~3~

1K 66 4
                                    

Draco ve Harry müdürün kapısında karşılaştıklarında yüzlerini buruşturdular.

İkilinin oğulları onların aksine yakın arkadaşta olsalar kendileri muhatap olmazlardı.

"Bir gün oğlunun oğlumu kötü etkileyeceğini biliyordum. Bir Potter'a asla güven olmaz!"

Draco ona öfkeyle bakarken Harry kaşlarını çattı.

"Hah, asıl bir Malfoy'a güven olmaz. Bunu herkes bilir.

Kötü etkileyecek biri varsa oda senin oğlundur! Al asla öyle bir şey yapmaz normalde."

"Asıl Scorp yapmaz senin o yaram-"

"Öhö, öhö. Beyler, hoşgeldiniz. Odama girmeye ne dersiniz?"

Aniden büyük kapı açılmış ve Minevra McGonagall gözükmüştü.

İkiside hâlâ öğrencilermiş gibi ona saygılı bir baş selamı verip içeriye girdiler.

Harry koltukta oturan oğluna koşup sarıldı ve saçlarını okşadı.

"İyi misin oğlum? Bir yerine bir şey oldu mu?"

Endişeyle konuştuğunda Albus Severus kafasını iki yana salladı.

Aynı esnada Draco oğlunun yanına gidip saçını okşamıştı.

"Scorp, nasılsın genç adam? Beni her zaman olduğu gibi endişelendirdin. İyi misin?"

Scorpius Hyperion olumlu mânâda kafasını salladı.

"Müdür McGonagall mektupta yazdığınız şeyler..."

"Harry, Draco otursanız iyi olur. Buyrun lütfen. Size limon şerbeti ikram edeyim mi?

Dumbledore'un zamanında sık sık buraya gelip içtiğine eminim Harry."

Oğullarının oturduğu koltuktan uzaklaşıp masanın yanında duran karşılıklı berjerlere yerleştiler.

Harry Dumbledore'u hatırlayınca tebessüm etti. Onu gerçekten özlemişti.

"Evet... Fakat şu anda limon şerbetinden önemli bir olay var müdire hanım."

"Şaşırtıcı ama Potterla aynı fikirdeyim. Mektupta okuduklarım doğru mu?"

"Maalesef ki doğru. İkiside yaramaz çocuklar fakat böyle bir şeyi kesinlikle beklemezdim.

Bu kadarı gerçekten fazla. Eski öğrenciler olarak kuralları biliyorsunuz.

Onları okuldan atmak zorundayım. Şşş itiraz etmeden önce beni dinleyin.

Geçerli sebepleri varsa belki onlara 1 şans daha verebilirim.

Fakat ikiside kesinlikle konuşmuyorlar. Her yolu denesemde tek bir kelime dahi etmediler.

Belkide babalarıyla daha rahat konuşabilirler diye düşündüm. Sizi yalnız bırakacağım."

"Teşekkür müdire McGonagall."

"Şans için minnettarım."

Yaşlı kadın eski öğrencilerine gülümseyip kapıya doğru giderken yenilerini görünce iç çekip çıktı.

Harry ve Draco ise oğullarına dönmüşlerdi çatık kaşlarla.

04.07.22

After All This Time | DRARRYWhere stories live. Discover now