゜゚°º。✧ 8

5.6K 445 57
                                    

Año 2005

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Año 2005

Al momento en el que desperté Senju me estaba mirando con una sonrisa de oreja a oreja, por otro lado Takeomi no parecía tener buena cara.

- ¿Qué ocurre?

Takeomi: nada.

- ya en serio, te conozco bastante bien. ¿Qué ocurre?

Takeomi: ahora tienes novio, otra vez.

- ¿Qué le ocurre a tu hermano, Senju?

Senju: Take-nii está preocupado.

Lo miré, volteó a otro lado mientras chazqueo la lengua.

Takeomi: recuerda como fueron tus anteriores relaciones.

Bajé la mirada. Tenía razón, mis últimas relaciones no terminaron nada bien. El primero estuvo a poco de matarme, otro me ignoraba y el último solo quería acostarse conmigo. No tomo buenas decisiones en mi vida.

- lo tengo presente.

Senju: oh, vamos. No arruines su amor adolescente.

Takeomi: solo la estoy cuidando, tu no lo entiendes aún eres una mocosa.

Senju: ¡Oye!

Los siguientes días pasaron muy rápido. Iba a terapia, seguía el recuperación. Solo deseaba que terminara lo más rápido posible para volver a mí vida de antes. Aunque no se con exactitud cual es mi vida de antes. ¿Donde eramos yo y mis amigos? O ¿Donde era yo y Koko e Inui? Si pudiera escoger, sin duda escogería la segunda.

Casi no los conozco, ellos casi no me conocen, pero sin duda quiero estar con ellos. Nunca había imaginado que se presentará el día donde Inupe y yo fuéramos novios, simplemente no lo podía creer. Era como un sueño para mí.

En aquel día llego una visita inesperada, pero algo en mi sabía que vendría. Era Manjiro Sano.

- ¿Qué haces aquí?

Mikey: eres mi amiga, me preocupas.

- eso no lo demostraste la noche que me terminaste.

Mikey: eso fue hace tiempo. Es que no podía procesar lo que había pasado y solo tome la salida fácil.

- ¿Qué pasa, Mikey? Te entro el sentimiento de culpa y ahora vienes para remediar todo lo que ocasionaste.

Mikey; no es así.

- si es así. Te tengo noticias, esto no fue por la TouMan.

Mikey: lo se...

- ¿Eh? ¿Lo sabés?

Se acercó a mí quedando a escasos centímetros de distancia. Hacia mucho tiempo que no estaba de esa manera con él, me hizo sentir extraña, y por un momento empezaba a creer que echaba de menos los momentos que pase con Mikey. Todo ese tipo de pensamiento desaparecieron al recordar sus palabras.

《ERES MIA Y DE EL》koko, Inui y túTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon