CHAPTER 32

0 0 0
                                    

THE END OF OUR STORY

-

WINTER'S P.O.V-

parang bumalik ang nakaraan kung saan minimake-up ako ng mga bakla at ngayun nag kakatotoo na

"Winter I'm sorry That I can't stop your father" sabi ni mom

"Mom okay lang, marami na akong nasaktan na tao lalo na kayu"

"No, hindi mo ako nasaktan masaya ako dahil tumakas ka, masaya ako na masaya ka, sinabi ni hades saakin ang lahat ng nangayayari sayu" tumingin ako saknya at yinakap at umiyak

"Mom I miss him" sabi ko

"Bakit hindi mo gawan ng paraan tumakas ka muli at samahan sya" kumawala ako at tumingin saknya

"What for?, sinaktan ko na sya ng todo alam kung galit na sya saakin at ayaw akong makita, baka nga hindi na nya ako mahal, susubukan ko narin kalimutan sya" malungkot kung saad

"Mabuti namn at alam mo" napatingin ako sa pinto lumapit sya saamin at pinaalis lahat ng tao pati narin si mommy

"Mas maganda na yan at mapasaakin ka narin"

"Wag kang mag alala, sayung sayu na ako masaya kana ba?!" Sigaw ko

"Oo, kahit magkaibigan kami ni lee wala akong paki alam na masaktan ko sya ang mahalaga akin ka" ngisi ni andrew

"Walang hiya ka!" Sinampal ko sya at galit sya tumingin saakin

"Paglalampasin ko yan sa susunod mo gawin yan dimo alam ang kayang kong gawin" umalis na ito at umiyak ako muli

'Well this is my life now.... I deserve this....I fucking deserve this'
____________________________

Nandito ako sa kotse at papunta na kami sa simbahan kung saan ako ikakasal huminto ang kotse at bumaba ako maraming reporter at photographer nag hihintay at kinukuhaan ako ng litrato

Huminto muna ako sa labas dahil marami pa ang susunod saakin tumulo ang luha ko

'Zeke patawarin mo ako sa gagawin ko para sayu to eh, kahit hindi mo na ako mahal ikaw parin, ikaw parin ang mamahalin ko hanggang sa huli kahit ........kasal na ako sa iba'

Bumukas ang pinto lumapit si dad at mom, at nag simulang mag lakad

"Anak I'm sorry hindi ko to gusto, kung hindi ko to gagawin mapapahamak ka at ang pamilya natin" for the first time nakita ko si daddy umiyak ng dahil saakin hinawakan ko ang kamay nya

"Ok lang dad, wala na akong takas eh, tsaka isa pa ang taong mahal ko ay iniwan na ako" mapait kong saad rinig kung humikbi si mommy

"I'm sorry anak" ng ihatid nila ako umalis na sila

Lumapit saakin si andrew at saktong na sa harapan namin ang pari

"You're going to be my wife, can't wait" ngisi nya

"Yeah" marami ang sinabi ang pari pero hindi ko toh narinig nag vows na kami lahat namn yung saakin scripted eh

"Andrew Montenegro, do you take Winter synxie to be your wife, till death do you part?" Pumikit ako

"I do father"

"Winter synxie, do you take Andrew Montenegro as your husband, till death do you part?" Tumingin ako sa pari at kay andrew mukhang hinihintay ang sagot ko

"I....I"

'Eto na wala na akong takasan pa'

''I...I do-" hindi ko tinuloy ang sasabihin ko ng may humila saakin at tumakbo nagulat ako kung sino sya

Bumilis ang tibok ng puso ko dahil nakita ko sya muli, hinawakan nya ako muli, my mind flew away when I saw his face again my heart starts to beat faster felt butterflies in my stomach I wish this wasn't a dream or else I will sleep forever

Sumakay kami sa van at nakita ko ang mga kasama ko

"Maygosh, winter your so beautiful!, the gown it really suits you, but the groom you have it's a no no" saad ni zia

"Unnie you're so beautiful!"

Niyakap ko si zia ng mahigpit

"I'm sorry for lying, please forgive me"

"Shh, don't worry I'm not mad, hades already convinced me" kumawala ako at tumingin kay kuya at parang nakikilig sya

'Bat? Parang may something?'

"Thank you, Thank you everyone"

"How about me" napatingin ako kay zeke na ngayun naka pout, hinalikan ko nga

"I love you hubby" niyakap ko sya napa 'aww' ang mga kasama namin

"I love you too wife, promise me to never lie again, and don't you dare leave me again"

"Yess! Hubby" nagulat kami dahil huminto ang sasakyan

"Shit!" Nagulat kami dahil napa mura si kuya kita ko sa salamin na may naka palibot at marami silang baril

"WINTER! STEP OUT OF THE CAR THIS INSTANT!" sigaw ni andrew bumukas ang pinto at ang mga tauhan nya hinila nila ako palabas
At pinalapit kay andrew

"DUMB HEAD THIS IS NOT A CAR! IT'S A VAN! YOU NEED TO GO BACK TO KINDERGARTEN! HAHAHA"

'Jake! Walang hiya ka nag papatawa ka pa sa seryusong sitwasyon!'

"SHUT UP!" Tinutukan ni andrew si jake

"Andrew please stop this" kumuha din ng baril si jake at tinutukan din si andrew at lahat sila nag silabasan ng baril at iba iba pa ang klase, pati si zia may hawak si manager han at si mia

'Woah'

"Let go of my wife andrew" madiin saad ni zeke naka tutuk ang baril nya

"Hahaha! You jerk do you think Im that stupid to let this girl go!"

"Do you think she love's you?" Nagulat ako dahil pintukuan ni andrew si zeke sa braso

"Zeke! Please stop this andrew!"

"Not until you're mine!" Naka tayo si zeke pero naka tutok parin ang kanyang kamay

"Andrew please let her go" pag makakaawa nya

"BEG LEE,  BEG YOU JERK! DOWN ON YOU KNEES!" naluluha akong lumuhod si zeke

"Please andrew please"

"Zeke" umiiyak ako

"Say bye bye now" tinutok ni andrew ang kanyang baril sa noo ni zeke at pumikit ako

*BANG!*

Then someone droped

JAMIANAH 315

THE RUN AWAY BRIDE WAS THE BILLIONARE'S DAUGHTER (ONGOING) #2Where stories live. Discover now