Isang pabundok at malapit sa dagat. Tumigil ako sa hindi kalayuan dahil alam kong maaaring may mga patibong sa loob. Mataas rin ang mga puno at malayo sa siyudad.

Lumabas ako sa sasakyan ko dala ang mga baril ko.

Wala akong nakikitang building o bahay, maybe, their hideout might be at the other side.

Napalingon ako bigla when I heard a sound of a car na mabilis na papunta sa lugar ko.

Kunot noong pinanood ko lang ito na nag park sa tabi ng kotse ko.

"Anong ginagawa niyo dito?" Agad na tanong ko ng makababa sila sa mga kotse nila.

"Kasi alam kong pupunta ka agad dito." Napairap pa si Zel matapos sabihin iyon.

"Shein... I told you not to be reckless." Aizer said habang palapit siya sakin.

"I told you that you should stay out of this."

"I told I don't want to." Napabuntong hininga nalang ako dahil sa sinabi niya. Nang makalapit siya ay hinawakan niya ang dalawang kamay ko.
"Shein... I know how good you are in this kind of stuff. But we can't predict danger. I don't want you to get hurt. Ayokong may mangyaring masama sayo. So please, let everyone help. Let me help you." Mahinahon niyang sabi.

"Ayoko rin na may masamang mangyari sayo. Your mom will be furious. I know right at this moment, hinahanap ka na niya." Sabi ko naman sa kaniya.

It's been hours, at gabe na. I know, what happened to RU will be the talk of the town. I hope Tito Alejandro's okay, his fixing everything in RU.

"Do not worry. I promise nothing bad will happen to me." He mumbled and smiled. Hinawakan ko nang mahigpit ang kamay niya at marahan tumango.

"Tapos na ba kayo jan?" Malakas na sabi ni Zel na nasa loob ng sasakyan niya pero nakabukas ang pintoan.

"Pwedeng sumingit?" Napailing nalang ako dahil sa tanong niya.

"Let's wait for the others, Shein. They're already on their way." Aniya ulit.

"It will be safe kung marami tayo." Ani naman ni Aizer.

"Fine." I simply answered.

Just like what the want. We ended up waiting for their arrival. Ang tagal nilang dumating, thirty minutes kaming naghintay, gusto ko nang pumasok sa gubat na yun.

"You sure, you're okay, Clayd?" Seryoso kong tanong kay Clayd na parang walang nangyari sa kaniya.

"Ako pa ba." Nakangisi niyang sagot. Napairap nalang ako at itinuon ang atensiyon sa iba na naghahanda.

Sana kung may mangyayari man, sakin nalang wag sa kanila. Zel and Blake's wound aren't fully healed, pwedeng pwede parin itong bumukas. Clayd on the other hand is injured. Aizer and his best friends surely can help, but I don't want them to be in such danger. Hindi ko masisigurado ang kaligtasan nilang lahat. Only Mr David and I can pull this off. But Mr David state is currently not on shape dahil sa nangyari kanina.

"Don't worry, Shein. Just like what we did when we encountered Miguel Gregorio. We can use that plan, here... Wag kang tumingin ng ganyan, hindi kami mamamatay." Biglang sabi ni Zel habang natatawa pa.

"And don't worry, hindi kita mumuktuhin, if ever I die." Natatawa niyang sabi.

"Gaga. Wag ka ngang magsalita ng ganyan." Seryoso kong saad, but she just shrugged her shoulders.

"Everyone ready?" Mr David suddenly said.

"Protect yourselves at all cost and don't die. You all understand?" Seryoso niyang sabi, tumango naman ang lahat.

PLUNDERER CHIC (COMPLETED)जहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें