boy in luv [hyunho]

2|ben dans tanrısıyım

sen abdülhamiti savundun

nerdesiniz
geldim ben bekliyorum sizi

jeongin
şimdi çıktım geliyorum

jisung
geliyoruz seungminle
niye bina girişinde beklemedin hyunjin

bilmiyorum
aklıma gelmedi

jeongin
hyunjin nerdesin

yemekhane kapısının önünde
geldin mi

jeongin
tamam ana binaya giriyorum şimdi

seungmin
biz de geldik sayılır
hyunjin hangi masalar boş

bizim masamız boş
ama her an dolabilir
o yüzden acele edin

*****

araştırmanı öneririm

changbin
nerdesiniz amına

chan
asıl sen nerdesin
yanımdan uçtun ders biter bitmez

changbin
açım.
ve hemen gelmezseniz kriz geçirebilirim
çabuk gelin o yüzden

felix
yeni çıktım geliyorum

ben de geliyorum patlama

changbin
tamam bekliyorum
yerimiz kapılırsa masayı size monte ederim.

felix
changbin çok gerginsin kanka

chan
her zamanki hali

akşam ben onun gerginliğini alırım

changbin
tüm peçeteleri toplamam lazım eyvah

😁😁

*****

ilk gün sakin geçmişti. hyunjin akşamki resim dersinden çıkarken bunu düşünüyordu. jisung'la yurda doğru gidiyorlardı.

"bugün nasıldı?"

hyunjin jisung'un neyi kastettiğini biliyordu. minho'yla nasıl geçtiğini soruyordu ama hyunjin de bilmiyordu ki. hiçbir şey tahmin ettiği gibi geçmemişti çünkü. hyunjin gelmeden önce kendisini ilk günden başlayacak bir tartışmaya hazırlamıştı ama minho onu şaşırtmıştı. neredeyse hyunjin'i görmezden gelmişti. oysaki geçen dönemin bitişinde, son gün okuldan ayrılmadan önce gözlerine nefretle bakan çocuğun ilk günden ona sataşacağına emindi.

"güzeldi." dedi omuz silkip bu yüzden.

"minho?"

hyunjin yine omuz silkti. "hiçbir şey olmadı."

jisung şaşkınca uzun arkadaşına baktı. "cidden mi?"

"ben de şaşkınım ama hiçbir şey demedi bile. sadece sabah günaydınlaştık, ondan sonra görmezden geldi hep."

aslında hyunjin de görmezden gelmişti. doğruyu söylemek gerekirse minho'yla uğraşmayı sevmiyordu. geçen sene aralarındaki bu rakiplik halinin nasıl başladığını da bilmiyordu. suçu sadece minho'ya atamazdı çünkü hyunjin'in de ortamı kızıştırdığı oluyordu ama bunun sebebi genelde altta kalmak istememesiydi. ilerleyen zamanlarda ise işler kızışmaya başlamış, hocalar dahil tüm okulun diline dolanan rakipler olarak anılmaya başlamışlardı. bu yüzdendi sınıftakilerin bugünkü sessizliğe bu kadar şaşırması.