Abimin Kankası || Texting

AK/67

"Yalçın ben.."

Harfler; uzatılarak kullanıldı.

Gözler; daha çok doldu.

Ses tonu; üzgün.

Şimdi anladın mı?
Evet.

"Sen?"

Neden bu gereksiz soruyu sorarsın? İlla duymak mı istiyorun?
Evet.

"Ben, ben " durdu.

Sesli nefes; alındı. "Ben bir ilişki yapamam, üzgünüm. Çok üzgünüm ama bir insanı alıp hayatımın odak noktası yapamam. Gerçekten çok üzgünüm ama bunu yapamam. Bunu ona yapamam. Karşımda ki kişi senin gibi mükemmel biri olsa da yapamam."

Ve final.

Tamam, anlamıştık zaten.
Aynen.

Elleriyle kabarık eteğini hafifçe toplayıp daha rahat hareket etmesi için kaldırdı. Ve koşarak yanımdan uzaklaşmadan önce son kez konuştu.

"Özür dilerim.."

Dolu gözleri ile bana arkasını döndü. Ve koşarak balkondan çıktı.

Reddedildik.
Anladım amk.

Olduğum yerde durmaya devam ettim. Evet, sanırım bu. Bu acıttı. Yavaşça önüme döndüm. Bir kaç adım atarak balkon korkuluklarına yaklaştım. Gözlerimi kapatıp derin bir nefes çektim içime.

Bir insanı hayatımın odak noktası yapamam.

İlişki denen şeyi böyle mi görüyordu?

Güvenemem. Bunu ona yapamam.

Eski sevgili problemi.
Evet bencede.

Sesli bir nefes verdim. O sırada Gece'nin sesi kulaklarıma ilişti.

"Yalçın?"

Tereddütlü sesini duyunca gözlerimi açıp arkama döndüm. Eris hariç herkes balkon kapısındaydı.
Ve Gece sorup sormamakta kararsız bir şekilde bana bakıyordu. Esin'in koşarak çıktığını gördüklerinde anlamaları zor olmamalıydı. O yüzden onlar sormadan ben konuştum.

"İlişki istemiyormuş. Bu kadar."

Sonra cebimde ki ellerimle kapıya doğru yürüdüm. Onların arasından geçerek salona girdim. Hepsi şaşkınca beni izliyordu biliyordum. Ben ise öylece yürüyüp salonda ki masaya ulaştım. Sandalyeme oturduktan sonra yarısını yemediğim pastamı yemeye döndüm.

Sırası mı?
Neden olmasın.

Çatalıma aldığım dilimi ağzıma tıktığım sıra Gece yeniden yanıma geldi. Karşımda ki sandalyeye oturdu. O sıra gereksizce o kabarık şeyle nasıl oturduğunu sorguladım.

"Yalçın konuşmak ister misin?"

Gözlerine bakıp "neden istemeyeyim" dedim. Hafifçe duraksadı ve "az önce olanlar hakkında demek istedim" diyerek açıkladı. Kaşlarımı kaldırıp indirdim. "Olanı gördün zaten. Aynı sana söylediğimi söyledim sonra ilişki istemediğini söyledi falan filan ha bir de birini hayatının odak noktası yapamazmış bunları söyledi. Özür diledi koşarak gitti. Bu kadar."

Gece kendini tutamayıp göz devirdi.

Yine fazla düz ve stabil olarak insanları istemeden sinir etme özelliği; başarılı.

"Orada olanları değil. Senin içinde olanları konuşmak ister misin?"

Bu kez daha açık konuştu. Ama onu sinirlendirmek hoşuma giderdi.