GERÇEK, YALANA SARILINCA

45. KIRMIZI ÇİZGİ

Aylar önce...

Alpay elinde pilav tabaklarıyla yanıma geldiğinde, "Teşekkür ederim," diyerek birini elinden aldım.

"Afiyet olsun," dedi karşıma oturarak. Kız kulesi tam arkasında kalmıştı.

Pilavlarımızı yediğimiz sırada, "E Neva," dedi. "Hayırdır, hangi rüzgar attı seni bara?"

"Niye?" diye sordum. "Gelemez miyim?" pilavcıya gelmeden önce ben ona gitmiştim, oradan da beraber çıkmıştık.

"Yok. Ondan demedim. Sadece... Bugün sevgililer günü ya, bara gelmene şaşırdım."

"Vakit geçirebileceğim bir sevgilim yok," dedim. "Janset'in kutlamasını yapar yapmaz da dağıldık. Benim de eve gidesim yoktu, canım sıkıldı, bara geldim."

Gülmeden edemedi.

"Yalnız," dedim sonra konuyu dağıtmak için. "Seyit, Aslım ve Zühre'yi göremedim. Onlar neredeydi?"

"Zühre evinde," dedi bir yandan da pilavını kaşıklarken. "Ailesiyle ilgileniyordur, kardeşleri falan... Aslım ve Seyit'in de farklı planları vardı. Seyit onu yemeğe çıkarmaktan, gece de otelde kalacaklarından bahsetmişti."

"Anladım. Boş kimse de kalmamış yalnız."

"Evet," diye gülümsedi. Pilavlarımızı yemeye devam etiğimizde birkaç kaşıktan sonra, "Neva," deyip yüzünü kaldırdı. "Rebena'yı hiç görüyor musun?" Belli etmemeye çalışsam da sanırım keyfimin kaçtığını anlamıştı. "Neva, yanlış bir şey mi sordum?"

"Onu ara ara görüyorum," dedim. "Ama ondan konuşmak istemiyorum. Ne şimdi ne de sonra."

"Neva," diye kaşlarını çattı. "Evliliğinden dolayı yanına gidemiyorum. O da gelmiyor. Kaç gündür de hakkında çıkmayan haber kalmadı. Zor günler geçiriyor diye düşünürken sanırım sizinle de arası kötü."

"Ondan bahsetmeni istemiyorum Alpay," dedim hırsla. "Hatta hiç."

"O benim arkadaşım Neva. Onun için endişeleniyorum. Durumu nasıl merak ediyorum."

"Merak etmeni istemiyorum," dedim. "Oldu mu? Hatta hiç düşünmeni de."

"Neva," dedi dikkatle. Biraz da şaşkındı. "Rebena herkesten gizli evlendikten sonra aranızı açıldığını biliyorum. Ama senden önce o vardı, o benim arkadaşım olmaktan da öte... Bu istediğin mümkün değil. Senin Rebena'yla olan sorununun bizim de arkadaşlığımızı etkilememesi gerekiyor. Bu yüzden bu sohbeti burada bırakalım olur mu?"

Kendimi gülmeye zorladığımda inanılmaz şaşkındım. "Bence," dedim ayağı kalkıp plastik tabağı masaya bıraktığımda. "Biz bu geceyi burada bırakalım." Şaşkınlıkla ayaklandı ama, "İyi geceler sana," deyip ona arkamı döndüm.

"Neva! Nereye şimdi?"

Bir taksi durdurup içine bindiğimde arkamdan geldiğini biliyordum fakat çoktan taksiye binmiş, kaldırım kenarından uzaklaşmıştık bile.

Ne bekliyordum ki zaten? Birinin beni herkesin önünde tutması, ikinci plana atmaması şaşırtıcı olurdu asıl.

Başlamadan biten bir ilişkinin sonuna daha gelmiştim.