"အင်းပါနော် သွားတောင်းပန်လိုက်ရင်ပြီးပြီမလား"
"အင်းသွားလိုက် သူခြံထဲမှာပဲ"
အပြင်ကိုအောင့်စောင့်ပြီးထွက်သွားတဲ့
ကလေးသာသာလေးက အသည်းယားစရာ
ဟိုဘီက အစ်ကိုဟိုဆော့နဲ့တူတယ်မလား
ဟုတ်တယ် သူများပြန်လာတာဖြစ်နေမလား
ယွန်းဂီက စောစောကတိုးတိုးလေးလာပြောသည်။
ဟိုဆော့လေးပြန်လာပြီလို့သူ့နှလုံးသားထဲကခံစားရသည်တဲ့
ဟုတ်တယ်သေချာတယ်ဆိုရင် ကိုကိုကြီးနဲ့အစ်ကိုဟိုဆော့ မပေါင်းလိုက်ရတဲ့အဖြစ်မျိုး
ကျွန်တော်ထပ်ဖြစ်ခံမှာမဟုတ်ဘူး...
sprite အချိုရည်ဗူးကိုကိုင်ကာ ခြံထဲသို့ဆင်းလာ၏။
လက်ထဲက sprite ဗူး
ဒါသူပေးမယ့် တောင်းပန်လက်ဆောင်ပါပေါ့
"အား!! သေပါပြီ အီးဟီး...နာလိုက်တာကျွတ်ကျွတ် အီးဟီး"
အော်သံကြားရာလှည့်ကြည့်လိုက်တော့
ကိုယ်ချထားတဲ့ပန်းအိုးကိုမမြင်ပဲ
ခလုတ်တိုက်မိလို့ချော်လဲခြင်း
"ဘာဖြစ်သွားသေးလဲ"
"ဘာဖြစ်သွားလဲ မမြင်ဘူးလာ "
ဟုတ်ပါရဲ့ ဒူးဖွေးဖွေးလေးကရဲသွားတာပဲ
တော်သေးတယ်သွေးမထွက်တာ
"ဘာကြောင်ကြည့်နေတာလဲ ပွန်းသွားပြီတွေ့လား အီးဟီး
အဲ့တာခဗျားကြောင့်လေ ပန်းအိုးကိုဘာလို့ဒီမှာချထားတာလဲ"
ဟော သူ့ဟာသူချထားတဲ့ပန်းအိုးကို
မမြင်ပဲခလုတ်လာတိုက်တာကသူ...
"ကောင်းပါပြီ ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ်
ဆေးသွားထည့်ရအောင်နော်"
"မထနိုင်ဘူး "
ဒူးပွန်းသွားတာကနာပေမယ့် သူထနိုင်သေးသည်။
တမင်ဂျစ်တိုက်တဲ့ကောင်လေး
"ကောင်းပြီ ကိုယ်ချီသွားမယ်"
"ရတယ်! ရတယ်လို့!"
ဟိုဘီ ပြောလို့အချိန်မမီတော့...
သူ့ကိုကောက်ပြီးပွေ့ချီကာ အိမ်ထဲသို့ခေါ်သွားလိုက်သည်။
"ဆေးလိမ်းပြီးပြီ "
"ရော့! "
လက်ထဲကို အချိုရည်ဗူးကမ်းပေးလာတဲ့
ဟိုဘီ
YOU ARE READING
သက်ညှာ၏ ခြေတော်ရင်း S1+S2 (သက္ၫွာ၏ ေျခေတာ္ရင္း)
Fanfictionသတ်လိုက သတ်ပါလေ... တစ်ခုပဲ...နောက်ဘဝအထိတော့ သက်ညှာရဲ့ အမုန်းအာဃာတ တွေကို ဒီကောင်ကြီး...မယူသွားပါရစေနဲ့... သတ္လိုက သတ္ပါေလ... တစ္ခုပဲ...ေနာက္ဘဝအထိေတာ့ သက္ၫွာရဲ့ အမုန္းအာဃာတ ေတြကို ဒီေကာင္ႀကီး...မယူသြားပါရေစနဲ႔...
အပိုင်း ၁၇ (အပိုင္း ၁၇)
Start from the beginning
