Ngunit itong ating buhay
talinghagang di malaman
matulog ka nang mahusay
magigising nang may lumbay
Ganito ang napagsapit
ng haring kaibig-ibig
nang siya’y managinip
isang gabing naidlip
Di umano’y si Don Juang
bunso niyang minamahal
ay nililo at pinatay
ng dalawang tampalasan
Nang patay na’y inihulog
sa balong di matarok
ang hari sa kanyang tulog
nagsaing na nalulunos
Sa laki ng kalumbayan
di niya napahimlay
nalimbag ba sa gunam-gunam
ang buong napanaginipan.
Mula noo’y nahapis na
kumain man ay ano pa!
luha at buntonghininga
ang aliw sa pag-iisa
Dahil dito’y nangayayat
naging parang buto’t balat
naratay na’t nababakas
ang dating ng huling oras
nagpatawag nang medico
yaong marunong sa reyno
di nahulaan kung ano
ang sakit ni Don Fernando
sa kalooban ng Diyos
may nakuhang mangangamot
ito nga ang nakatalos
sa sakit ng haring bantog
sakit mop o, haring mahal
ay bunga ng panagimpan
mabigat mat maselan
may mabisang kagamutan
may isang ibong maganda
ang pangalan ay Adarna
pag narinig mong kumanta
sa sakit ay giginhawa
ibong ito’y tumatahan
sa Tabor na kabundukan
Jahoy na hinahapuna’y
Piedras Platas na makinang
Kung araw ay wla roo’t
sa malayong mga burol
kasama ng ibang ibong
nangagpapawi ng gutom
Gabi ng katahimika’t
payapa sa nkabundukan
kung umuwi ay humimlay
sa kahoy na kanyang bahay
Kaya mahal na monarka
iyan po ang ipakuha’t
gagaling na walangsala
ang sakit mong dinadala.
