Antik mısırdaki satanist atalarımın laneti

Start from the beginning
                                    

Ayrıca gerçekten (hatırlamasam ve bir zamanlar antik mısırda yaşadığımı sadece varsayıyor olsam bile) hiçbir zaman kedi kesmediğime de eminim. Medyanın iki yüzlülüğü olmalıydı.

Bana olan bakışlarının değişmediğini görünce bıkkınlıkla bir nefes verdim. Yumurta katili olarak anılmak istemiyordum. Zamanında onlar benim keyifli sabahlarımın katili olmuşlardı zaten. Ben onların seviyesine düşemezdim. İntikam almak istesem bunu yumurtaları koruyup, yumurtaların içinden civciv çıkmasını sağlayıp, o civcivin büyüyüp tavuk olmasına sebep olduktan sonra kesip çıtır kanat haline getirip annesine yedirerek yapardım zaten.

"İsteyerek yumurta yemedim tamam mı? Bana da zorla yedirdiler." Sanki ben onları yemeyi çok istemiştim. Ben de bu durumda mağdurdum. İlla isteyerek küçük hayvanları yiyecek olsaydım bu kuzular olurdu.

"Ben de ne çeşit bir travmanın çocuk taciri olmana sebep olduğunu merak ediyordum." Kendi kendine bir şeyleri yeni anlıyor gibi aydınlanmış bir sesle konuştu.

"Ah gerçekten-" Hırsla söze girmiştim ki sinir bozucu bir şekilde beni böldü.

"Ssh sorun değil. Sen de çok acı çekmiş olmalısın. Her şeyin suçlusu sen değilsin. Kendine yüklenmene gerek yok." Hiçbir şeyin suçlusu ben değilim, aslında seni kaçırmadım diye bağırmak istesem de bir güne bu kadar itiraf yeterdi. Fazlası muhtemelen akıl sağlığım hakkında şüpheye düşürecekti. Bu yüzden bunu bir süreliğine askıya almaya karar verdim. Açık açık babasını ve evinin adresini sormayacağıma karar verdikten kısa bir süre sonra her şeyi kabak gibi ortaya dökmem yeterince ironikti zaten...

Ah gerçekten Vini'yi sabah buldum ve bunun üzerinden 24 saat bile geçmedi değil mi? 1 gün bile çocuklu hayata dayanamamış olmam gülünçtü. Yani tamam çok sevimliydi falan ama bir çocuğun şımarıklığına hayatım boyunca katlanamazdım ben. Böyle giderse 1 hafta sonra aile psikoloğuna gidiyor olurdum.

Ayrıca Vini'nin ben alışverişten (ya da bağıştan) geldiğimden beri bu kadar ukala olması da çok şüpheliydi. Gerçekten onu evde bıraktığımda bu kadar değildi. Tamam yine sabah bulduğumdan farklıydı ama zamanla açıldığını düşünmüştüm. Yalnızca biraz fazla açılmıştı sanırım. Saatler içinde ergenliğe girip sarkastik bir genç olacak kadar...

Belki de sabah hayatta kalma güdüleri ile o kadar acınası ve yardıma muhtaç bir yavru profili çizmişti. Her zaman o kadar savunmasız göründüğünü düşünmüyordum zaten. Yine de onu kaçıran kişiye karşı böyle davranması da doğal değildi. Her şey rol olsa bile bu çocuk Amber Heard değildi sadece sıradan bir çocuktu. Bu kadar iyi oynayamazdı. Üstelik ne kadar dik başlı ve gururlu olurlarsa olsunlar insanlar sınırını bilirdi. Küçük bir çocuğun bu konuda daha da korkak olması lazımdı. Tabii korkak olduğu kadar aptalsa da işler değişirdi. Ya da çoğu yetişkinin aksine gerçekten de gururunu ezdirmeyecek kadar erdemli olabilirdi. Tabii bir shounen mangasının ana karakteri değilse bu pek mümkün görünmüyordu.

Dur bir saniye. Bu oldukça mantıklı değil mi? Küçük yaşta kaçırılma, istismar, trajedik bir geçmiş ve travmalar... Ayrıca inatçı bir kişilik ve cesaret... Dikkat çekici bir görünüş... Ve en önemlisi aile sorunları... Tüm bunların hepsi ortalama bir aksiyon hikayesinin ana karakteri için harika bir özgeçmiş ve karakter planı değil miydi?

Bu durumda ben de sadece ilk bölümlerde birkaç sahnede görünen, ana karakterin trajedik geçmişinde ve muhtemelen 'power up' almasında büyük bir rolü üstlenen ama kısa bir süre sonra bölümlerin ilerlemesi ve yeni düşmanların çıkması ile varlığı bile unutulacak olan ilk kötü karakter değil miydim? Çoğu klişe hikâyede ilk öldürülen patron ben oluyordum. Şanslıysam ana karakterin çocukluğunda yaptığım yanıma kâr kalıyordu ama yıllar geçtikten ve ana karakter yanına yoldaşlar bulup abidik gubidik isimleri olan özel güçler kazandıktan sonra tekrar sahneye çıkıyordum ve ana karakter ve silah arkadaşları(onların tek faydası dostluğun gücü ile ana karakteri güçlendirmekti) yüzünden öldürüyordum.

Hikâyenin kurgusu benden intikam almak üzerine planlandıysa yaşayacak en az bir on yılım vardı. Tabii ana kötü olacak kadar yetenekli olduğumu düşünmüyordum. Hangi salak benim gibi berbat bir çocuk tacirini aksiyon hikayesinin büyük patronu yapardı ki? Bende en büyük kötü olacak potansiyel yoktu bir kere. Yani muhtemelen ana karakterin ilk power up'ı almasını sağlayan ve karşısına çıkan ve figüran olmayan ilk kötü karakterdim. Başka bir deyişle yakında ölecektim.

Gerçekten bir kitap ya da oyunun içindeysem bu çok muhtemeldi. Bana kalan tek şey bunun klişe bir kurgu olmaması için dua etmek olabilirdi. Hikaye klişe değilse bu tahmin ettiklerimin hiçbiri gerçekleşmezdi. Belirsiz bir geleceğin düşüncesi kötüydü ama kesin ölüm sonu kadar değildi sonuçta.

Ayrıca durum buysa burada olmama sebep olan kimse ona bir çift sözüm var. Neden diğer reenkarne olanların aksine ben nereye reenkarne olduğumu bilmiyorum lan?! Hani bir tane mantıklı açıklama bul gerçekten ses etmeyeceğim ama sıfır bilgi ve sıfır hileli güç ile beni buraya göndermenin mantıklı bir yanı yok. Bu adil değil tamam mı?

Okuduğum ve hatırladığım hiçbir hikâyede benim gibi bir kötü karakter, Vini gibi bir ana karakter yoktu. Aslında bizim gibisi çok vardı ama biz yoktuk. Ya da ben hatırlamıyordum. Bu, durumu boktanlaştırıyor.

Bu yaptıklarının tek açıklaması, gerçekten de bir kurgu dünyasına gönderilmemem olabilir. Evet sana diyorum sayın beni buraya gönderen kişi! Görünüşe göre farkında olmadan zorluk seviyesini kabus olarak ayarlamışsınız. Yani farkında olmadan olduğunu düşünmek istiyorum çünkü benim gibi acınası bir insanın hayatını daha da acınası hale getirmek isteyeceğinize inanmaya hassas kalbim el vermiyor. Durum böyleyse de Antik Mısır'da yaşayan bir kedi tanrı olmadığınız müddetçe kendinizden utansanız iyi olur.

Ve eğer bir kedi tanrıysanız da...

Ulan ben satanist atalarımı ve satanizmin gelmişini geçmişini...

#

Satanistlerin kedi kesmediğini biliyorum lütfendkspslsğslwğsşğsşsğe

Bir de siz Vini sadece 7 yaşında bir çocuk değil mi nasıl böyle konuşuyor diye sormadan önce: Hayır, her şeyin bir açıklaması var ama sabırlı olun bunu öğrenmeniz için daha çok erken. Sadece fantastik bir kitapta olduğunuzu unutmayın.

Ve tekrardan hayır, gerçekten de Vini ile ana karakterin arasında bir şey olmayacak. Aranızda birileri, belki de Vini çocuk kılığına giren bir yetişkindir diye düşünmeye başlamadan uyarımı yapayım. Ana erkek karakter hiçbir zaman 'Vini' olmayacak. O gerçekten çocuk çünkü.



Hayalet kız, cep problem ve var olmayan babasıWhere stories live. Discover now