97

35 2 1
                                    

Juliette

The Graduation Day, Part 2

"Lagi kong tinatanong ang sarili ko kung makakaya ko nga ba? Kung kakayanin ko ba lahat ng pagsubok na dinadaanan ko? Madadala ba ako nito sa tamang landas? Isa lamang iyan sa mga katanungan sa aking sarili. I do a part time job...which is writing a stories...I always loved writing since then...napa-isip ako what if ituloy ko ito? Baka sakaling matustusan nito ang pangangailangan ko, which is totoo naman...natutulungan ko sila Tita dahil sa pag-susulat ko ng mga nobela," I said.

"Hindi ko man kasama ang aking magulang, alam ko naman sa tabi ng Diyos...masaya sila dahil unti-unti kong natutupad ang aking mga pangarap...the world was been cruel to me, but the people surrounds me, hindi. Naging mabuti sila sa akin...they are eager to help me without asking me if I need them...masaya ako, sobrang masaya. Kaya kung may pangarap ka...tuparin mo iyon...hindi pa huli ang lahat para sa atin kahit tumanda tayo...tuparin natin ang mga pangarap natin until we reach the final destination, at ang masasabi ko do'n, nakaya ko...at alam kong makakaya mo din. Kung kaya ko ng tuparin, kaya mo rin. Huwag kang mapapagod na makamit ang tagumpay, and this is me Juliette Rye Rivero, nagsasabing...No one ever gets weary of being successful, but when we finally admit that we did it by taking the ' right pathway, then and only then does anybody become tired of it, maraming salamat po," I end my speech with a quote. 

Nagulat ako dahil lahat sila ay nagpalakpakan may kasama pang hiyaw ng mga kaibigan ko. Natawa naman ako dahil doon. Nakakatuwa lang isipin na lahat sila nagustuhan ang aking speech even the dean said it inspired them.

Nang matapos naman ang seremonya ay nag-picture picture lang kami then naghiwa-hiwalay na kami ng landas kami family time naman...

"Before kayo umalis, kindly sit down po muna may sudden announcement lang po," the Emcee said kaya naman umupo naman kami, we got curious kung ano iyon. 

Nagulat kami ng biglang pinatay ang lights ng stage...at mas nagulat ako nasa gitna si Azi...what is he doing?

Nagka-tinginan kami ng mga kaibigan ko kasi pare-pareho kaming walang mga alam, nagulat ako ng may mga nagbibigay ng roses sa akin. Anong ganap ngayon?

"Ay parang alam ko na kung ano 'to," biglang nagka-ideya si Nash pero hanggang ngayon blanko pa din utak ko. What's going on? Pati din sila Coraline ganoon din ang sinabi maski sila Tita. 

He started to strum his guitar. I was still shocked.

Look at the stars
Look how they shine for you
And everything you do
Yeah, they were all yellow

It was from my favorite band...the song titled Yellow by Coldplay.

I came along
I wrote a song for you
And all the things you do
And it was called "Yellow"

So then I took my turn
Oh, what a thing to have done
And it was all yellow

The audience started to jam with the song; his eyes were still locked on me.

your skin, oh yeah, your skin and bones
(Ooh) turn into something beautiful
(Ah) and you know, you know I love you so
You know I love you so

I swam across
I jumped across for you
Oh, what a thing to do
'Cause you were all yellow

I drew a line
I drew a line for you
Oh, what a thing to do
And it was all yellow

"Sana all hinaharana!" one of my schoolmates yelled. Agad naman ako tinapalan ng hiya. 

and your skin, oh yeah, your skin and bones
(Ooh) turn into something beautiful
(Ah) and you know, for you, I'd bleed myself dry
For you, I'd bleed myself dry

It's true
Look how they shine for you
Look how they shine for you
Look how they shine for...
Look how they shine for you
Look how they shine for you
Look how they shine

He was fine when he was singing, hindi ko alam na marunong pala siyang kanta. 

Look at the stars
Look how they shine for you
And all the things that you do

Nang matapos ang kanta agad naman naghiyawan ang mga tao na naka-paligid sa amin, agad naman nag-init ang aking mukha sa kahihiyan na natamo ko ngayon. I didn't know na may isa pa pala siyang surpresa. 

"Ito na ang time, Julz," Coraline said at dinala niya ako sa gitna ng stage. 

Agad naman napuno ng tuksuhan ang buong stage. 

Tangina!

"Congratulations, My Suma Cum laude," he said. "Ayie!" agad naman asar ng mga ka-schoolmates ko. "Bakit mo pa 'to ginawa? Nakakahiya!" I shyly said. "I want to tell them how I loved you," he said in the microphone!

Agad ko naman siyang pinanlakihan ng mata! Gago nakakahiya na!

"I want to ask you also, in the front of our schoolmates...can you be my girlfriend?" agad siyang lumuhod may kasama pang promise ring! 

"Ah!! Putangina sana all!!!!" our schoolmates yelled. 

Napatakip naman ako ng bibig dahil sa gulat pa din.

"Yes!" I answered mas lalong lumakas ang hiyawan. I guess this will be best memories I will treasure forever. 

"Promise ring muna 'tsaka na ang engagement ring," he chuckled ng sinuot ang singsing sa aking palasingsingan. He immediately hugged me. 

"You don't know how I was scared kanina baka hindi mo ako sagutin," he said. "Puwede ba naman iyon? Eh long time crush na kita 'di ba?" natatawa kong sambit. 

"Wala ng bawian," he said. "Wala na," I smiled. He kissed me on my forehead.

Wala ng katumbas ang saya na nararamdaman ko ngayon...sobra pa sa sobra.

Admiring JulietteWhere stories live. Discover now