the unexpected [ n x p ]

what should I do.. (Pim's pov)

Pim's pov
"VANDAAG NOG GRAAG...?!?!" Ik ben nog bezig met omkleden in de kleedkamer en mister Coen schreeuwt z'n longen uit buiten de kleedkamer in de gang. Gast kan nieteens een paar minuten wachten joh.

Aangezien we net gym hebben gehad, heb ik het nog warm dus pak ik mijn shirt uit mn tas en doe dat aan. Wanneer ik klaar ben kijk ik snel in de spiegel en dan pauzeer ik even. Ik draai me om en voordat ik de kleedkamer verlaat besluit ik om nog even hier alleen te blijven zitten zonder dat iemand mij verstoort. Want Coen en Pieter zijn waarschijnlijk al naar de aula, omdat ze me al vaker achterlaten. (rez: dat is echt zielig omg :(

Ik zit op de bank en leun tegen de koude muur en staar vooruit met mijn gymtas in mijn handen en met mijn benen uitgestrekt. (rez: kan je de positie een beetje imaginen😭) Ahh shit, ik moet hier echt mee ophouden. Ik breng mijn hand naar mijn gezicht en wrijf in mijn ogen. Ik vraag me af.. zou het zo zijn..? Ik weet het echt niet zeker en het maakt me echt gek gwn. Nee nee nee.. Het is waar, ik denk dat ik Nisa echt leuk vind, maar ze is meer de shy type en ik wil haar niet bang maken of afschrikken. Ik moet dit gewoon voor een tijdje voor mezelf houden.

(Grote pauze)
Na 20 minuten loop ik naar de aula toe en zie ik mijn vrienden groep achteraan aan een ronde tafel zitten. Ik loop ernaartoe en kijk ik snel en onopvallend om me heen met de hoop om haar te spotten. Ik wilde zogenaamd onopvallend doen, maar na een facking 360° turn zie ik haar eindelijk. Ik kijk snel weer vooruit en loop met een smile naar mn vrienden toe. Natuurlijk probeerde ik mn lach zo snel mogelijk weer te verbergen toen ik aankwam bij onze tafel. Ik zit naar Nisa gericht, want..yah why not.

Pieter en Tip praten over de voetbalwedstrijd van afgelopen weekend en mijn ogen zijn gericht op mijn telefoon. Maar wat niemand niet weet is dat ik soms een snelle blik schiet naar Nisa. Ze zit met Rezzan te praten en lachen vaak. Ik ben benieuwd waar ze over praten aangezien ik niet zovaak meer praat met mijn vriendengroep van nu. En omdat ik een kaynana ben.

De pauze is bijna voorbij en ik sta op om naar NL lokaal te lopen. Zodra ik door de aula loop voel ik 1 paar ogen op mij gericht. Ik kijk om me heen om te kijken wie het zou kunnen zijn en.. Ik lach zachtjes nadat ik haar zie staren avnuit de andere kant van de aula. Ik voel mijn wangetjes rood worden en probeer het te verbergen met mijn hand terwijl ik weer verder loop. Ik besluit om eerst naar de wc te gaan om mijn domme rode gezicht weg te laten vervagen voordat iemand mn tomaten hoofd ziet.