ESARET

Bölüm 2 ~ // Ölüm, Cenaze, Kaçış //

"Katil!"diyerek kızı tokatladı. Ne olduğunu anlayamadan kendini yerde bulan kız eli yanağında orta yaşlı kadına bakıyordu. Kocasının annesi ona yine vurmak için elini kaldırmıştı ki arkasından biri elini yakaladı.

"Yeter kendine gel artık. Buraya bu saçmalıklar için gelmedim."diyen adama baktı. Adam çok sinirli görünüyordu. Gözleri gece kadar kara olan adam sanki kızı buza çevirmek ister gibi bakıyordu. Amelia istemeden olsa bu bakışlar yüzünden irkilmişti. Adam döndü tiksintiyle önce odaya sonra tekrar kıza baktı. Demek o ahmak kardeşini ölüme sürükleyen fahişe bu diye düşündü. Düşüncelerini bölen ise annesinin sinirle konuşması oldu.

"Ama oğlum bu fahişe kardeşini öldürdü. Onu cezasız mı bırakacağız. Ben buna dayanamam."diyerek kendini koltuğa zor attı. Genç kız nihayet kendini toparladı.

"Benim hiç bir suçum yok. O kendini vurdu ve ben bir şey yapamadım."derken göz yaşları akmaya başlamıştı. Adam ise kızın bu sahte göz yaşlarına kanmamıştı.

"Buraya senin zırvalıklarını dinlemeye gelmedim. Onun vasiyeti için buradayım. Vasiyet okununca geri döneceğim."dedi ve annesinin karşısına oturdu. Amelia ise hala yerdeydi.

"Benim vasiyetten haberim yok. Bana bir şey söylenmedi." Konuşurken yerden kalkmış elbisesini düzeliyordu. Sade yas elbisesinin içinde sanki yaşlı bir kadın gibiydi. Genç adam ise kıza tekrar baktığında onun çok hoş olduğuna karar verdi. Evet çok zayıftı ama kadınsı gerçekten çok hoştu. Anlaşılan o ahmak ağzının tadını iyi biliyordu. Kızın hüzün dolu gözlerine baktı.

"Ben kocanın abisiyim. Adım Alex. Buraya tartışmaya gelmedim. Senin mektubunla aynı gün kocanın avukatından da mektup aldım. Onun vasiyeti yazdığını açılması için benimde burada olmamı şart koyduğunu öğrendim o yüzden geldim. Avukat vasiyetin bu akşam okunacağını söyledi." konuşması bittikten sonra ayağa kalktı. Amalia adamın kocasından daha uzun ve yapılı olduğunu fark etti. Ama bir şekilde daha zarif görünüyordu. Koyu siyah saçları hafif kirli sakalıyla her genç kızı kendine aşık hatta köle bile edebilirdi. Kızın gördüğü en yakışıklı erkekti. O sırada adam cebinden sigara çıkarıp yaktı. Amelia adamın gözlerine bakamıyordu. Sanki gözlerinde onu çeken bir şey vardı. Sadece konuşmak olsun diye aklındaki soruyu sordu.

"Vasiyetin bu akşam açıklanacağını nereden biliyorsunuz?" Adam alaylı bir şekilde baktı.

" Buraya gelmeden önce avukatın bürosuna uğradık"dedi ve sigarasından derin bir nefes çekti. Kız büyülenmiş gibi adama bakıyordu.

Yaşlı kadın lafa atladı.

"Bu fahişeye açıklama yapmak zorunda değilsin. Kendini boş yere yorma."derken bir yandan da kıza iğrenç bir şeymiş gibi bakıyordu. Amelia daha fazla dayanamadı.

"Benim hakkımdaki sözlerinize dikkat edin lütfen. Acınızı anlıyorum ama hakaretlerinize bir son verin."demesiyle kayın validesi ağaya fırladı.

"Etmezsem ne olur beni de oğlum gibi öldürür müsün yoksa? Seni aşağılık katil." Kadın konuşurken ellerini yumruk yapmıştı. Kız onun ellerine bakarken kadını bir anda yerde gördü.

"Sinir krizi geçiriyor."diyen Alex annesini kucakladığı gibi yukarı kadının eski odasına çıkardı. Amelia da peşinden gitmişti. Adam annesini yatağa yatırmış hizmetçiye seslenerek onunla ilgilenmesini söyleyip Amelia'yı kolundan tutarak odadan çıkardı.

"Seni görünce fenalaşıyor. Bir süre gözüne gözükme." Kızın yüzünü dikkatle inceledi.0 da hiç iyi gözükmüyordu.

"İstersen akşama kadar sende biraz dinlen. Vasiyet için avukat geldiğinde seni çağırırım." dedi.