yung ngiti ko ng makitang umiiyak pala sya, I even saw him wipe his tears gamit ang kamay nya na parang bata. Tumabi ako sa kanya sabay inilapit ko ulo nya at pinasandal sa dibdib ko habang gentle na tinatap ko sya sa likod nya. Bigla kong naramdaman na gumanti din sya ng yakap sakin at humagolgol sa piling ko.

Ilang minuto kaming nanatili sa ganung posisyon, inantay ko syang kumalma. Suddenly inangat nya mukha to look at me sabay sabi.

“Ba’t ba kasi ang tagal mo” sabi nya habang umiiyak

SEVENTEEN DAYS (BL/Tag-Lish Edition)Where stories live. Discover now