DELAL (berdel ile birleşen hayatlar 1 ) BİTTİ

Bebek

Başını ağır ağır yanındaki kadına çevirdi masum bir şekilde ona bakan kadına nasıl derdi şimdi annen öldü diye yastan yeni çıkmış kadını nasıl yasa mahkum ederdi yine .

"Ne oldu annen ne diyor ?" Burada söyleyemezdi şimdi olmazdı Ankaradan Mardin'e gidene kadar kafayı yerdi bu yüzden başka bir yalan söyledi .

"Acilen Mardin'e gitmememiz lazım sorgu sual yok ." Kadın başı ile yavaş yavaş onayladı yataktan kalktı banyoya yöneldi rutin işlerini hallettikten sonra dolabına yöneldi içinde tarifi olmayan kötü bir his vardı canı yanıyordu ama bu yangına anlam veremiyordu .

Eline gelen siyah düz bir elbiseyi direk giydi yatağı topladı ve aşağı indi Baran bir şeyler hazırlıyordu .
"Bende valizleri toplayım o zaman ." Baran başını evet dercesine salladı Delal de geri yukarı çıktı valizleri toplamaya başladı .

İşi bittikten sonra geri aşağı indi biraz bir şeyler yedi ikili adam bildi şeyin ağarılığından yiyemedi kadın bilmedi şeyin ağırlığından . Delal masayı toplarken Baranda valizleri aşağı indirip araca yerleştirirdi . Delalin de işi bitince ikili yola çıktı.

Saatlerce süren yolda kimse konuşmadı kadının canı yanıyordu ama yangının sebebini bilmiyordu sonunda yolda bitmişti bir sokak ötede durdu Baran lafa nasıl gireceğini nasıl söyleceğini bilmiyordu ama daha fazla saklayamazdı söyleme görevi ona düşmüştü ve bu onun hayatındaki en zor görevdi . "Bak ilk önce sakin ol ve kendine asla zarar vermem tamam mı ? Ne konuştuk seninle yas yok güneşi görücez." Delal çılgına dönmüş bir haldeydi ailesinden birine bir şey oldunu o anladı .

Baranın Sözünü dahi dinlemeden aracın kapsını açtı var gücü ile Avşar konağına koşmaya başladı yolda binlerce araba vardı konağa geldi zaman bir sürü insan gördü kendini içeri attı an okunan sela ile Delal acı çığlığı ile yere kapaklandı . "Anneeeeeeeeee" Yere düşen kızın yanına ilk giden tabiki barandı onu bu zor gününde asla yalnız bırakmazdı .

Delal"in Feryadları tüm Mardin'i inletiyordu kendine zarar vermek vurmak istedi her an Baran tutuyordu ama tutsun istemiyordu annesi ölmüşken yaşanmasının ne anlamı vardı . "Annem ölmedi dimi yanlış duydum ben yalvarırım yanlış de Baran kulun köpeğin oluyim yanlış de ."

Baranında göz yaşları bağımsızlığını ilan etti ikili suskunca ağlıyordu ama kadının sesizliğe tahmülü yoktu. "Bir şey desene konuşsana ! Annen ölmedi de bir şey de!"Kızının acı haykırışını duyan Agir ağa soluğu yerde kendini döven kızının yanında aldı Agir ağayı gören Baran usulca kenara çekildi Agir ağa kızına sıkıca sarıldı kendine zarar vermesin diye siper oldu bedeni ile .

"Baba ne olur annem ölmedi de o bizi bırakmaz gitmez." Agir Ağada ağlıyordu o da kabul edemiyordu yol arkadaşı sevdi kadın ölmüştü onsuzluk altında eziliyordu . "Kalk gidiyoruz ." Delal sorgulamadı sorgulucak halde değildi . Agir ağa kızını konağın bir üst katına çıkardı ve bir odaya götürdü .

Mizgin Avşar'ın Cansız bedeninin yattığı oda o an dan itibaren Mardin Semasında hep aynı ses duyuldu Delal Adarın Acı Feryadları ağtıları kadın kendinden geçerek annesinin cansız bedenine sarılıyor kalkması için yalvarıyordu yanına gelen üç kardeşinin de ondan farkı yoktu .

Acıları hiç dinmeyen dört kardeş saatlerce annelerin cansız bedenine yalvararak ağladı günler geçti ama acıları hiç dinmedi hiç biri düzgün beslenmiyor konuşmuyordu yaşıyorlardı ama ruhlarını anneleri ile birlikte o toprağa görmüşlerdi . Cenazeden bu yana kaç ambulans kapıya gelmiş ayılanları bayılanları götürmüştü .

Ama bu son sefer gelen ambulans farklıydı hamile olan ablası Diyarın sancıları tutmuştu yedi aylık hamile oldu için herkes korkarak hastaneye akın etmişti . Şu an herkese kapıda diyardan ve bebeğinden gelicek iyi bir haberi bekliyordu .