Ch. 3 (Nisa's pov)

2 0 0
                                    


Nisa's pov
AAAAAA KANKERRR HIJ ZAG ME KIJKEN KKRNEKDHSIEN
Rezzan zegt dat het bijna tijd is en dat we nl hebben in 153 dus we staan op en lopen naar het lokaal. Er is nog niemand in het lokaal (rez: omdat miss sessink nog in wc is haha) Ik merk dat ik geen kanker stoel heb dus ik kijk om mn heen om een andere stoel te pakken. Ik zie aan de muurkant een stoel die wel goed lijkt en dus verwissel ik die met mijn hoge stoel.

De klas begint zich te vullen met leerlingen en na een tijdje zie ik hem de klas in lopen. Hij kijkt om zich heen en loopt naar zijn plek. Dan pas realiseer ik dat.ik.zijn.stoel.had.gejat............ ik kijk meteen naar rez en we burst out laughing tears😭😭 zonder context weten we meteen wat we bedoelen en we lachen hardop verder

(rez: HSHSHAH NISAA DIT WAS WEL ECHT FUNNY THOO STOPP DJHDIS)

the unexpected [ n x p ] Where stories live. Discover now