Onun yaninda olmak, guzel kokusunu icime cekmek, yanimda oldugunu bilmek muthis bisey.
"Simdi biz sevgiliyiz dimi ?" Diye sordum.
"Degilmiyiz ?" Dedi gulerek.
"Sevgiliyiz." Dedim gulerek.
"Artik ben sana sarilabilicem dimi veya elini tutabilcem ?" Diye sordum.
"Biz ayrilana kadar diyicem ama oyle bisey olmiycak yani evet, sonsuza kadar." Dedi basima opucuk kondurarak. Bende yanina daha cok sokuldum.
"Usudun mu sen ?" Usumustum aslinda ama hissetmiyodum. Suan aklimda sadece o vardi.
"Belki, biraz" dedim sıkılarak.
"Benim minikkusum usumus ve bana soylemiyo cok kirildim. Gel bakalim sevgilinin kollarina." Dedi ve sıkıca sarildi. O an anladim benim ona ihtiyacim oldugunu.
Basimi dondurmemle Pelini gordum. Ne isi vardi bunun burda ? Kosarak yanimiza geldi.
"Sey Tuna sana bisey soylemem gerek." Dedi elleriyle oynayip.
"Ne soyliceksen burda soyle." Dedi. Sadece onlari izliyodum.
"Peki ayaga kalkar misin ?" Dedi.
"Ne alaka Pelin ?" Diye aklimdaki soruyu sordu.
"Lutfen." Dedi gulumseyerek. Tuna beni opup onun yanina gitti. Pelin kulagina biseyler fısıldadi ve bana goz kirpip daha ileri gittiler. Ne oldugunu anlayamadan birden Tuna Pelini opmeye basladi. Cidden anlayamamistim. Aklim bana bir oyun mu kuruyordu ? Hisimla ayaga kalkip yanlarina gittim. Tiksinmis bi sekilde yuzlerine baktim.
"S-siz ikiniz, sizden igreniyorum. Senin gibi birini gormedim." Dedim Peline dogru ve yuzune tukurdum.
"Ve s-sen, senden hoslandigim gune lanet olsun! Sakin bi daha beni arama ve gozume gozukme!" Diyip suratina tokat attim. Ahh. Guluyo. Cidden. Daha biraz once ne dedi ve simdi ne yapti. Telefonumu cikarip Şevvali aradim. Bekledim..bekledim..ve acmadi. Eymeni aramayi dusundum ancak basini boyle bos seylerle sisiremezdim.
Ruzgar esmeye basladi iste o zaman anladim agladigimi. Tenimde sogukluklar hissetmistim. Usumeye baslamistim.
Tuna isitirdi beni. Kocaman kollariyla sarmalardi beni. Hissetmezdim hic biseyi. Belkide rahatlardim biraz. Kokusu rahatlatirdi beni. Ya gulusu ? Icimi isttigi o gulusu. Aglamak yerine gulmeme sebep olurdu.
Kafami sallayarak gulmeye basladim. Ne sacmaliyordum ben ? O yoktu artik. Belkide.. bir daha olmayacakti. Ama o secmisti bunu. Ben istermiydim boyle olmasini ? Daha yeni kavusmusken birden boyle olmasini istermiydim ? Ama o istemisti.
Ayaklarim nereye isterse oraya yuruyordum. Bi yandan aglayip bi yandan guluyordum. Disardan goren biri beni deli zannedebilirdi. Umrumdamiydi ? Hayir. Artik hic bisey umrumda degil.
-Tunanin Agzindan-
Pelin kulagima konusmamiz gerekenlerin ozel oldugunu soyledi. Bu yuzden ileri gittik.
"Ne var Pelin !?" Dedim sinirli bir sekilde.
"Bak Adanin pesinde bi sapik var ve bu kisi eger Adayla sizin aranizi bozmassam Adaya zarar vericek. Lutfen Tuna, beni op." Dedi masumca. Belkide yalan soyluyordu ? Ama bana karsi hic bir hoslanti izlenimi gostermemisti.
"Ah!! Peki." Dedim ve onu opmeye basladim. Ada yanimiza gelip bagirmaya basladi. Sonra tokat atip gitti.
O an sana sarilmak istedim. Bunlarin hepsi senin icin diye haykirmak istedim. Ama olmadi. Yapamadim sevgilim. Pesinden gelmek istedim. Eger oyle yaparsam barisabilcegimizi soyledi minikkusum. Izin vermedi. Diyceksin; 'sen ona bagli degilsin' ama simdilik oyleyim hayatim. Simdilik oyle olmasi gerek bitanem.
