"မြတ်နိုးရပါသောအန်တီ့ရဲ့အသက်" ("ျမတ္ႏိုးရပါေသာအန္တီ့ရဲ့အသက္")

Part-15

"အော်အေးအေး"

ဒေါ်ခတ္တာမေလည်းလိုအပ်တာ‌တွေဝယ်ပြီး..အိတ်ထဲက တစ်သောင်းတန်တစ်အုပ်ကိုထုတ်လိုက်ကာ...

"အဖွား..ဒါ အဖွားကို ခတ္တာလှူတာ အဖွားလိုအပ်တာလေးတွေသုံးလေနော်..ဒါ ခတ္တာရဲ့ကဒ် ဒီထဲမှာ ဖုန်းနံပါတ် လိပ်စာအကုန်ပါတယ်..အဖွားလိုအပ်တာရှိရင် အချိန်မ‌ရွေးလှမ်းဆက်လိုက်နော်"

"ကျေးဇူးပါ သမီးရယ်..သာဓုပါကွယ် သာဓု"

အရှေ့ကအဖွားနဲ့ပြုံးပျော်ပြီးစကားတွေပြောနေတဲ့အန်တီ့ကို ဖူးမြတ်နိုးရပြန်ပြီ..အန်တီ့ကိုဘာလို့မာနမင်းသမီးလို့ပြောကြလည်းဖူး နားမလည်နိုင်တော့..တကယ်တော့အန်တီဟာ လူတိုင်းကိုသူ့နေရာနဲ့သူ ဆက်ဆံသင့်တဲ့ပုံစံအတိုင်းဆက်ဆံခြင်းပင်ဖြစ်သည်..စီးပွားရေးလောကမှာ အခုလို သွား32ချောင်းလုံးအမြဲတမ်းပေါ်အောင်နေလို့လည်းမဖြစ်ဘူးလေဟုတ်တယ်မလား တစ်ချို့လူတွေက ကိုယ့်အပြုံးနဲ့မတန်ကြသလို တစ်ချို့လူတွေကိုလည်းစိတ်သဘောထားပြည့်ဝစွာနဲ့နားလည်ပေးလို့မဖြစ် ရောင့်တက်ချင်ကြသည်..ဒါ့ကြောင့်အန်တီဟာ မလိုအပ်ပဲအမြဲတမ်းပြုံးရယ်မနေခြင်းဖြစ်သည် ပြတ်သားသင့်တဲ့နေရာမှာလည်းပြတ်သားရသည်..ဒါပေမဲ့ အန်တီ့ရဲ့အတွင်းစိတ်ကတော့ တကယ်ကိုနူးညံ့ပေသည်..

"ဖူး ဘာတွေအဲ့လောက်တောင်တွေးနေပြန်ပြီလဲ"

ဖူး ဘယ်လောက်ထိအတွေးလွန်သွားလည်းမသိတော့ အန်တီ့အသံကြားမှာသာ...

"ဟီး...ဒီလိုပဲ အန်တီက တကယ်တော့ နူးညံ့ပြီးစိတ်သဘောထားပြည့်ဝတဲ့အမျိုးသမီးဆိုတာကိုတွေးနေတာ"

"အံမယ်..ကယ်အခု တစ်ချို့ပစ္စည်းတွေသွားဝယ်ကြမယ်‌လေ"

"ဟုတ်ကဲ့အန်တီ..ပေးပေး အဲ့ပစ္စည်းတွေဖူးသယ်ပေးမယ်"

"များလာရင်တော့ အန်တီလည်းတစ်ဝက်သယ်မယ်နော်"

"ဟုတ်ကဲ့ပါအန်တီရဲ့"

ဖူးတို့နှစ်ယောက်ဈေးဝယ်နေတဲ့အချိန်..

"ဟိတ် သစ္စာ"
သစ္စာလို့ခေါ်လိုက်သော ယောင်္ကျားလေးတစ်ယောက်ရဲ့အသံကြောင့် ဒေါ်ခတ္တာမေဘယ်သူ့ကိုခေါ်လိုက်မှန်းမသိပေမဲ့ လှည့်ကြည့်လိုက်တဲ့ဖူးကြောင့် ဖူးကို ခေါ်မှန်းသိသွားကာ စိတ်ထဲတွင်ဘဝင်မကျတော့ပေ...