The Story of Us

KABANATA 10

"Kyra thankyou,you make our son Happy again"sabe ni Dad habang seryosong nakatingin kay Kyra

Tahimik lamang si tita at pangiti ngiti ito habang nakikinig sa kwentuhan namin

Biniro kame ni Dad na kung kelan ba daw ang kasal

"Mabagal po masyado ang anak niyo tito"bironni Kyra habang nakangiti

Napailing nalang ako habang natawa

"Masarap itong beef steak ha ikaw nag luto iha?"tanong ni tita

"Ah opo,paborito kopo kasi yan kaya inaral ko pong lutuin"sagot namn ni Kyra

"Alam mo ba yang si Dusk eh pasaway yan,laging kasali sa basag ulo sa skwelahan eh,mabuti nalang nung nagkaedad eh tumino,"panimula ni Mommy"bata palang si Dusk eh mahilig na siya magsulat,una tula alam moba nagulat kami ng tawagan kami ng publishing company dahil gusto nila ipublish yung gawa ni Dusk,he is a young boy with a dream..."pag mamayabang ni Mom

Nakangiti lamang ako habang nakatingin sa pagkwekwentuhan nila,

__

Natapos nakami mag dinner,napagpasyahan namin ni Dad na mag inom,dahil kasama namn nila ung driver kaya okaylang kahit mag inom siya,si Mommy at Tita naman ay kasama ni Kyra sa itaas,

Dalawa lang kame nag iinom ni Dad

"Ready ka sa pwedeng mangyare?"he asked

Napalunok ako bago ngumiti"yeah"sabe ko bago uminom ng alak

"That's good, she deserves you son"sabe ni Dad"kapag kailangan mo kami ng mommy mo tumawag kalamg o pumunta ka sa Mansion ha, you're always welcome son"

Tumango ako habang tinatapik si Dad sa likod

Nagulat ako ng makita ang mukha ni Daddy na para bang gulat na nakatingin sakin

"What?"tanong ko habang nakangisi"hinde panaman ako multo diba?, Dad stop staring"

"Your Nose Martin,sinunod moba yung payo ko na mag pacheck up ka?"alalang sabe ni dad

Nahilo ako bigla at napasandal bigla,inabot ko yung panyo sa gilid ng sofa atsaka ko pinunasan ang ilong ko"im good Dad trust me,kung hinde man ikaw ang una kong sasabihan"sabe ko habang nakatingala

Tumango lamang si dad tsaka ako tinapik tatayo na ito kaya mabilis kong hinawakan ang kamay niya"Dad wag mo munang sabihin kay Mommy at Kyra?,ayokong mag alala sila lalo na Si Kyra"sabe ko

"Makakaasa ka pero kailangan mona mag pacheck up!,bukas na bukas Martin!"galet na sabe ni Dad

"I will Dad"sabe ko habang tipid na nakangiti

Alam kong nag aalala nadin siya sa kalagayan ko,kasalanan koden naman dahil nagpabaya ako sa sarile ko

-

Umuwi na ang Parents ko may meeting paden daw kasi sila bukas,tumawag nalang daw kami kapag may kailangan kami,

Nameet konaden naman parents ni Kyra nung nasa hospital kame,medyo may galit ngalang sila sakin pero nawala naman nung naipaliwanag ko sa kanila ng maayo,i really love her kaya kahit saan eh ipaglalaban ko siya

"Mahal i can't sleep"nagulat ako ng niyakap ako ni Kyra

Miski ako ay hinde makatulog

"Ako din love,play ako ng song sa vinyl"sabe ko sabay halik sa noo niya

"Play mo yung paborito ko There's a light that never goes out by the smith"

"Okay love"sabe ko habang dahandahang natayo

Kinuha ko yung plaka sa shelf ko atsaka ako bumalik sa itaas,nakaset up ang vinyl ko sa gilid ng kama ko simula nung magkasama nakame sa bahay eh sa tuwing di siya makatulog o ako eh nagpapatugtog kame ng old songs

(Play this song while reading this part)

Bumalik ako sa pag kakahiga nakapatong ang ulo ni Kyra sa balikat ko habang ang kamay ko ay nakapulupot sa kanya

Napansin kong nakatitig siya sa mukha ko

"What?"nakangiti kong tanong

"Hinding hinde ko hahayaang makalimutan ko yang mukha mo Mahal"sabe nito sabay pindot sa ilong ko

"Thankyou sa pag bigay ng chance sa akin na mahalin kita at matawag kang sa akin"sabe ko habang nakasubsob ang mukha ko sa buhok niya

"To die by your side
Is such a heavenly way to die"sinabayan ni Kyra ang kanta

Nakakatusok ang liriko na iyan lalo na sa sitwasyon naming dalawa ni Kyra

Napapikit nalamang ako at hinayaan ko siyang makaramdam ng antok galing sa mga yakap ko

Ako ata ang inaantok sa pagkanta niya ng mahina para bang lullaby ang inaawit niya

Iba talaga ang hiwaga ni Kyra,
Binago niya lahat sa akin

Ayokong mawalan ng pag asa,
Alam ko namang mabubuhay pa sita ng mas matagal pa nung una nga eh mali diba?mali ang mga doctor dahil akala nila eh pag tungtong ng 13 years old ni Kyra eh mawawala na sila
Baka magkamali lang den silanngayon,

kahit pa nakikita kona kung gaano naghihirap si Kyra sa araw araw para bang nag bubulagbulagan padin ako,
Bakit ba kasi hinde ko matanggap bakit hinde ko manlang maitanim sa isip ko na pwede na siyang...
Pwede na siyang mawala

Kahit nakapikit ako eh ramdam kona umiiyak ang mga mata ko,ambigat ng talukap ng mata ko
Para bang konti nalang eh sasabog ako at aatungal ng muli

Pero ayoko makita ni Kyra na mahina ako,gusto ko lumaban siya dahil nakikita niya akong lumalaban

Ngayon palang namimiss nakita Kyra,

"You're the love of my life"bulong ko