lies | 0.6

376 28 2
                                    

┈─ miray

Sabah uyandığımda yanımda uzanan Oğuzhan'ı gördüğümde derin nefes aldım.

"Gelmişsin."diye mırıldandığımda usulca göz kapakları yukarı doğru havalandı.

"Senden ayrı kalamam, sadece sakinleşmem gerekti."

Elimi yeni çıkmış sakallarında gezdirirken mırıldandım.

"Ortada bu kadar yükselmen gereken bir şey yoktu, tatlım."

"Ben sadece, özür dilerim. Bu konuyu kapatabilir miyiz?"

Kafamı olumlu yönde sallayıp yataktan kalktım.

Telefonuna bildirim geldi ve gergin bir şekilde telefonunu sessize almaya çalıştı.

"Bir problem mi var, Özyakup?"

Sahte bir gülümseme ile konuşmaya başladı.

"Hayır sevgilim, hiçbir sorun yok."

O an daha fazla kurcalamak istemedim, yeterince sıkıntım vardı.

Odadan çıkıp Derin'in yanına gittiğimde ağladığını gördüm.

"Bebeğim, neyin var?"

"Babam benimle oyun oynamadı, söz vermişti!"

"Ben oynarım seninle, ama önce kahvaltı edelim."

Huysuzca yerinde kıpırdandığında onu kucağıma almak için bir hamle yaptım.

Fakat nefes alamıyordum, Derin bir şeylerin ters gittiğini anlamış olacak ki yatak odasına doğru koştu.

Son hatırladıklarım bana doğru koşan Oğuzhan olmuştu.

❅❅❅

'tell me that you love me
even if it's fake

sleeping beauty, oğuzhan özyakupHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin