Neden Olmasın?

11· "Neden Olmasın?"

"Şimdi çığlık atacağım ha!" Dedim otoriter bir ses ile. "Sorduğunuz için teşekkür ederim, ben iyiyim siz nasılsınız?"

"Tamam kusura bakma," dedi Yusuf "Biraz çat kapı oldu ama.."

"Çat kapı mı?! Haydutlar bu tavrı okul bitişi çocuk kaçırmak için kullanıyor be!" Diye çıkıştım.

"Tamam özür dileriz, calm down easy girl." Diye beni sakinleştirmeye çalıştı Alp, ya da daha çok germeye çalışıyordu. O sırada aniden Yusuf önümde diz çöktü. "Lütfen Alçin, uzun zaman sonra ilk defa aşık oldum.." dedi ve Çınar araya girdi. "Sadece 2 ay oldu." Dedi ve Yusuf işaret parmağını tehdit eder gibi salladı, "Sen sus!" Sonra tekrar bana döndü.

"Bu aşkın önüne mi geçeceksin yoksa mimarı mı olacaksın Alçin?" Diye konuştu dramatik bir ses ile. "Kız daha bugün geldi be?!" Dedim bende. "İlk görüşte aşka inanmaz mısın Alçin...?" Diye devam etti. Ben ise kısa ve öz bir şekilde "Hayır." Dedim. O da dramatik moddan çıkarak sordu; "Hayır inanır mısın, hayır inanmaz mısın."

İronik bir şekilde gülümsedim. "Hayır. İnanmam."

Yusuf bir süre sessiz kalıp dudaklarını büzdü ve düşündü. "Eğer o kız ile bana bir görüşme ayarlarsan, seni seven bi' çocuğun adını söylerim!"

Kaşlarım kalkarken gözlerim kocaman açıldı. Diğer çocuklar da tepki vermişlerdi ama sesli bir şekilde. "Oha!" Caner ise Yusuf'un kafasına hafifçe vurarak tepkisini tamamladı.

O sırada sanki başımın üzerinde bir ampul yandı.

"Bekleyin, beni sevdiğini söyleyen bi' çocuk var ve hepiniz bildiğiniz halde bana söylemediniz mi?"

"Evet?" Dedi Alp omuzlarını silkerek. "Kusura bakma sweety, seninle o kadar yakın değiliz." Diyerek gülümsedi. Bu tavrı tek kaşımı kaldırmama neden oldu. "Dün hangi sit-com u izleyerek uyudun sweetheart?" Diye sordum gülümseyerek. "Her neyse, peki Hüma biliyor mu?"

"Hayır." Dedi bu sefer Caner. "Aa niye, onunla o kadar yakın değil misiniz?" Dedim. Cihan uzun süre sonra araya girdi.

"Ya tamam kapatın şu konuyu, çok da önemli biri değil o, kızlar tuvaletinde falan duyarsın belki. Şu çocuğun işini gör de biz de seni rahat bırakalım."

Derin bir nefes alıp verdim. "Tanışma uygulaması değilim ben, git konuş onunla bana ne?"

"Arada bir arkadaş her zaman daha iyi olur." Dedi Yusuf sonunda ayağa kalkarak. "Bende kızla yeni tanıştım, sana kefil de olamam, saçmalama." Dedim. "Ayrıca sen şuna özgüvensizim desene. Hem sen kızın adını biliyor musun?"

Bir an gözlerini kaçırdı. "Harika! Ben gidiyorum kendinize iyi bakın." Yürümeye başladım ki bileğim tutuldu ve eski yerime geri geldim. "Tamam söyle adını, neymiş adı? Sen söyle." Dedi Yusuf.

"Bak Yusuf, tatlı çocuksun, iyi aile çocuğuna benziyorsun, çekinecek pek bir şey yok. Git, tanış ve sor. Yürüyebilirsin değil mi?"

"Öyle olsun Alçin. Bacımız dedik bağrımıza bastık, bizde zor zamanında sana sırtımızı döneriz." Acıtasyon yapmaya geçmişti. Gözlerimi devirdim, acıtasyonu biraz işe yaramış olabilirdi.

"Adı Jessica. Ama sen yine de tanıştığın zaman nezaketen sor ismini."

"Adamın dibisin be. Gel ben seni arkadaşının yanına bırakayım." Diyerek sırıttı Yusuf. Sonra da koluma girdi ve beni sürüklemeye başladı.

Ben ise boş vermiş bir şekilde kendimi ona bıraktım. Jess'in yanına gelince yüzünü bana döndü ve ellerini omuzuma koydu.

"Kendine dikkat et tamam mı Alçinciğim, eğer bulaşan olursa bana söyle ben hallederim abiciğim." Diyerek ağabeylik tasladı.