ASTRIA'S POV
"Wala kang silbi!" Napahawak ako sa pisngi ko ng sampalin ako ng malakas ni mom.
"Pinahiya mo kami kila Mr. and Mrs. Del Fierro! Sinabi ko sayo na wag na wag mo kami ipahiya pero ano ginawa mo?!" She shout at me and i just lookbat them without emotion in my face, pagod na pagod na ako sa paulit ulit na ganito gusto ko ng gawin yung mga bagay na gusto ko.
"Napaka simple lang naman ng gagawin you will just gonna marry d'mitri that's it!" Is it that easy for them to say that? How can they say this to their daughter? Ano ba ako sakanila?
"Simple? Mom! I don't even know that guy, kakakilala ko pa lang sakanya at gusto mo magpakasal ma agad ako sakanya?!" I can't do it anymore, hindi ko na kayang magsunod sunuran pa sakanila.
"Ngayon malakas na loob mong sumagot sagot?! Wala kang hiya-
"Dahil hindi ko na kaya mom!!" Nagulat sila sa pag sigaw ko, well, it's my first time to raise my voice to them, wala na akong pake hindi ko na kaya pagod na pagod na ako, sunod sunod na nagsituluan yung mga luha ko, kelan ba ako mauubusan ng luha?
"Hindi ko na kayang magsunod sunuran pa sainyo! Gusto ko naman ng gawin yung mga bagay na gusto ko! How mom? How can you do this to me?! I'm your daughter too!" I couldn't help but raise my voice, i don't care kung bastos ako dahil sinisigawan ko sila ngayon.
"All my life ang tanging gusto ko lang naman ay maramdaman na mahal nyo ko. Kahit kelan hindi ko ginusto yung mga luxury bags, make up, dress, jewelry o kung ano man yang na binibigay niyo salakin kasi isa lang naman ang gusto ko, iyon ay yung maramdaman na belong ako sa family niyo!" They just stared at me and no one spoke.
"Lahat ginawa ko para maging proud kayo sakin, para maging karapat dapat ako maging isang sandoval pero wala, wala pa din! I'm still useless, walang, tatanga tanga, bobo, at kahihiyan sa pamilya! Anak niyo din naman po ako pero bakit ganito? Hindi ko na kaya mom dad, pagod na pagod na po ako." Napahawak ako sa dibdib ko dahil sobrang sakit na, hindi ko na kinakaya.
"Sana pinalaglag niyo na lang ako, sana hindi niyo na lang ako binuhay. Nakakapagod na eh, nakaka pagod na! Hindi ko na po kaya, buong buhay ko punong puno ako ng inggit kay kuya axel." Aniya ko sabay tingin kay kuya axel na masama ang tingin sakin ngayon.
"Kasi palagi na lang si kuya axel axel axel axel! Puro na lang si kuya axel, kahit.. kahit isang beses ba mom and dad natanong nyo na ba ako kung okay ako? kung kamusta ako? Hindi diba! Kahit kelan wala kayong natatanong sa akin niyan! Kasi may paki lang kayo sa grades ko! Sa company kay kuya! Kelan kaya magiging ako?" Hindi pa rin sila nagsasalita ano pa ba aasahan ko? Pinunasan ko yung mga luha ko at tumingin uli sakanila bago mag salita uli.
"Since then they have always bullied me, they beat me, they threw eggs and flour at me, they locked me in cr, at marami pang iba at ang mas worst ilang beses na akong muntikan makidnap kase isa akong sandoval, ilang beses na din akong muntikan marape ng t-teacher ko when i was in grade 3 and the second one was when i was in grade 6, my teacher tried to raped me but he failed at ang hinding hindi ko makakalimutan, i was in eight grade yung mga nangbubully sakin they were 5 guy binaboy nila ako mom dad, binaboy nila ako!" I can see in their faces na nagulat sila sa sinabi ko, they don't seem to expect me to say that.
"W-What?" Hindi makapaniwalang sambit ni mom kaya napatawa ako ng pagak.
"Yes mom you heard it right. How sad that my parents don't know that their daughter is a victim of raped and kidnapping, bakit ko pa ba sinasabi pa sainyo to? Eh wala naman kayong pake sakin hehe." Pinunasan ko yung mga luha ko, basang basa na yung mukha ko dahil sa kakaiyak.
"N-No that's not t-true-
"What mom? Ano pong hindi totoo? Yung wala kayong pake sa akin, tama naman po ako diba?" Mom slowly approache me but i also slowly backed away.
"No ofcourse not! We cared for you astria lahat ng ginagawa namin para sa ikakabuti mo-
"Sa ikakabuti ko?! Really mom?! Ginagawa niyo yun para sainyo! Hindi para sakin!" She stopped approaching me when i said that and i saw in her eyes na hindi siya makapaniwala sa mga sinasabi ko.
"N-No astria please let us e-explain anak.." Anak.. Ang sarap pakinggan
"No need to explain mom, sapat na saakin para malaman na hindi nyoko mahal na wala kayong pake saakin!" She slowly approach me again
"Astria anak.." Aniya ni mom at nagulat ako ng makitang unti unti tumutulo yung luha ni mom.
Umiiyak siya because of me?
"I'm sorry mom and dad for always being a disappointment to you and sorry for not obeying you sa pagpapakasal kay d'mitri mom i'm really really s-sorry."
"Kuya axel your right i can't be like you." Aniya ko sakanya pero walang emosyon lang siyang nakatingin sakin.
"I'm sorry again mom and dad alam ko pong sawang sawa na po kayo sa kaka sorry ko, wag po kayo mag alala mawawala na po yung walang kwenta, tatanga tanga, bobo, at kahihiyan sa pamilya niyo. Matagal ko na po itong gustong sabihin sainyo mom dad pero nahihiya po ako but for the last time mahal na mahal ko po kayo mom dad, i'm so happy na kayo ang naging magulang ko, kahit kelan hindi ako nagtanim ng galit sainyo, dahil hindi ko kaya dahil mahal na mahal ko kayo kahit na hindi niyo ko mahal bilang anak nyo at wala kayong pake sakin okay lang po yun and kuya axel you're the best brother in the whole world! I have the best family ever, mahal na mahal ko po kayo i'm sorry for everything, goodbye." Tumakbo na ako papalabas, naririnig ko ang pagtawag nila sakin pero takbo lang ako ng takbo.
Ang sakit sakit, bakit ang unfair ng mundo?
Ang gusto ko lang naman ay maramdaman ang pagmamahal ng pamilya ko, mahirap bang ibigay yun?
Pagod na pagod na ako, tama naman na siguro to.
Kahit kelan hindi ako nagtanim ng galit sa pamilya ko dahil mahal na mahal ko sila sana mapatawad nila ako sa lahat ng nagawa ko
I'm so fcking useless.
I hate myself, i really really fcking hate myself.
Kahit kelan hinding hindi ako magiging karapat dapat maging isang sandoval.
Mom, dad, and kuya axel mahal na mahal ko kayo, i'm sorry dahil gusto ko ng sumuko, mamimiss ko kayo.
YOU ARE READING
THE DAY SHE SAID GOODBYE ( UNDER EDITING )
RandomIsa akong sandoval ang mga magulang ko at ang buong pamilya namin ay kilalang kilala sa larangan ng business akala nila ang pamilya namin ay maihahalintulad mo sa perpektong pamilya na hinihiling ng karamihan satin na magkaron pero mali ang inaakala...
