Chained to the Past (Imperfect Girls Series #2)

Chapter 39 (Part 2 of 2)

"Why are you suddenly hugging m-"

Napatigil ito sa pagsasalita nang mabilis akong tumingkayad at inabot ang kanyang mukha. Mabilis ko siyang pinatakan ng halik sa labi dahilan para mapatigil ito. "Thank you," makulit kong saad.

Ramdam ko ang mabilis na pagtibok ng aking puso kasabay ng mas paglawak ng aking ngiti. His eyes widened because of what I did. Natawa pa ako nang mahina dahil sa reaksyon nito.

"Hmm... Na-miss kita," bulong ko at sinubsob ang aking mukha sa kanyang leeg. Nang kumuha ako ng hangin ay mabilis na inatake ang aking ilong ng mabango nitong amoy.

Now, this is home. Siya ang tahanan ko.

Mas lalo ko lamang hinigpitan ang aking yakap at mas siniksik pa ang aking sarili sa kanya.

Ilang segundo pa ang lumipas nang maramdaman ko ang unti-unting pag-init ng aking mukha nang mapagtanto ang aking ginawa kanina.

Tangina, nahihiya na tuloy ako! Sino ba naman kasi ang bigla-bigla nalang manghahalik? Wala pa ngang kami!

We still haven't talked about us. Masyado akong nalasing kagabi para makapag-usap kami nang matino. Hindi ko na nga maalala ang kalahati ng nangyari kagabi!

Ramdam ko ang pagkawala ng init ng palad ni Hugh sa aking baywang at naramdaman iyon sa aking leeg. He tried to gently hold me on the side of my face, wanting for me to face him.

Umiling ako at mas siniksik pa ang aking sarili sa kanya. "'Wag. Nahihiya ako..." bulong ko sa kanya.

Natawa ito nang mahina at nanatili ang kanyang mga kamay sa gilid ng aking mukha. Hinaplos niya ang buhok ko at saka ako hinalikan sa taas ng ulo.

"I love you, Jade," he whispered.

Mas lalo lamang lumakas ang kabog ng aking puso sa binulong nito. He said it so many times to me already, but hearing it, with him beside me really hits hard. Isang taon ko rin iyong hindi naririnig nang malapitan.

Tahimik lamang kaming dalawa habang mahigpit pa rin akong nakayakap sa kanya. Nang unti-unti nang mawala ang pag-init ng aking mukha ay muli ko na siyang hinarap.

Our faces were only inches apart when I looked up at him. Ngumiti ako sa kanya at muling inabot ang kanyang labi. Napapikit ako nang magtagal ang aming labing magkalapat. Finally, for the longest time, I've finally felt his soft lips on mine.

Ang isa niyang kamay ay nasa gilid pa rin ng aking mukha, habang ang isa ay nakasuporta sa aking leeg. Ramdam ko ang haplos ng kanyang hinlalaki sa doon.

Lalayo na sana ito mula sa aking pagkakahalik nang mabilis kong ipinalibot ang isa kong kamay sa kanyang leeg at hinila siya pababa sa akin.

I moved my lips against his, making him moan. Bahagyang umangat ang gilid ng aking labi nang marinig iyon mula sa kanya.

Pucha. Oo, na-miss ko siya. But, I also missed his soft lips. Sino ba namang hindi?

Iginaya ko ang aking ulo sa gilid nang maramdamang tumugon na ito sa aking mga halik. I opened my mouth to kiss him better, at hinayaan niya lang ako.

Naramdaman ko na lamang ang kanyang kamay na nasa aking pisngi na gumapang papunta sa aking baywang.

Mas hinigit niya ako palapit sa kanya dahilan para tuluyan nang magdikit ang aming mga katawan. Ramdam na ramdam ko ang kanyang matigas na dibdib sa akin. Inangat ko ang isa ko pang kamay at pinulupot din iyon sa paligid ng kanyang leeg. My hands started to play with his soft, black hair.

Tanging ang tunog lamang ng aming mga labing naglalapat ang aking naririnig sa loob ng medyo madilim at tahimik kong condo. Hindi ko na lamang namalayan na unti-unti na pala akong napapaatras.