DELAL (berdel ile birleşen hayatlar 1 ) BİTTİ

Güneş

Özür dilerim yine fazlası ile bekletim ama gerçekten bir türlü vakit gelmiyor hayataki her şey o kadar üst üste geliyorki bende buraya vakit ayıramıyorum . Kısada olsa bölümü yetiştirdim ve size atmak istedim iyi okumalar ve iyi bayramlar .

———————————————————————————

Sevda öyle kusursuz bir sevgi biçimidirki hem en güzel sevgidir hemde en çok acı veren sevgi biçimi . Yanlış oldunu bile bile o yanlışa koşarsın bir gün olsun demesin ki bu yanlış . Yanlışın ucunda sevdan varsa en çok can yakan yanlış bile yüzünüzde ufak bir tebessüm bırakır .

Dervanın yanlış oldunu bile bile yüreğinde yaşatmaya çalışıyordu Delal . Ne için kim için parçalıyordu kendini böyle ona inanmayan adam için mi ?

Karşısında onun her zerresine hayran bir adam varken kalbi neden hâlâ o adam için atıyor neden yası bitmiyordu . Yıllarca yas tutmadı mı kendini hayatını yas ile siyaha çevirmedi mi ? Güneş bu kadar güzelken neden gecede kalmak için direniyor?

Mühürlenmiş ağızını açtı genç kadın. "Baran..."kelimleri yutu söyleyemedi kocasının gözlerindeki pırıltı ona tüm sözleri yuturdu.

Baran karşısındaki kadına baktı güzeliğine zekasına var oluşuna dahi hayran olmuştu hemde ilk günden beri bu sefer korkaklık yapmak istemedi sevdinin arkasında durmak istedi sevdini bağıra çağıra söylemek istedi . "Biliyorum Delal Avşar sen hiç beni istemedin hiç bana ait olmak istemedin . Özür dilerim seni sevdim için."kalkan adamın kolunu bir el tutu kadın gitme demek istedi yasını bir kenara bıraktı güneşi görmek için savaşmaya karar verdi .

"Gitme"Geri sustu gözlerini sıkı sıkı kapattı sonsuza denk siyahta kalmazdı. "İstedim seni istedim Mardin de bana gösterdin sabır bekleyiş iyi niyet ben Urfa'ya ilk geldim gün düğün gecesi senin karın olmak istedim ama sen istemeyince bende sustum . Sonra beni yılanmış kanayan yaramdan vurdun güneşi gördüm sanarken sen beni geceye haps ettin yani Dervana... O benim bu hayataki gecem acım kederim sen ise umut olmuştun bana ." Genç kadın ilk defa özgürce konuştu Kocasının gözlerine Cehennem diyen kadın o gözlerde yaşamı bulmak için çırpındı. "Eğer ben o eli tutarsam ve sen beni yine geceye haps edersen benim bir daha savaşıcak güneşi görecek gücüm yok."

Umut filizlendi genç çiftin içinde Delalin havada duran elini sıkıca tutu ve kalbine bastırdı. "Sana söz veriyorum Güneş hiç batmayacak . Korkak bir adam olmıcam Delal söz veriyorum sana bizim için savaşıcam ."

İki yaralı kalp birbirine inanmayı seçti geç gelen sözler ile savaşmaya karar verdiler . İki savaşçı güçlerini birleştirmeye karar verdiler minik bir ihtimal için bir olmaya karar verdiler .

&

Sızı kalp sızısı Dicle'nin son iki gündür kalbi çok sızlıyordu yılardır sızlayan kalp bu sefer farklı sızlıyordu can çekişiyordu ölüm ile yaşam arasındaki o ince çizgide çırpınıyordu kalbi .

Aklı ve kalbi büyük bir savaş içine girmişti kalbi kazanırsa o sızı hiç geçmeyecekti aklının kazanmasını hiç düşünememişti bile Dicle bu sızıya öyle çok alışmıştıki bu sızı olmadan nasıl yaşıcağın bilmiyordu .

Kendini bildi bileli tek bir adamı sevdi "Baran Adar" şimdi o adamdan nasıl vazgeçiceğini bilmiyordu nefes almak ile birlikte öğrendi bir şey varsa sevmekti Baran'ı sevmek . Şimdi nasıl sevmekten vazgeçecekti sevmeden bir hayat var mıydı ?

Sigarasından son bir fırt aldı ciğerlerine doldurdu zehiri yavaşça umut bahçelerine bıraktı verdi kararın arkasında durmak istiyordu biten sigarasını tam kalbinin üstünde göğüsünde söndürdü acı bir sızı ile inledi .

"Eğer bir gün seni sevmeyi özlersem bu acıyı hatırlıcam Baran Adar ." Sevmekten vazgeçerken bile kendine zarar veren bir kadın!

Dicle Ersan sevdası uğruna herkese kafa tutu kimseye yenilmedi gücü ve cesareti ile hem korku saldı hem hayran bıraktı sevdi adama rağmen kaybetmedi .

Ama...

Kendine kaybetti !

&

"Hilda"Dervan büyük bir hata yapmıştı az önce nişan alış-verişindeyken Hildaya Delal demişti ve bunu herkes duymuştu .

Hilda o an bozuntuya vermesede yerin dibine girmişti sevdi adam ona eski nişanlısının adı ile seslenmişti hemde ailesinin gözünün önünde .

Delal ile savaştını sanan Hilda o an anladıki savaştı kişi Delal değil Dervanın sevdası ve bu Delal ile savaşmaktan çok daha zordu .

"Biliyorum..."Hilda acı bir nefes verdi sevdi adamın gözlerinin içine bakarak sözlerine devam etti . "Annen olmasa benim ile evlenmezdin... Ben ömrüm boyu senin beni görmeni bekledim Dervan sen sevdan için bu şehiri terk ettin zaman bile..."Nefesi kesilsede devam ettmek istedi konuşucak gücü bir daha bulamamaktan korktu Hilda . Titreyen sesine ve bedeninine inat konuşmaya devam etti . "Ömrümün geri kalanında da beni sevmeni beklerim.. Beni Delal kadar sevmesin bilirim o senin ilkin ilk sevdan belkide yaşama sevincin kendimi onla bir tutmam kıyaslamam ama bir ömür benide az da olsa sevmeni beklemeye hazırım ben Dervan."

Dervan Ersan karşısındaki kadına baktı dolan Ela gözlerine titreyen zayıf bedenine birazdan bayılıcak olan kadın sevdasına çok güzel sahip çıkıyordu sevdi adama sevmek için savaş açmıştı . Dervan gözlerini çekti o güzel kadından başını öne eğdi "Ben senin sevdanı hak etmiyorum Hilda."Bariton sesi ile aklına gelen ilk şeyi söylemişti Dervan !

Hilda sıkıca gözlerini kapadı bedeni ve ruhu savaşmaktan çok yorulmuştu ama pes edecek gücede sahip değildi derin derin nefesler alarak gözlerini açtı sevdi adamın elini sıkıca tutu ve kalbinin üstüne getirdi "Yüce Rabim bu kalbi durdurana kadar sen bu sevdayı hak ediceksin ! Benim sevdam senin sevgisizliğini kaldıracak kadar güçlü tek sözün ile yıkılacak kadar zayıf ! Beni sözlerine ile yıkma Dervan."

Hayran olunası bir Sevda daha Dervan Ersan bu sevdaya hayran kaldı sahip çıkışına inanmasına ve en çokta güvenmesine eğer kendide böyle biri olsaydı kalbindeki inim inim inleyen sızı olmıcaktı .

Bir söze inanıp tüm her şeyi yıkmıştı aradan yıllar geçmiş o sızı geçmemişti bir gün aldı kara haber onu bu topraklardan alı koyan sevda geri getirmişti bu topraklara yan konağındaki sızı geçmek bilmezken hayatına birini almıştı onu sorgusuz sualsiz seven biri Hilda Özsoy ! Kendine o an söz verdi Dervan Ersan sevdasını kalbinin derinliklerine gömücekti hayatına aldı kadına kendi yaşadı acıyı yaştamıcaktı !

&

Güneş Adar çifti için doğdu bu gün pırıl pırıl parlıyordu insanların yüzünde tebessüm bırakacak kadar güzeldi . Odaya firar eden güneş ile ikili zar zor gözlerini açtı ama uykunun daha ağır basması ile gözlerini yeninden kapatıllar.

Gece boyu oturup konuşmuşlardı birbirlerine her şeyi en yalın hali ile anlatmış birbirlerini anlamaya çalışmışlardı sabaha karşıda odalarına çekilmiş uykunun derin kollarına kendilerini bırakmışlardı .

Dün gece otururken bu gün için güzel bir plan yapmışlardı Delal Barana Ankara'yı gezdirecekti hem kendisi çok özlemişti hemde Baran daha önce hiç gelmedi için ona buraları öğretmiş olucaktı.

Tabiki bunları uygulamak için uyanmaları gerekiyordu güneşe direnen ikili çalan telefonlar ile istemeseler bile gözlerini açmıştılar .

"He Daye ne oldu"Baran uykulu sesi ile isyan etmişti canına tak etmişti artık ailesinin haraketlerinden onlardan kaçmak için buraya gelmiş olsada kaçamayacağını o da biliyordu .

"Delalin Anası Mizgin Avşar hakkın rahmetine kavuşmuş."Genç adam aldı haber ile gözlerini açtı hızla yanındaki kadına baktı nasıl söylerdi şimdi annen öldü ?

Bölüm sonu