Ongewoon

4. Ik doe het toch

POV Matthy

De tweede helft is bijna ten einde maar veel heb ik er niet van mee gekregen. Het voorval van zojuist blijft door mijn hoofd spoken. Wat was er gebeurd als Koen en Milo niet binnen waren gekomen? Ik betwijfel of er überhaupt iets gebeurd was. Een zachte tik op mijn linkerarm doet me omkijken. Recht in de ogen van Robbie. "Koen vroeg je iets." Zegt Robbie en hij grinnikt zachtjes. Ik draai mijn hoofd om Koen aan te kijken. "We willen bespreken waar Robbie kan slapen en aangezien jij de grootste kamer hebt, leek ons dat de handigste keuze." Legt Koen uit. "Uh, ja is goed. Als Robbie dat ook okè vindt." Stamel ik en ik kijk Robbie aan. Hij knikt langzaam. "Ja, geen probleem." Weet hij uit te brengen. "Nou, dan is dat geregeld! Ik ga alvast naar bed mannen, ik ben kapot." Deelt Koen mee en hij staat op. Hij wenst ons allemaal welterusten en daarna loopt hij naar zijn kamer. Milo daarentegen giet de shotglaasjes nog een keer vol. "Nu doen jullie wel mee." Zegt hij stellig tegen Robbie en mij. Ik zucht maar neem toch het shotglaasje aan. "Santé mannen!" En we gieten alle vier het shotje achterover. De brandende smaak van Sambuca overheerst. Snel neem ik een slok bier om de smaak weg te spoelen. "Je had best mogen zeggen dat het Sambuca was." Zegt Robbie en hij trekt een vies gezicht. Ik grinnik zachtjes om zijn gezichtsuitdrukking. "Oh, dat vindt meneer ineens wel grappig?" Vraagt Robbie die nog altijd moeilijk kijkt. Ik knik en zet mijn flesje bier terug op de tafel. "Je had je gezicht moeten zien." Zeg ik. "Roelie, ik denk dat dit voor ons het teken is om ook naar bed te gaan, Mat sluit wel af." Hoor ik Milo fluisteren, of dat was de bedoeling in ieder geval. Zowel Robbie als ik kijken om naar de twee jongens die opstaan en de kamer verlaten.

Ook ik sta op om de tafel op te ruimen. Ik pak alle bierflesjes en zet ze terug in het krat in het washok. Als ik terug kom lopen zie ik dat Robbie de shotglaasjes al heeft opgeruimd. "Ga je mee?" Vraag ik hem als ik de deur naar de hal open. Hij knikt en loopt achter me aan naar mijn slaapkamer. Ik heb de luxe dat ik op de begaande grond slaap en een eigen badkamer heb. Ik open de deur naar mijn slaapkamer en schop mijn schoenen in de hoek. Robbie sluit de deur achter zich en volgt mijn voorbeeld door ook zijn schoenen uit te doen. In tegenstelling tot mij doet hij ze wel netjes uit. "Ik euh, ik heb geen logeerbed. Ben je er oké mee als we in èèn bed slapen?" Vraag ik en ik krab ongemakkelijk achter mijn oor. Met kleine stappen komt Robbie op mij afgelopen, "Matthy, heb je het dan niet door?". Hij plaatst zijn rechterhand op mijn linkerheup. "Ik krijg je sinds gisteravond niet meer uit mijn hoofd en dat maakt me gek." Zegt hij en wederom leunt hij naar mij toe. "Dus ja, ik ben er helemaal oké mee. Maar de vraag is, ben jij er oké mee?" Zonder oogcontact te verbreken knik ik langzaam. "Gelukkig maar." Fluistert Robbie en hij stapt achteruit. De warmte van zijn hand verlaat mijn heup. Verbaasd kijk ik hem aan. "We zouden gaan slapen, toch?" Knipoogt Robbie. Wederom knik ik. Hij heeft me volledig in zijn macht en hij geniet er duidelijk van.

"Wil je een shirt lenen om in te slapen?" Vraag ik Robbie als ik naar mijn kast loop om een shirt voor mezelf te pakken. Ik krijg geen antwoord en wil me omdraaien om naar hem te kijken als ik zijn adem in mijn nek voel. "Graag." Fluistert hij in mijn oor. Een rilling vindt zijn weg over mijn rug naar beneden. Robbie pakt het shirt dat ik in mijn handen had. "Daar is de badkamer." Zeg ik en ik wijs naar de deur links van de deur naar de hal. Ik pak voor mezelf een shirt uit de kast en kleed me snel om voor hij terug is. Ik laat me op mijn rug op mijn bed vallen en zucht. Hoe krijgt deze jongen het voor elkaar om me zo in zijn macht te hebben, na zo'n korte tijd? Ik kijk op als ik de badkamerdeur open hoor gaan. "Ik vond een extra tandenborstel in het kastje dus ik ben zo vrij geweest deze te gebruiken, dat is niet erg toch?" Vraagt Robbie terwijl hij zijn kleding over de stoel hangt. "Natuurlijk niet." Zeg ik met een kleine glimlach. Ik sta op van het bed om de badkamer in de lopen als Robbie mijn hand pakt. "Aan welke kant slaap jij altijd?" Vraagt hij. Ik kijk iets omlaag en ontmoet zijn ogen, "Rechts.". "Komt het dus goed uit dat ik links slaap." Robbie laat mijn hand los en loopt naar het bed. Ik vervolg mijn weg naar de badkamer.

Ik poets snel mijn tanden en gooi wat water in mijn gezicht. Ik haal nog een paar keer diep adem en loop dan terug naar de slaapkamer. Robbie ligt al in bed, met de dekens hoog opgetrokken. Ik doe de lampen uit en kruip naast hem in bed. Het voelt gek om in mijn eigen bed te kruipen terwijl er iemand ligt. "Mat?" Hoor ik Robbie zachtjes vragen en hij draait zich met zijn gezicht naar mij toe. "Mhm." Mompel ik zachtjes. "Je vindt het echt niet erg toch dat ik hier slaap?" Vraagt hij onzeker. Ik draai mijn hoofd om hem aan te kijken, hoewel dat erg lastig is in het donker. "Natuurlijk niet. Ik dacht dat je het wel door had." Antwoord ik fluisterent. "Wat bedoel je?" Fluistert Robbie. "Jij bent niet de enige die iemand niet uit z'n hoofd krijgt. Ik weet niet wat je met me doet Robbie, maar ik kan nergens anders meer aan denken. Het voelt allemaal zo ongewoon en ik weet niet wat ik moet doen. Ik weet mezelf gewoon geen houding te geven." Fluister ik zuchtend. De drank doet zijn werk en maakt mij een stuk opener. Ik voel de dekens bewegen en niet veel later voel ik een hand op mijn arm. Langzaam wrijft Robbie over mijn arm, "Ik heb hetzelfde Mat. Hoewel ik al langere tijd weet dat ik op zowel mannen als vrouwen val, voelt dit allemaal zo anders.". Kippenvel vormt zich op de plekken waar zijn hand over strijkt. "Ik denk dat we gewoon moeten uitvinden wat dit gevoel is." Zegt Robbie zachtjes en hij verplaatst zijn hand van mijn arm naar mijn wang. Ik knik en leg mijn hand op zijn arm. "Maar dat is iets voor later, eerst gaan we slapen." Zegt Robbie en hij haalt zijn hand van mijn wang. Ik voel zijn zachte adem over mijn wang en al snel volgt er een klein kusje, op mijn rechterwang. Een kleine glimlach ontstaat op mijn gezicht. "Slaap lekker Robbie." Fluister ik voor ik een klein kusje op zijn wang plaats. "Welterusten Matthy.". Ik draai me terug op mijn rug en sluit mijn ogen.

Fluitende vogels en een dunne streep zonlicht die tussen de gordijnen door schijnt ontwaken mij. Ik rek mij uit als ik ineens iets naast me voel. Verschrikt kijk ik om. Naast me ligt een prachtige jongen, nog diep in slaap. Beelden van gisteravond flitsen door mijn hoofd. Zachtjes stap ik uit bed, om hem niet wakker te maken. Ik loop de badkamer in en zet de douche aan. Mijn shirt trek ik al uit en gooi ik in de wasmand. Terwijl de douche opwarmt, loop ik terug naar de slaapkamer om kleding uit mijn kast te pakken. Een boxer, een spijkerbroek, een t-shirt en een paar sokken. "Goedemorgen." Hoor ik een schorre stem zeggen. Ik kijk om en zie Robbie zich uitrekken. Zijn ochtendstem is ruw, en dieper dan normaal. Ik kan niet ontkennen dat het iets met me doet. "Goedemorgen." Ook mijn ochtendstem is aanwezig. "Ik wil elke dag wel wakker worden met dit uitzicht." Zegt Robbie met een grijns. Ik kijk omlaag en besef me dat ik alleen een boxer aan heb. Snel bedek ik mijn bovenlichaam met de kleding die ik zojuist gepakt heb. "Hey, je hoeft je nergens voor te schamen. Je ziet er goed uit." Zegt Robbie met een knipoog en hij stapt uit bed. Ik voel mijn wangen rood worden, "Wil je straks ook douchen? Dan leg ik als ik klaar ben een handdoek voor je klaar.". "Euh, ja maar ik heb geen schone kleding mee." Zegt Robbie. "Je kunt wel wat van mij aan." Knipoog ik naar hem en ik verdwijn in de badkamer.

Ik neem een snelle douche en na vijf minuten sta ik weer buiten de douche. Ik droog mezelf af, kleed me aan en haal een hand door mijn haar. Ik leg een handdoek klaar voor Robbie en loop dan terug naar de slaapkamer. Robbie ligt op de rechterkant van het bed, mijn kant. Zijn telefoon heeft hij in zijn rechterhand en ik zie dat hij mijn telefoon van de lader heeft gehaald om die van hem aan te leggen. Ik loop naar mijn kast om een boxer, shirt en broek voor Robbie uit de kast te halen. "Welke schoenmaat heb je?" Vraag ik aan Robbie als ik de kleding op bed leg. "Euh, maat 43." Zegt hij en hij legt zijn telefoon weg. "Dat komt goed uit, dan pas je mijn sokken ook. Ik hoop dat de boxer past, mocht 'ie niet passen, geef dan even een gil dan haal ik eentje bij Milo of Koen." Zeg ik tegen Rob en ik pak een paar sokken uit de lade. Deze leg ik op het stapeltje kleding. "De badkamer is helemaal van u meneer." Zeg ik. Robbie lacht kort en loopt met de stapel kleding in zijn hand naar de badkamer. "Je kunt gewoon de douchegel en shampoo gebruiken die er staan!" Roep ik nog als Robbie de deur dicht doet. Ik hoor de douche aan gaan en ga achter mijn bureau zitten. Rob zijn kleding, die hij hier gisteravond had neer gelegd, leg ik op mijn bed. Ik start mijn computer op om mijn rooster van de komende week te bekijken.