" 𝐀𝐩𝐡𝐫𝐨𝐝𝐢𝐭𝐞 "

"چَشمانَش، شُروعِ حادثهـ بود "

* شاهزاده.. سرورم کجایین؟!

دنیل، پر سرو صدا وارد عمارت کوچکِ مخفی شده در وسط جنگل شد و دنبال پسر جوان میگشت..

* شاهزاده الک..

لعنتی بر زبان سرکشش فرستاد و او را بین دندان هایش حبس کرد..
شاهزاده‌ی ِ جوانِ فرانسوی تبار، سالها بود که همه ی افراد آن عمارت را از بردن نام فرانسویش منع کرده بود ..
دنیل پله های پیچ در پیچ عمارت را به دنبال شاهزاده جوان بالا رفت و اورا در اتاقش در حالی که لب پنجره نشسته بود و کتابش را با دقت میخواند، پیدا کرد..

*شما اینجایین سرورم؟ کل عمارتو دنبالتون گشتم..

پسر جوان با ارامش کتابش را بست و نگاه مهربانش را به خدمتکار شخصی اش داد:

_چیزی شده دنیل؟
* کتابهای جدیدی به کتابخونه ی شهر اومده.. گفتم شاید دلتون بخواد کتاب جدیدی مطالعه کنید..

شاهزاده لبخند زد:
_ درست فکر کردی دنیل.. به مادام ژاکلین بگو برای عصر یکم برامون کیک درست کنه و بعدش به موسیو ژان بگو که میخوام به شهر برم تا کتاب جدید بگیرم درشکه رو اماده کنه..

دنیل با لبخند تعظیم کرد و از اتاق شاهزاده خارج شد..
جونگ کوک با لبخند دوباره کنار پنجره نشست و ادامه کتاب شعرش را خواند:

" آن کسی را که دوست داری، نیم دیگر تو نیست. او تویی، اما جایی دیگر."

••
شاهزاده جوان فرانسوی با لبخند وارد کتاب فروشیِ قدیمی شهر شد و با اقای آلدو سلام احوال پرسی گرمی کرد:

_ روز بخیر سینیور آلدو.. حالتون چطوره؟

مرد پیر از پشت کوهی از کتاب های بسته بندی شده بیرون آمد و با لبخند عینکش را روی صورتش فیکس کرد:

* روز بخیر مرد جوان! من که مثل همیشم.. حال تو چطوره؟

پسر لبخند محجوبی زد و خوبمی از بین لبهایش بیرون فرستاد:

_ خب.. کتاب جدید دارین درسته؟

سینیور آلدو خندید و دسته ای از کتابهای جدا شده را به پسر زیبای رو به رویش داد:
* میدونستم که به زودی میای، برای همین بهترین کتابای این سری رو برات جدا کردم..

_ خیلی ممنونم.. من کتابای قبلی رو اوردم..

پسر جوان به دنیل اشاره کرد و او، چند کتابی که در هفته های گذشته به امانت برده بودند را روی میز چوبی گذاشت..

* خب بگو ببینم بین همه ی این کتابا، کدومو بیشتر دوست داشتی؟
_ همشونو.. ولی اون کتاب که پر از شعر بود و بیشتر دوست داشتم..

سینیور آلدو لبخندی زد و کتاب مد نظر شاهزاده را از روی میز چوبی برداشت:
* پس برای خودت باشه..