Helen by Euripides - a remake / alternative ending

Chapter 1

Καινούργια μέρα ξημερώνει στο παλάτι της Αιγύπτου και η Ελένη συνεχίζει να είναι απελπισμένη, και ειδικά σήμερα, περισσότερο από ποτέ. Μετά από όλα αυτά τα δυσάρεστα που έμαθε για τα αγαπημένα της πρόσωπα από τον Τεύκρο, η Ελένη δεν ξέρει πως να αντιδράσει και πως να νιώσει, γνωρίζει απλά πως όλη η καταστροφήπου έχει συνθλίψει την ζωή της προέρχεται από την παρουσία της και τις δικέςτης πράξεις. Νιώθει πως ο μόνος που πρέπει να κατηγορηθεί για την κατάντια των πραγμάτων είναι ο εαυτός της και δεν μπορεί πια να αντέξει αυτό το συναίσθημα. Τι άλλο της απομένει; Ο άντρα της; Πέθανε. Η κόρη της; Ανύπαντρη. Η μητέρα της; Και αυτήν την έχασε. Δεν επιθυμούσε πολλά από τη ζωή της, μόνο την συντροφιά του συζύγου της και ήθελε να νιώσει πως τα έχει καταφέρει ως μητέρα, ως σύζυγος, ως άνθρωπος, αλλά όχι, σήμερα δεν είναι μια τέτοια μέρα υπερηφάνειας για την Ελένη, είναι μια μέρα πένθους, όχι μόνο για αυτούς που έχασε αλλά και για την δικιά της τραγική αυτοκαταστροφή. Πιστεύει πως δεν της αξίζει πια να ζει, έχοντας, με έμμεσο τρόπο, οδηγήσει τόσους ανθρώπους στο θάνατο, αλλά προσπαθεί να αποφύγει αυτές τις σκέψεις, καθώς δεν αρμόζουν στην προσωπικότητά της. Ακόμα και αν είναι απαισιόδοξη, η Ελένη κάπου βαθιά μέσα της ακόμα πιστεύει πως αν τα καταφέρει να αποδράσει από αυτό το άθλιο μέρος, η ζωή της θα βελτιωθεί με τον γυρισμό της στον τόπο της. Η μόνη της ελπίδα πια, μη έχοντας τηνβοήθεια κανενός, είναι να πέσει ικέτισσα στον τάφο του Πρωτέα, μήπως και καταφέρει να αποφύγει αυτόν τον εξαναγκαστικό γάμο. Πλησιάζοντας τον τάφο με αργό βηματισμό, η ηρωίδα παρατηρεί ένα καμένο σπίρτο ακουμπισμένο πάνω στον τάφο και χωρίς να της κινεί ιδιαίτερα το ενδιαφέρον, το αγνοεί. Τι το περίεργο έχει ένα σπίρτο άλλωστε;