Racing For A Girl ~ Dutch

Hoofdstuk 79

Pov Lotte
Ik zit in mijn pitbox waar ik begin te huilen. Niemand zei dat dit veilig zou zijn! Ik wist het ook wel dat het niet veilig zou zijn, maar wist niet dat ze zichzelf bijna om het leven zouden rijden! Ik begin te trillen omdat ik weet dat dit mijn schuld is! Na een tijdje gaat de deur open. "Hier ben je!" Roept Callum opgelucht. Ik draai me meteen huilend om. "Ik ga Charles halen en wat is er?" Vraagt Callum. Ik haal mijn schouders op. Callum gaat weer weg en komt binnen vijf minuten weer terug met Charles. Ze doen de deur dicht. "Je bent hier we waren je overal aan het zoeken" Zegt Charles half buiten adem. Ik hem huilend aan. "Wat is er?" Vraagt Charles. "Max heeft gelijk" Antwoord ik huilend. "Max heeft gelijk met wat?" Vraagt Callum verbaasd. "Ik was het! Door mij liggen Esteban en Lance in het ziekenhuis!" Schreeuw ik huilend en weet dat Callum er niks aan kan doen. "De engineer van Esteban was in de war en de auto van Lance was niet helemaal rijklaar" Zegt Charles rustig. "Die engineer was Dom en die auto heb ik zo aangerommeld dat hij na een tijdje als die zijn boordradio knopje indrukte zijn stuur blokkeerde" Leg ik uit maar ben ook heel erg overstuur. "Lot het is oké" Zegt Callum die me in een knuffel trekt. "Ik wilde ze terug pakken met wat ze hadden gedaan bij Nyck" Huil ik maar knuffel mee met Callum maar ook met Charles die ons een knuffel geeft. "We gaan niks zeggen Lot" Zegt Charles. "Maar ik wel" Zeg ik. "De FIA gaat je niet geloven het bewijs is er niet het bewijs is er wel van wat ik net zei" Zegt Charles. Ik knik. "Je hebt gelijk ja" Zeg ik dan. Charles lacht. "Maar I did it" "Rustig maar" Antwoord Callum. "Moeten we niet even kijk?" Vraag ik. "Bij Lance en Esteban?" Vraag Charles verbaasd. "Ja of is dat een slecht plan?" Zeg ik. "We kunnen het proberen" Zegt Callum. "Oké ik kleed me even om" Zeg ik. "Is goed" Zeggen de jongens. Ze lopen weg en ik ga me snel omkleden. Ik pak mijn spullen en loop met de jongens mee. Ik rij met Charles mee en Callum rijd achter ons aan. "Lot het is oké" Zegt Charles. "Jullie zeggen van wel maar mijn gevoel zegt van niet Charles" Snik ik. "Lot kijk me eens aan" Zegt hij dan. Ik kijk hem aan. "Jij wist dit ook niet dat ze in het ziekenhuis zouden komen" Zegt Charles die mij eigenlijk altijd wel gelooft! That's sweet. "Ik wist het ook niet anders na ja ergens kan je het ook wel weten met zulke snelle autos maar als nog" "Beautiful rustig maar" Antwoord hij. Hij parkeert de auto en kijkt mij aan. Ik huil alleen maar. Hij pakt mijn gezicht vast en laat mij hem aan kijken. "It will be aright again nothing to lose beauty" Zegt hij terwijl hij een kus op me lippen drukt. Ik sluit mijn ogen even en geniet van dit kleine momentje met hem. Na de kus stappen we uit. "There is love in the air" Zegt Callum die het denk ik gezien heeft. "Moest iets doen om der rustig te maken toch?" Lacht Charles. Callum lacht. We lopen naar binnen. Charles doet het woord. We mogen door lopen en daar staat iedere driver wel zo'n beetje. "LOTTE!" Roept Pierre die me knuffelt. Ik knuffel mee. "Esteban is net wakker" Zegt Cyril. Ik loop naar binnen waar zijn vriendin er ook zit. "Ga weg alsjeblieft" Zegt ze. Ik negeer haar en kijk Esteban aan. "Het spijt me" Zeg ik heel zachtjes. Ik weet dat niemand het verstaat. "Hoe voel je je?" Vraag ik er achter aan. "Het gaat goed met hem ga nu weg!" Roept zijn vriendin die opstaat. Ik loop terug naar Charles. "Het is oké" Zegt hij als hij me in een knuffel trekt. Ik knik. "Lance ligt hier" Zegt Pierre. Ik loop bij Lance naar binnen en zie dat het echt heel erg is. Ik loop naar hem toe. "Ik hoop dat je nog wakker wordt Lance" Zeg ik dan zacht. "Het spijt me" Ik blijf praten tegen hem tot Max mij weg trekt. "JE GAF HET TOE!" Schreeuwt hij. Hij trekt mij mee naar buiten. "Ze heeft bekent!" Roept hij. "Bewijs?" Vraagt Cyril. "Uh nee" "Hou je mond dan" Zegt Charles. Max negeert hem. "Jij blijft weg van Esteban en Lance begrepen!" Zegt Max en duwt me tegen de muur. Ik zeg niks. "Begrepen?" Roept hij. Ik wordt alleen maar stiller. Hij duwt me op de grond maar begint er ook op los te slaan. "JE MOET HET BEKENNEN KRENG BIJ LANCE DURF JE HET WEL HE" Schreeuwt hij dan en slaat heel hard en raak op mij. Ik vecht niet meer terug en laat het gewoon gebeuren. Ik verdien het ook gewoon. Charles trekt hem weg met George. Callum tilt mij op en loopt naar de wachtkamer van de spoed eisende hulp. Niet veel later zijn Charles en Pierre er ook. "Ik moet het zeggen" Zeg ik tegen Callum. "Wat?" Zegt Pierre. "I did it Pierre ik heb gerommeld aan die auto's om ze terug te pakken!" Roep ik dan. "Je bent net in elkaar geslagen je weet niet wat je zegt" Antwoord hij. Ik zeg niks meer. Ik wordt geroepen en alle wondjes worden schoon gemaakt. Als dat is gebeurt ga ik naar de bazen en vertel ik het, maar ik wordt niet gelooft want het zijn technische fouten en een engineers fout. Charles kijkt me aan. Hij neemt me mee naar buiten. "Wat zei ik je?" Zegt hij. "Dat ze me toch niet geloven en je hebt gelijk" Zeg ik. Hij lacht. "Kom jij gaat naar Arthur en je speed Squad" Zegt hij. "Maar jij dan?" Vraag ik. "Komt goed schat" Zegt hij. Ik kijk hem aan. "Sorry uh je uh je bent gewoon een schat lot" Zegt Charles snel. Hij wordt verlegen. Arthur tutert. Charles geeft me snel een kus. Ik stap in bij Arthur. Hij rijd met Callum achter hem aan naar het hotel. "Je bent dus niet welkom?" Vraagt Arthur. "Hou je mond" Snauw ik. "Lot sorry ik wilde het er niet inwrijven" Zegt hij dan. "Dat weet ik ook wel alleen ik voel me schuldig en wil gewoon sorry zeggen ik ben gewoon stom geweest en dat weet iedereen alleen niemand gelooft me behalve CHARLES!" Roep ik en begin woedend te worden. Arthur parkeert de auto en we lopen naar de kamer van Lirim die met Mick is. Lirim staat klaar met een kussen en ik begin op dat kussen in te slaan. "Oké ze slaat hard" Hoor ik Lirim zeggen. "I know" Zegt Callum. Als ik rustig ben ga ik op Lirim zijn bed zitten. "Heb je mood swings?" Vraagt Mick. "Zo iets als je die F1 race gezien hebt snap je het wel" "Hebben we gezien ja" Zegt Mick. "Dat is mijn wraak van dat ze Nyck in elkaar hebben geslagen maar wist ik veel dat ze in het ziekenhuis zouden belanden!" Schreeuw ik. Mick pakt mij vast. "Rustig" Zegt hij. "Ik ben stom geweest en die stomme FIA gelooft me niet!" Snik ik. Mick gaat met mij zitten en knuffelt mij. Hij zegt verder niks en knuffelt alleen. De rest kijkt naar ons. It is to cute! Mick kent me goed samen met de andere. Charles kent me ook heel goed en hij weet veel van me. Na een tijdje......