「 Love Myself 」JaeYong

« 7 »

Evimin iki sokak ötesindeyken onunla kısaca vedalaşıp evimin olduğu yöne doğru kaçtım. Onun gibi bir kusursuzla konuşmak... Her nefes alışı, her gözlerini kapayışı, her adımında belinin kıvrılışı bile... O gerçekten de örnek alınacak bir tipti ve ben onun yanında kendimi daha da değersiz hissediyordum.

Nefesimi düzenlemek üzere giriş kapımın önünde durmuşken, bugünün asla planladığım gibi gitmediğini ama yine de ilk defa bu kadar mutlu olmamın gerçeği tüm vücuduma bir elektrik dalgası gibi dağıldığında son yaptığım hareketin biraz (?) kaba olduğu şimdi aklıma gelmişti. Ne kadar ulaşamayacağım seviyedeki biri gibi dursa da ve daha birbirimize arkadaş olarak seslenmesek de aramızdaki olan şeyin bozulmasını istemiyordum. 

Eve kaçtığım hızda onunla ayrıldığım yere doğru koşuyordum ki onu beklediğimden daha yakınımda buldum. Tam önünde durduğumda kelimeler yine boğazımda düğümlenmişti.  Ellerimin titremesini önlemek için tırnaklarımı koparıyordum sessiz ve sakince. O da endişelenmesine rağmen söyleyecek bir şey bulamamış olsa ki boğazını temizleyip duruyordu.

"Bana buraya  kadar eşlik ettiğin için seni evime bir şeyler içmeye davet etmek istiyorum....tabii sana da uygunsa."

Evde hiçbir şeyimin olmadığını tabii ki de anca eve gittiğimizde fark edecektim.

~~~~<💚>~~~~

20.12.2020'den kalan birkaç cümleye birkaç tane daha ekledim diyelim,

umarım görüşmeyeli iyisinizdir ve bu bölüm hoşunuza gider lol

hatalarım varsa affola, sağlıcakla kalın 

\23.05.22