“Pumila lang po tayo dito.”
Pinamigay na namin ang mga box sa mga tao. Kita ko naman kung gaano sila kasaya sa mga natanggap nila. Masaya rin ang mga kaklase ko dahil napupuno sila ng pasasalamat ng mga tao.
“Pres, I’ll take photos for your book of memories,” nakangiting saad ni Yuan habang hawak-hawak ang camera niya.
“Aba, memorize mo ah?” pagbibiro ko.
“Of course. Ako kaya ang photographer mo,” pabida nitong sagot. “Okay Pres, ikaw muna ang kukuhanan ko ha?”
Tumango ako at ngumiti sa camera. Kinuhanan niya ako ng isang shot at nag-signal ng okay.
“Pwede mo ba kaming kuhanan ni Zivienne?” Nabaling ang tingin namin sa nagsalita. Bakas ang pagka-inis sa mukha ni Yuan nang makita ito.
“Bakit? Si Wave ka ba para magpa-picture sa boss namin?” naiiritang tanong nito na tinawanan lang ng huli.
“Do I have to be Wave so you can take a photo of me with her?” tanong naman ni Miguel.
Yuan hates Miguel for a reason that I don’t know. No one knows. Nakalimutan kong sabihin na close kami ni Yuan dahil ninong nito si Dad kaya sinabi niya sakin na hate niya si Miguel. Pero hindi naman niya sinabi kung bakit. Magkukuwento na nga lang, hindi pa sabihin lahat. Boang.
“Yes, you have to be Wave,” sagot ni Yuan. “Nasaan na ba si Wave?”
“Here.”
Napalingon kami sa kaliwa ko nang may sumabat doon. Wave is standing there with his hands inside his pockets. He’s wearing his usual cold and serious face.
“It’s good that you’re already here,” ani Yuan. “Tumingin na kayo dito.” Tinaas niya ang kanyang camera at tinutok sa amin ngunit napahinto rin ito agad at tiningnan nang masama si Miguel na nakatayo pa rin sa kanan ko. “Hindi ka kasali.”
Pagak na tumawa si Miguel. “Why not?” he asked and faced me. “Zivienne, pwede ba akong magpapicture?”
Hindi na ako nakasagot dahil hinila na siya ni Yannah palayo. Napanatag naman ang kalooban ni Yuan dahil wala na si Miguel.
“Okay,” tawag atensyon niya at itinaas muli ang kanyang camera. “1… 2… 3…”
Kasabay ng pagngiti ko sa camera ay siya ring pag-akbay sa akin ni Wave at nilapit ako sa kanya. Pagkatapos kaming makuhanan ng litrato ay sandali akong natulala at pilit pinoproseso ang nangyari. Nabalik lang ako sa katinuan nang tumalon-talon si Yuan sa harapan namin.
What in the world was that?!
“Ang ganda ng kuha, Pres!” bulalas niya. “I will print this immediately!”
Nahihiya akong ngumiti sa kanya at tumango-tango. Nagpaalam naman siyang kukuha pa ng litrato sa paligid.
Nang matapos ang pagpapamigay ay bumalik na kami sa mansyon. Nagtipon kaming walo sa kwarto at nagkuwentuhan. Nakapili na rin kami ng mga pwesto namin sa kama. Doon ako pumwesto sa tinulugan ko kanina at ang mga abnormal kong kaibigan ay pinilit si Wave na doon pumwesto sa tabi ko. Bale si Wave yung nasa malapit sa balcony, tapos ako ang sunod. Then on my right is Shaun, Hazel, Donna, Paris, Yuan, and Angelo. Si Angelo yung malapit sa pinto.
“Zivienne, may gwapo kanina doon sa court!” kinikilig na kwento ni Donna. “Pasulyap-sulyap sa’yo! Mukhang type ka yata!” Hinampas ako nito sa braso at kinurot sa tagiliran.
“Talaga ba, mamsh?” kunwaring interesado kong tanong. “What’s his name?”
Magsasalita pa sana si Donna ngunit naunahan siya ni Wave.
CHAPTER 3: AS RED AS BLOOD
En başından başla
