Prologue

227 50 14
                                    

Sky's Point of View

(February 12, 2012)

Today is sunday, its a beautiful day, clear and pleasant. It's nice to walk to the hospital today. Earth called me earlier to visit. Nasa trabaho daw si tito, kaya siya ang bantay ngayon sa kapatid niyang kay Venus.

It's been five years. I can tell the speed of the days but that's how long it took her to wake up. I miss her, I miss her so much. I don't know who is to blame for what happened because even one of us has no right to judge because none of us knows what the source of what happened is.

Basta ang gusto namin ay magising siya, that's why we let the life supporter to stay. We didn't listen to the Doctor, kahit sabihin pa nilang wala ng pag asa na magising siya. We know there is still hope. Alam naming magigising siya.

Sakto! May madadaanan akong bakeshop. Bibilan ko siya ng paborito niyang Cheesecake. Hayst! I'm sure na kakainin lahat ito ni Earth at wala ng ititira sa kapatid niya. When I saw the name of the shop 'Tasty Slice' Pumasok na ako sa loob para bimili, ng makakain nila.

"Good morning maam! What's your order?" The lady greet me. "Three slices of cheese cake and 2 cups of coffee." I answered. "Dine in? Or take out Maam?" She asked again. "Take out please." I answered. After I paid for what I bought, I hurried to walk to the hospital.

When I arrived on the hospital. I saw Doctor Franz come out of his office. Siya ang lalaking Doctor ni Venus,sa loob ng limang taon. Nagmamadali itong maglakad patungo sa kwarto ni Venus kasunod ang dalawang nurses. My nervousness rumbled, hindi ko alam kung bakit ganito nararamdaman ko.

Dumagundong ang bilis ng tibok ng puso ko. I quickly followed them and entered the room. I found Earth sitting on the bed hugging his lovely twin sister ngunit si Venus, deretsyo lang na nakatingin ng deretsyo sa dereksyon ng pader at bakas ang pagkalito sa kaniyang asul na mga mata.

Gising na siya,I couldn't help but to smile, hindi rin nakatakas ang luha sa lakiwang mata ko. Naglakad ako papalapit sa kanila saka yumakap ng mahigpit .

"A-ate Sky! She's awake!" Earth said when he turn his head on me. "Yes! She's awake. I'll call Tito ha dito kalang." Humiwalay ako sa yakap saka tumayo.

Lumabas ako sandali sa kwarto para sana tawagan si Tito Ydj. Ngunit bago ko pa man kuhanin ang cellphone ko sa bulsa ay nakita kona syang tumatakbo papalapit sa kinatatayuan ko. Bakas ang pag aalala da mga mata niya ng huminto siya sa harapan ko.

"Sky! Kamusta si Venus? Ayos lang ba siya?" Nag aalalang tanong ni Tito sa akin. Ngumiti ako sa kaniya at sumagot. "Gising na po siy-" bago ko pa man matapos ang sasabihin ko ay bahagya niya akong tinabig saka binuksan ang pinto para makapasok sa loob.

"Doc. How's my daugther?" Kaagad na hinarap ni Tito si Doc Franz. "Hindi ako makapaniwala. Sa itinagal- tagal ng pagkakahimbing niya, ay magigising siya. Its a miracle Mr. Delfuego. I will check her first." Doc Franz walk towards Venus bed and start to check her.

Tulala pa rin sya. Tila ba nalilito,parang may malalim siyang iniisip."Kamusta ang pakiramdam mo?" Tanong ni Doc Franz sa kaniya. "A- ayos lang." Unti-unti niyang ipinalibot ang tingin sa paligid at nilingon ang Doctor.

"Anong lugar po 'to?"tanong niya sa Doctor. "Hospital, nasa hospital ka Venus."ngumiti ang Doctor sa kanya. "Venus? 'yon po ang pangalan ko?" Bakas ang pagkakalito sa mukha ni Venus. Hindi na gaya ng dati ang pananalita niya, bahagyang nagbago ang boses niya at medyo paos ito.

"Oo ikaw nga. Anong nararamdaman mo? Alam kong blanko ang isip mo, dulot iyan ng amnesia mo. Maari ko bang itanong kung may natatandaan ka bang kahit kaunti  tungkol sa isang aksidente?" Muling tanong sa kanya ng Doctor.

Loving You Under The Dark Evening SkyWhere stories live. Discover now