Part-(10)

4K 362 7
                                    

ကြၽန္ေတာ့္ဘဝက ေမာင့္ရဲ႕ေစစားရာ ျဖစ္ေနေပမယ့္...

ေမာင္တစ္ခါ ကြၽန္ေတာ့္ကိုခ်ဳပ္ကိုင္ေလ ကြၽန္ေတာ္ဆိုတဲ့ ႏြံမွာ ေမာင္တစ္ခါနစ္ေလဆိုတာ...

ေမာင္ဆိုတဲ့ လူဆိုးေလးက သိလိမ့္မယ္မထင္ဘူး..

.... ..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... .....

"ေက်ာင္းသားေလး အိမ္ကလူေတြ အေပၚထပ္ကို လိုက္ခြင့္မ႐ွိဘူး"

ဆယ္ေက်ာ္သက္ေလးJeon ရဲ႕ အၾကည့္ေတြက အေဆာင္မႉး အစ္မႀကီးအေပၚ က်ေရာက္လာေလသည္။ guard ေတြကလည္း အတုံတံု အခ်ိခ်ိျဖင့္ သခင္ေလးရဲ႕ လက္ထဲကို Luggage ထည့္ေပးကာ ေဒါသအိုးေလး၏ မ်က္ႏွာအရိပ္အကဲကို အကဲခတ္ ေနၾကသည္။ေလွကားက ႏွစ္ဆစ္ခ်ိဳးမ်ားမို႔ ပထမေလွကား အဆံုး၏ အခ်ိဳးေနရာတစ္ခုသို႔ေရာက္ေနျခင္းပင္။ ေနာက္ထပ္ ႏွစ္ထပ္ေျမာက္သို႔ ထပ္တက္ရေပလိမ့္ဦးမည္ ။

ပထမဆံုး အေဆာင္စေရာက္သည့္ေန႔မွာ ပင္ Jeon ရဲ႕မ်က္လံုးေတြကို ကန္႔လန္႔ျဖတ္အရာတစ္ခုက ဝင္ေရာက္လာခဲ့သည္။ စိတ္အရင္းခံက ကိုမၾကည္လင္ရသည့္အထဲ ျမင္ကြင္း သည္ သူ႔စိတ္ကို ခ်ဥ္ရံုမက တူးနံ့ေတြေတာင္ရလာသည္အထိ။အခ်ိန္ပိုင္း နည္းျပဝတ္စံုနဲ႔ထိုလူသားဟာ ေဘးနားကသူ႔ထက္အရပ္ခပ္႐ွည္႐ွည္ႏွင့္သူအား ျပံဳးရယ္ ျပေနကာ ေအာက္မွ ေမ်ွာ္ၾကည့္ၿပီးအကဲခတ္ေနတဲ့ အေဆာင္မႈး ေနာက္မွ သူတို႔ဘက္ဆီသို႔ လာေနေလသည္။

"ဝုန္း!!!!"

ေဒါသ မင္းသားေလး၏ အ႐ွိန္ျပင္းျပင္းကန္ခ်က္ေၾကာင့္ Luggage သည္ log မျပဳတ္ခဲ့ေသာ္ျငား အေဆာင္မႉး ေျခေထာက္ ႏွစ္ေခ်ာင္းေ႐ွ႕သို႔ သြားေရာက္ ခစားေတာ့ သည္။ ျဖဴေဖ်ာ့ သြားတဲ့ အေဆာင္မႉး ၏မ်က္ႏွာမွာ ေသြးပင္မ႐ွိေတာ့သလို ေနာက္အနည္းငယ္ ဆုတ္သြားကာ လဲက်ေတာ့မည္မို႔ Jimin အသာထိန္းေပးလိုက္ရသည္။

"သခင္ေလး"

"အိတ္သယ္ကူေပး Ji Ji"

"ဒီေနရာက.. "

ကြၽတ္က်မတတ္ျဖစ္သြားေသာ မ်က္မွန္ကိုပင့္တင္ကာ အေဆာင္မႉးအစ္မကမတ္မတ္ရပ္လိုက္ၿပီး လတ္တေလာမွ ကုန္ဆံုးသြားေသာ အားအခ်ိဳ႕ ကို စုစည္းလိုက္ကာ ယေန႔မွ အသစ္ဝင္လာတဲ့ ေဒါသအိုး ေလးအား တစ္ခုခုကို ေျပာမည္ ၾကံခိုက္

ေမာင့္ ေယာက်ာ္း(မောင့် ယောက်ျား)Where stories live. Discover now